سلام. یه نکته ای که به ذهن من می رسه و شاید کمتر در این رابطه مطرح بشه رو خواستم گوشزد کنم.
آره، فکر خوبی هست که کسی بتونه زبان یاد بگیره و بعدش بره جایی از اطلاعات خودش استفاده کنه و زبان درس بده. ولی چند تا نکته وجود داره.
معمولا مراکز آموزش زبان سعی می کنن از استاد هایی استفاده کنن که یا رشته آکادمیک و تخصصی دانشگاهیشون زبان انگلیسی باشه، یا از کسی استفاده می کنن که خودش سالهای زیادی در کشور های انگلیسی زبان بوده باشه، به خاطر همین امکان کار گرفتن خیلی سخت هست و باید از امتحان های گوناگون و مصاحبه های طولانی مدت و پارتی و آشنا و ... ایتفاده بشه
از طرفی، هر کسی که زبان رو یاد می گیره، دلیل نمی شه که بتونه به یه کس دیگه یاد بده، چون انتقال مطلب، یه هنر هست و هر کسی که مطلب رو بلد باشه، دلیل نمی شه اون رو بتونه آموزش و انتقال بده. تازه مشکلات دیگه تو این رابطه ها می شه به این اشاره کرد که شاید به شما یه کلاس در رده سه 8 تا 14 سال و همه هم پسر دادند، کنترل کلاس فقط با تجربه به دست میاد و کانجار رفتن با بچه های اون سنی و آموزش بهشون و ....واسه من که مثل کابوس بود!
از طرفی، فکر نکنید که از نظر مالی سود زیادی بهتون می رسه، در یک موسسه زبان اگه سه ماه و 3 ساعت در هفته کار کنید، با وجود همه زحمت رفت و آمد و تصحیح ورقه امتحانی و چک کردن تکالیف و ...بیش از 100 تومن به شما نمی دن، که شاید حتی هزینه آمد و رفت شما هم نشه!
پیشنهاد من اینه که زبان رو فقط برای استفاده شخصی خودتون یاد بگیرید، مثلا در تحصیل، مسافرت، مکاتبه با انگلیسی زبان ها،....نه به عنوان راهی برای کسب در آمد، جون اگر به فکر پول باشید هم دلزده میشید همسودی عایدتون نمی شه