بازی اهمیت زیادی از نظر موقعیتمون در لیگ قهرمانان نداشت ولی زنگ خطر خوبی بود برای انریکه و همه تیم. مشکلات اصلی تیم خیلی خوب مشخص شد در بازی ای که تیم به خوبی محک زده شد. خیلی از این مشکلات در بازی رفت مقابل من سیتی هم حضور داشتند ولی به دلیل اشتباهات فردی زیاد اونها و همینطور خوش شانسی ما به چشم نیومدن. در این بازی همه این مشکلات به چشم اومد.
در درجه اول دفاع راست هست که مشکلش واقعا جدی است. سرجی روبرتو در بعضی بازیها خیلی عالی بازی کرده ولی اگه دقت کنیم در همه اون بازیها، تیم بسیار تهاجمی بوده و حریف اصلا فشاری از نظر دفاعی بهش وارد نکرده. در این بازی که فشار دفاعی روش بود مشخص بود که اصلا ذهن یک مدافع رو نداره. در جایی که دو بازیکن دارن پرس می کنند سعی می کنه توپ رو بگردونه و ببره وسط زمین (کاری که یک هافبک انجام میده)، در حالی که یک دفاع راست باید توپ رو بکوبه به بازیکن حریف تا یک اوت بگیره و تیم ساختارش رو منظم کنه. با خروج احتمالی ویدال در ژانویه فکر می کنم باشگاه به این فکر باشه یک دفاع راست موقت (برای 18 ماه) به تیم بیاد.
بوسکتس هم که آماده نیست و این مشخصه، و متاسفانه اصلا بکاپی براش وجود نداره. ماسکرانو که بکاپ بوسکتس هست در خط دفاع با مصدومیت هایی که داریم بهش نیاز است و نمیشه کاری کرد. بوسکتس همیشه قابل اعتماد بوده ولی فکر می کنم الان کمی نیاز به رقابت داره. امیدوارم وقتی پیکه از مصدومیت برگرده ماسکرانو بتونه رقابت برای بوسکتس ایجاد کنه.
تر اشتگن هم روی ضربه ایستگاهی واقعا ضعیف بود. این توپ رو هیچ وقت نباید گل می خورد.
سوارز هم چند بازیه خیلی خوب موقعیت خراب می کنه. البته همه چیزش خوب است ولی ضربه آخر رو خوب نمی زنه که امیدوارم هر چه سریعتر درست بشه چون بهش نیاز داریم.
--
به هر حال نکات منفی زیاد بود ولی مهم اینه که الان در زمانی از فصل هست که میشه اکثر اینها رو بهبود داد. بازی بعدی بازی سختی با سویاست که امیدوارم بتونیم 3 امتیاز رو به هر قیمیتی بگیریم و بعدش بریک بازیهای بین المللی است که بعدش پیکه و آلبا برخواهند گشت. امیدوارم در بازیهای ملی مصدومیت جدیدی ندیم.
