سلام
مورتضی این فلسفه ی +25 اش رو میشه توضیح بدی؟
جماعتی از نگرانی در بیان! D:
آدم یاد +18 میفته! D:
یادمه تو همشهری جوان گیر داده بودن میگفتن طرف تازه کار بوده D: قیافه میازاکی رو خوب در نیاورده! D:
سلام
مورتضی این فلسفه ی +25 اش رو میشه توضیح بدی؟
جماعتی از نگرانی در بیان! D:
آدم یاد +18 میفته! D:
یادمه تو همشهری جوان گیر داده بودن میگفتن طرف تازه کار بوده D: قیافه میازاکی رو خوب در نیاورده! D:
سلام
نکته اش اینه که میازاکی رو به همراه 25 تا از مخلوقاتش می بینید (حالا آدم تا وسیله پرواز و ...)
مخاطب آثار میازاکی هیچ محدودیت سنی نداره .
همون تصویر مطلب همشهری جوانه که قبلا توی همین تاپیک pdf گذاشته بودم ( [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] )
جالبه عکسی که همشهری جوان کار کرده دستکاری یا بهتر بگیم سانسـور شده
شیتا و پاتسو کاراکترهای کم سن قلعه ای در آسمان رو با یک طرح اصلی استاد جایگزین کردن ،
فقط به دلیل اینکه همو بغل کردن !
خوبه یه عکس معمولی از اخلاقی ترین انیمه های ژاپن اونم در مجله جوانان بوده بقیه رسانه ها جای خود !
این عکسی هست که همشهری کار کرده :
چقدرم دماخشو تابلو در آوردن D:
يه روز من سكته ميكنم از دست كاراي اينا اين خط اين نشون!شیتا و پاتسو کاراکترهای کم سن قلعه ای در آسمان رو با یک طرح اصلی استاد جایگزین کردن ،
فقط به دلیل اینکه همو بغل کردن !
به نظر میرسه میازاکی هم برای اثر بعدیش به فکر دنباله سازی افتاده ؛ با عنوان فعلی "پوروکو روسو : یورش نهایی"
این اولین باری هست که میازاکی داره دنباله سازی میکنه و خب جالبه که فیلمی رو انتخاب کرده که قهرمانش دختربچه نیست ، از اونجایی که بجز پوروکو روسو و آرسن لوپن باقی آثار میازاکی با محوریت قهرمان مونث ساخته شده این فیلم میازاکی رو بیشتر متمایز میکنه.
احتمالا درونمایه نفی جنگ اینجا هم حضور داره و با توجه به نسخه قبلی شاهد طنز خاص میازاکی در این دنباله هم باشیم ، طنزی که احتمالا در آثاری مثل قلعه ای در آسمان و آرسن لوپن هم شاهدش بودیم.
"عکس یادگاری!" ـ صحنهای با بار طنز از فیلم پورکو روسو ـ 1992
اما از پورکو روسو صحبت شد ،
در Whisper of the Heart 1995 جایی که شیزوکو با اون پیرمرد آشنا میشه ، روی صفحه ساعتی که پیرمرده کوکش میکنه میتونید عبارت Porco Rosso رو با همون فونت آشنای پوسترش ببینید :
من کشته مرده ی این تیکه ی پورکو روسوئم:
اصلاً یه مدت این دسکتاپم بود ! شما حساب کنید من یه جوون 26-27 ساله... !
پرنسس مونونوکه خیلی مذخرف بود.
مذخرف نه. مزخرف!
هيچم اينطور نيست اصلا هم مزخرف نبود
چه فرقی داره استاد.کلمه نامانوسه.
در ضمن فقط یک یارویی بود که سوار گوزنش میرفت اینور اونور. کجاش جذابه.
شما میتونید یه نمونه از روح جنگل رو در هیچ داستان دیگه ای ببینید که روزها به صورت گوزنی با صورت انسانی در جنگل گردش میکنه و با نگاهش از لوله اسلحه مهاجم شاخه سبز میشه و شبها تبدیل میشه به شبگرد غول پیکری با اون طرح دودی فوق العاده ؟ با دستهایی که از بدن چتر شده ش روی درختها فرود میان ؟...
یا اون فرود نامرئی روی نقطه سبز وسط آبگیر که فقط با وزش تند باد لای شاخه های درخت مجسم شده ،
کافیه شروع کنید به فکر کردن و دیگه صحنه ها تمومی ندارن ،
سکانس تغییرات جوی در قسمتی که شاهزاده راهی پیدا کردن لیدی ابوشی شده
و مشخصا کلوز آپ تخته سنگی که با لکه های بارون نقاشی میشه.
وقتی به آرامش طبیعی این صحنه فکر میکنی که اتفاقا وسط یه معرکه نوعا آخر الزمانی هم هست احساس میکنی یه جور تسخیر زمان توسط فیلم صورت گرفته
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)