در سپتامبر امسال گوگل یک
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منتشر کرد که در آن ورودی ها و خروجیهای اسپنر توضیح داده میشد. زیرساخت عظیم گوگل از آن موقع از یک سیستم اختصاصی بهره میبرد که به طور خودکار فشار شبکه در زمانهایی که ترافیک زیاد است یا مشکلات سخت افزاری در بخشی از سرورها بروز میکند را از محلی به محل دیگر انتقال داده و تکثیر میکند.
این پلتفرم که اسپنر (آچار) نام دارد یک سیستم ذخیره سازی و رایانش هوشمند است که تمام دیتاسنترهای گوگل را آچارکِشی میکند و به طور خودکار (بدون دخالت انسان) بر اساس الگوهای مصرف داده، اطلاعات را جا به جا یا اضافه مینماید. گوگل قصد دارد اسپنر را بر روی 1 تا 10 میلیون سرور خود به کار بگیرد که میتواند شامل 10 تریلیون (10 به توان 13) دایرکتوری و 1 کوینتیلیون (10 به توان 18) بایت فضای ذخیره و 100 ها تا 1000 ها محل در سرتاسر دنیا شود.
اسپنر تکنیکهای خود را از برخی دیگر از پلتفرم های بزرگ گوگل برای اداره دیتابیس ها قرض میگیرد ولی هسته آن کاملاً جدید است. با استفاده از آنتنهای GPS و ساعتهای اتمی بسیار دقیق، اسپنر با دقتی بالا داده ها را در سرتاسر شبکه گوگل همسان سازی میکند. شاید در ادامه توضیحات، اسپنر به نظر شما یک راه حل افراطی بیاید، ولی این راه حل افراطی مناسب حل یک مشکل به غایت بزرگ است. از شما میپرسم، چند کمپانی را در دنیا میتوان یافت که به اندازه گوگل نیاز به دریافت و توزیع دادهها با سرعت بسیار بالا داشته باشند؟
فیسبوک با چند صد میلیون کاربر اخیراً به فکر ساختن سیستم مشابهی افتاده زیرا اهمیت سر و سامان دادن داده ها در یک شبکه گسترده در سطح کره خاکی را به خوبی فهمیده. سیستم فیسبوک که Prism نام دارد با اسپنر متفاوت خواهد بود ولی به خوبی نشان میدهد که فیسبوک نیز با مشکلاتی مشابه آنچه گوگل از قدیم روبرو بوده، دست و پنجه نرم میکند. اسپنر پلتفرمی است که در سرتاسر شبکه جهانی گوگل گسترده شده ولی طوری عمل میکند که انگار در یک محل واحد قرار دارد. صد ها دیتا سنتر و میلیونها دستگاه سرور و تریلیون ها خط اطلاعات، همه زیر نظر جناب اسپنر کار میکنند.
این مخلوق دست بشر که میتوان آن را نزدیکترین چیز به شبکه اسکاینت فیلم نابودگر ساخته جیمز کامرون دانست، تنها راهکار برای گوگل بود تا در حال و آینده به مشتریان جهانی خودش یک تجربه کاربری بی نقص را ارائه کند، بدون اینکه یک مشکل در بخشی از سیستم، باعث ایجاد اختلال در کار آنها شوند. نسل جدید دیتا بیس گوگل بخشی از سیستم تبلیغاتی گوگل نیز هست که کمپانی میلیون ها دلار از آن درآمد دارد و در اصل، این گام جدید میتواند به ما نشان دهد که دنیای وب به کدام سو میرود.
گوگل با انتشار
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
که در ابتدای این مطلب به آن اشاره شد، باعث به وجود آمدن جبنشی بزرگ بین اهل فن شد. راگ مورتی که از مهندسین پروژه مشابه در فیسبوک است اسپنر را "کاملاً شگفت انگیز" خواند و گفت که کمپانی متبوعش هنوز تا ساختن چیزی مشابه فاصله دارد.
شما میدانید که عملیات گوگل در سطح وب تقریباً از تمام کمپانیهای دیگر پیچیدهتر است و از این رو کمپانی مجبور به ساخت این پلتفرم یکتا شده که بی شک از تمام معیارهای امروزی زندگی در قلمرو آنلاین، فراتر است و در اصل نشان میدهد که گوگل چه چشم انداز عجیب و غریبی را برای آینده این عرصه قائل است!
پیش از آنکه اسپنر رونمایی شود کمتر کسی فکر میکرد که چنین پلتفرم هوشمندی به این گستردگی قابل ایجاد باشد. دیتابیسهای بر مبنای NoSQL را داشتیم که قادر به ذخیره سازی اطلاعات در مراکز چندگانه بودند، ولی نمیتوانستند این کار را ضمن به جریان در آوردن اطلاعات با یک نبض ثابت انجام دهند؛ یعنی اطلاعاتی که شما در این گوشه دنیا از یک سرور دریافت میکردید همسان با اطلاعات دریافتی فردی در امریکای جنوبی نبود. در نتیجه برای افزودن به استواری شبکه و از بین بردن تأخیرها در همسانسازی سرورها در مناطق جغرافیایی مختلف، نیاز بود جهشی صورت گیرد.
مهندسین گوگل اسپنر در ساخت دیتابیسی که هم جهانی باشد و هم پایدار، کاری غیرمنتظره انجام دادند. اصلاً این کمپانی تاریخچهای از انجام کارهای غیرمنتظره را دارد. تیمی که علاوه بر فایکس و شِی متشکل از کهنه سربازهای معروف گوگل همچون جف دین و سانجای گماوات بود، به دنبال ایفای این هدف بر آمد. به قول فایکس: «به عنوان یک توسعه دهنده سیستم های توزیع شده یاد گرفته ام که به وقت اعتماد نکنم. کاری که ما [در پروژه اسپنر] انجام دادیم این بود که راهی پیدا کنیم که بشود به وقت اعتماد کرد و اصلاً درک کرد که اعتماد به وقت یعنی چه.» واقعاً یعنی چه؟