مشاعره

[دل تنگم]

تا کی چو شمع گریم ای درین شب تار
چون صبح نوشخندی تا جان دهم به بویت

از حسرتم بموید چنگ شکسته ی دل
چون باد نو بهاری چنگی زند به مویت

[cityslicker]

تکرار بود و او به سبک برگ

میان عافیت نور منتشر میشد

همیشه کودکی باد را صدا می زد

همیشه رشته ی صحبت را
به چفت آب گره می زد

[دل تنگم]

در گلو می شکند ناله ام از رقت دل
قصه ها هست ولی طاقت ابرازم نیست

ساز هم با نفس گرم تو آوازی داشت
بی تو دیگر سر ساز و دل آوازم نیست

[cityslicker]

تکان لطیف غریزه

ارث باریک اشکال
از بالهای تو می ریزد
عصمت گیج پرواز مثل یک خط مغلق

در شیار فضا رمز می پاشد

آیا حسش میکنی؟

[دل تنگم]

یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند

نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند

[cityslicker]

دیریست که دل دار پیامی نفرستاد

ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد

[magmagf]

در همان گرگ و ميش دستانت
پر از عطر ياسها بودند
سايه هاي جنون ولي بيدار
خيره بر سايه هاي ما بودند
سايه دستهاي عاشق تو
دست سرد مرا به مهر فشرد
در نگاهم نگاهت آراميد
خستگي هرچه بود با خود برد

[cityslicker]

در شط خویش رفتی و رفتی از این دیار

ای شاخه ی شکسته ز طوفان عشق من

[دل تنگم]

نوای نی او بود که سوط غزلم داد
غزل باز مخوانید که نی سوخت ، نوا رفت

ازین چشمه منوشید که پر خون جگر گشت
بدین تشنه بگویید که آن آب بقا رفت

[cityslicker]

تا می روی چمن تاریک می شود
جوشش چشمه می افتد

چشمانت را که میبندی

ابهام به علف می پیچد

سیمای تو می وزد
آب زنده می شود