بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

[m_kh111]

از شاپرکی که در سالن می پرید و خود را به چراغ می زد، تنها بوی سوختگی و دودی که حلقه حلقه بلند می شد، باقی مانده بود. دیانا در حالی که به حلقه های دود نگاه می کرد در شگفت بود که چرا شاپرک خود را به آتش می زند.
دیانا فکر کرد پرواز شاپرک به سوی نور در واقع عصیانی بود به ظلمت اطراف او؛ عصیانی نسبت به عدم اطمینان.
او سوختن در نور را به زندگی در تیرگی ترجیح داده بود.
---------------------------------------------------------------
رویاها، خمیرمایه ی واقعیت هستند.

"رز گمشده - سردار ازکان"

[malkemid]

در پنج سالگی، خواندن را آموختم. این مهم ترین چیزی است که در زندگی برایم رخ داده است. اکنون به روشنی به یاد می آورم که چگونه آن جادوی تبدیل شدن کلمات کتاب ها به تصاویر، به زندگی ام غنا بخشید، چطور سد های مکان و زمان را در هم شکست و به من اجازه داد تا با کاپیتان نمو، در بیست هزار فرسنگ زیر دریا سفر کنم. یا همراه دارتانیان، آتوس، پورتوس و آرامیس، با توطئه هایی که جان ملکه را در دوران ریشیلیوی مرموز تهدید می کردند، به مبارزه برخیزم. یا در اعماق پاریس (در حالی که به ژان والژان تبدیل شده ام) بدن نیمه جان ماریوس را روی دوشم بکشم.
مطالعه، رویا را به زندگی و زندگی را به رویا بدل می کرد و دنیای ادبیات را در دسترس مرد کوچکی که من بودم، قرار می داد.

برگرفته از سخنرانی ماریو بارگاس یوسا به هنگام دریافت نوبل ادبیات 2010

پی نوشت: جانا سخن از زبان ما می گویی

[malkemid]

ادبیات باید بی وقفه تکرار شود تا نسل های تازه هم به آن اعتقاد پیدا کنند. داستان، چیزی بیش از سرگرمی و چیزی بیش از ورزش فکری است که اندیشه را هشیار و روحیه ی نقادانه را بیدار می کند، ضرورتی است اجتناب ناپذیر برای آنکه تمدن همچنان ادامه یابد و بهترین جنبه های انسانی را در ما بازآفرینی و حفظ کند.
دنیای بدون ادبیات، دنیایی فاقد آرزوها و آرمان ها و جسارت های زندگی خواهد بود، دنیایی خواهد بود پر از "آدم کوکی" های محروم از آنچه انسان را به راستی انسان می کند: توانایی خروج از جلد خود و ورود به جلد دیگری و دیگران.
به برکت ادبیات است که زندگی دروغین را به زندگی واقعی خود اضافه می کنیم. هیج چیز به این اندازه نگران مان نمی کند و خیال و آرزوهای مان را نمی آشوبد، زیرا می توانیم نقش آفرین ماجراهای بزرگ شویم و شور و هیجان بزرگی را تجربه کنیم که هیچ گاه زندگی واقعی به ما نخواهد بخشید.
از این رو، باید به خیال پردازی، خواندن و نوشتن ادامه دهیم. موثر ترین شیوه ای که برای کاستن از آلام خود، غلبه بر دلواپسی گذشت زمان، و تبدیل ناممکن به ممکن یافته ایم.

برگرفته از سخنرانی ماریو بارگاس یوسا به هنگام دریافت نوبل ادبیات 2010

[- Saman -]

آدم ها همین جوری هستند...
با من حرف زد، حرف های قشنگی هم زد، با مهربانی بهم لبخند زد
بعد آهی کشید و رفت!




زندگی در پیش رو / رومن گاری

[malkemid]

-بعد ها هم یه روز خودت کلانتر میشی و حقوقت میشه ماهی دویست دلار.
-شاید.
-و بعد یه شب وقتی می خوای یه گاوچرون مست رو که نمی شناسیش و داره یه کافه رو به هم می ریزه دستگیر کنی، قبل از اینکه اسلحه ات رو بیرون بکشی یه گلوله نثارت می کنه.
-منظورت اینه که من احمقم که این کار رو قبول کردم؟
-در صورتی که خودت قبلا به همچین نتیجه ای نرسیده باشی.

قطار ِ سه و ده دقیقه یوما -- المر لئونارد

[- Saman -]

وقتی کسی را دور انداخته ایم، به این معنی ست که دیگر نباید اشتباهاتش را تشریح کنیم!

اما وقتی دنبال چراهای اشتباهات او می رویم که هنوز او را کاملا دور نینداخته باشیم...





زندگی جنگ و دیگر هیچ | اوریانا فالاچی | ترجمه از لیلی گلستان | انتشارات امیرکبیر |

[- Saman -]

اندکی غرور به آدم کمک می کند که فاصله اش را حفظ کند!



آلبر کامو | یادداشت ها

[malkemid]

بلافاصله از پرستار پرسیدم که پسره یا دختره. وقتی بهم گفت دختره، سرم رو برگردوندم و زدم زیر گریه. گفتم خیلی خب، خوشحالم که دختره. امیدوارم که خل باشه. واسه اینکه بهترین چیزی که یه دختر تو این دنیا می تونه باشه، همینه، یک خلِ خوشگل.


گتسبی بزرگ -- اسکات فیتزجرالد

[- Saman -]

آن چه شکست ، شکسته !
و
من ترجیح می دهم که در خاطره ی خودم همیشه آن را به همان صورتی که روز اول بود ، حفظ کنم !
نه اینکه آن تکه ها را به هم بچسبانم و تا وقتی زنده ام آن ظرف شکسته را
هر روز جلوی چشمانم ببینم و حسرتش را بخورم ...



بر باد رفته | مارگرت میچل | ترجمه از شبنم کیان | انتشارات پانوس |

[slim_shady71]

بدبختی این عصر. زمانی نه چندان دور برای اعمال بد دلیلی می طلبیدند اما امروز برای اعمال خوب دلیل می طلبند

البر کامو یادداشت ها جلد دوم