ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
گاهی که نيستی
مهمانی غم است
و نگاهم خيره
تا دستانت پنجره را باز کند
به سوی خوشبختی
و من رد بوسه هايت را لمس ميکنم
تا سرما ر ا شکست دهم
گاهی که ميروی
فراموش ميکنم
صبر چند بخش دارد
و انتظار چند حرف
و چقدر سردم ميشود
وقتی پناهی نيست
گاهی که نيستي
تنها باران است
بي رنگين کمان
و لبهایم خواب لبخند میبینند
و من آرام آرام هیچ میشوم
بی تو!
اینبار که رفتی منٍ مرا با خود نبر
دلتنگ باشی ؟
یا روح سرگردان بمانم؟
انتخاب با توست!
اینجا در حوالی بی تو بودن پرسه میزنم
تنها صدای قلب تو را میشنوم
که در گوش پاییز
زمزمه میکند غربت را
معشوق خزانی ام!
تو در من طلوع کرده ای
و من در تو رسوب
اما از روزی که رفته ای
چشمهایم حجم ساعت دیواری کهنه را
به رسوخ کشیده اند
پره هاي غلاف باز شده اند
مثل كريستف كلمب
در حال در اوردن كفش ها
چه چيز زيباتر است
از دماغه ي يك كشتي
كه دنيايي جديد را لمس مي كند؟
هرگاه كه مي آيي
خانه ام ويران مي شود
صداي قدم هايت
تنها توفان ها را بيدار مي كند
ديگر نيا
دوستت نمي دارم
ماه ،پشت درختان كاج مي رود
و تو
با همين شعر تمام مي شوي .
امشب تمام قمار بازان مي بازند.
چشمك زدي و
دور شدي
و من دنبال تو راه افتادم .
كاش به خانه ات مي رفتي
كه ميان قصه بود و رؤيا .
و يا به موزه
و يا به تئاتر
اما راه به كتابخانه ها بردي
لعنت بر تو !
من ، حالا
سال هاست كتاب ها را ورق مي زنم و
تو را
نمي يابم.
وهمي ساده بودي
با كلاهي سرخ و دستكش هايي سفيد
در شعر من زاده شدي
در شعر من نيز مردي
ديگر
به يادتو نخواهم گريست .
پشت سرم
در اتاق را قفل مي كنم
تاتمام خاطره ها بپوسند.
خسته از تو
در پياده روها پرسه مي زنم
و خوشبختي
همان ماشين ليمويي بود
كه از كنارم گذشت
ديگر زيبا نخواهي بود
من عشق را
مثل سيگاري دود مي كنم .
هيچ کس ويرانيم را حس نکرد...
وسعت تنهائيم را حس نکرد...
در ميان خنده هاي تلخ من...
گريه پنهانيم را حس نکرد...
در هجوم لحظه هاي بي کسي...
درد بي کس ماندنم را حس نکرد...
آن که با آغاز من مانوس بود...
لحظه پايانيم را حس نکرد
به تلخی یک قهوه
در کنار میز کوچک من
دل خوش کردی
در همان حال که می توانستی
در جاده های جنگلی
با طعم تمشک و رنگ سیب
حوایی ات را شکوفا کنی
من آدمی در بند
که به لبخند نا امیدانه ام
دل بستی
و آئینه ی جوانی ات را شکستی
تا صخره های سرسخت زندگی من
مغرور جلوه کنند
*
به یک قهوه سرد
در حوالی صخره های تلخ
دل خوش کردی...
از دعای گیاه
تا اجابت ماه
راهی نیست !
دل را بیاورید...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
