مشاعره

[G E L A R E]

ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی اردست به جامی داری

[saye]

یکی بود
یکی نبود
و آن که به ضرس قاطع بود
گفت : اتفاق شود
و اتفاق من بودم
و بعد تر تو
و یا نمی دانم چه فرق می کند
برعکس
یکی نبود
و آن یکی که بود
گفت : مهر شود
و مهر شد
سقف و سایه و بستر
اجاق و مطبخ و لبخند
یکی نبود
و آن یکی که بود گفت شک بشود
و بعد شک از بعیدترین دریچه آفتابی شد
یکی نبود
و آنیکی
گویی که هیچ نبوده باشد
احتمالا گفت کینه شود
و دود شد
اجاق و مطبخ و لبخند
و بعد تر زمین
که دهکده است
بودم بیمه نامه ی سوء تفاهم و سرقت و سلاخ
سپس
یکی که بود و نبودش
گفت : باران شود
و به این قلم قسم که باران شد
و ما هنوز خیس گریه نبودیم
که گفت : بازی تمام شود
و شاید هنوز نگفته بود
که رنگین کمان پلی
از دو سوی دهکده رویید
...

[Reza goli]

بسم رب شهدا!

در کوی نیکنامی، ما را گذر ندادند . . . . . . گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را
(ا بیا)

[Yazz]

آنکه به پرسش آمد و فاتحه خواند و می رود ......... گو نفسی که روح را می کنم از پیش روان

[magmagf]

نوشت مرد که منظور آفرینش بود
و زن که وصله ی ناجور آفرینش بود

گره گشود همیشه، ز روح درهم مرد
اگر چه خود گره کور آفرینش بود

«خدا به میل خودش» خلق کرد و جانش داد
و او عروسک مجبور آفرینش بود

شبی که هرم نفس های مرد، در من ریخت
خدا نوشت که او گور آفرینش بود

[Yazz]

دور شو ای زاهد و افسانه مگوی ......... من نه آنم که دگر گوش به تذویر کنم .

[Reza goli]

بسم رب شهدا!

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت، دانستم . . . . . . . که عشق از پرده عصمت، برون آرد زلیخا را
(ا بیا)

[Yazz]

آخر الامر گل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

[Reza goli]

بسم رب شهدا!

یکی روز پیش آید اندر قضا . . . . . . که خندیدیم ما هم به کار شما

(ا بیا . همه اش شد ا؟)

[god_girl]

اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم

جواب تلخ می​زیبد لب لعل شکرخا را