مشاعره

[magmagf]

دانسته‌ام غرور خریدار خویش را
خود همچو زلف می‌شکنم کار خویش را

هر گوهری که راحت بی‌قیمتی شناخت
شد آب سرد، گرمی بازار خویش را

در زیر بار منت پرتو نمی‌رویم
دانسته‌ایم قدر شب تار خویش را

زندان بود به مردم بیدار، مهد خاک
در خواب کن دو دیده‌ی بیدار خویش را

هر دم چو تاک بار درختی نمی‌شویم
چو سرو بسته‌ایم به دل بار خویش را

از بینش بلند، به پستی رهانده‌ایم
صائب ز سیل حادثه دیوار خویش را

[sise]

آن فروغ درخشان که زمانی در برابر دیدگانم می درخشید ،
اکنون برای همیشه از نظرم ناپدید شده است .
گرچه هیچ چیز نمی تواند بار دیگر
شکوه علفزار و طراوت گلها را به ما بازگرداند
اما غمی نیست ، باید قوی بود
و به آنچه برجای مانده است ، امید بست .

[magmagf]

مریض شده‌ام

تلاش زیادی کردم

بار سنگینی بود

فکر کردم تنهایی می‌توانم

با هیچ کس حرف نزدم

کمرم شکست

کاری هم پیش نبردم

دکتر می‌گوید

دیر آمدی

[sise]

یک سال دیگر هم گذشت ،
و مرور خاطره هایی که تلخ تر شدند .
خیالی نیست !!
بیست و هفت روز باز از مه آذر گذشت ،
شمعی افزون تر و
چند تار مویی که باز هم سپیدتر شدند .
خیالی نیست !!

هنوزم دلخوشم حتی با این سرگذشت
گرچه آرزوهایم
یک به یک در باد پرپر شدند .
خیالی نیست!!

[TEC]

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمیباشد.

sise، چطوری؟

[sise]

دلم روشن بود که یک روز،
از زوایای گریه هایم ظهور می کنی!

حالا هم،
از دیدن ِ این دو سه موی سفیدِ آینه تعجب نمی کنم!
فقط کمی نگران می شوم!
می ترسم روزی در آینه،
تنها دو سه موی سیاه منتظرم باشند
و تو از غربت ِ بغض و بوسه برنگشته باشی!
تنها از همین می ترسم ...

هی بد نیستیم! TEC

[magmagf]

مي توني بيشتر از اين منُ آزرده كني!
گل سرخ قلبمُ زرد و پژمرده كنی

مي توني خط بكشي رو نشونُ اسم من
از خودت دورم كني دور دور تا گم شدن

اما در خاطر تو من موندگارم نازنين
تا غروب اين زمين تا طلوع واپسين

[saye]

ناز می‌کن که به صد گونه نیاز آمده‌ایم
ما گدایان به نیاز از پی ناز آمده‌ایم

چنگ بر حلقه آن کعبه جان باز زدیم
بر شکنج سر زلفت به فراز آمده‌ایم

لاله رویا ، به رخت خال سیه جلوه گرست
لب فرو بسته همان محرم راز آمده‌ایم

در خودم پیچم و از آتش شوقت لبریز
چو سپندی سر آتش به گداز آمده‌ایم

بزم می بود و نوای نی و ساقی سرمست
این چنین بود که ما هم به نماز آمده‌ایم

یوسفا رخ تو برافروز که ما مغبچگان
کف بریدیم و پی‌ات بهر نیاز آمده‌ایم

به هوای سر کویت چو خسی در میقات
پی آن قافله ما هم به حجاز آمده‌ایم

پرده از رخ بفکن ، ‌ناز بکن ، ‌جلوه فروش
تا به دیدار تو ، این راه دراز آمده‌ایم
...

[magmagf]

مي توني از ياد من خودتُ رها كني
مثل گريه تو خودت منٌ بي صدا كني

مي توني دل بسپري به فراموشيِ من
رنگ حاشا بزني به غم تنها شدن

اما در خاطر تو من موندگارم نازنين
تا غروب اين زمين تا طلوع واپسين

[Asalbanoo]

نه می تونیم برگردیم نه رد شیم از تو این بن بست
منم می دونم این احساس نباید باشه اما هست