من با نظر سامسونگ موافقم یه کوچولو هم من توضیح میدم
این سریال وقتی بصورت تجاری وارد بازار شده یعنی اینکه اولین هدف این کار درآمد است و بس بعد
به عنوان یه اثر میشه بهش نگاه کرد فارغ از اینکه بگیم زحمت کشیدن و ......... شما یه کارمند رو در نظر بگیر
اگه بخواد این سریال رو دنبال کنه باید در ماه ده هزار تومن پول بده کارمندی که با بلیط اتوبوس میره سره
سرکار براش این یه مبلغ هست یا اینکه یه روستائی که واقعا پول نداره که بتونه هزینه کنه باید طوری
سیاست گذاری میشد که هزینه کمتری می پرداحتند من نمی خوام از سیما طرفداری کنم ولی با گرفتن
تبلیغات اجازه میدن اون کارمنده اون بی بضاعته اون فقیره هم لذت این رو تو جمع خانواده اش ببره و با یه
دکمه بتونه این سریال رو ببینه خود خواهی تا بی نهایت همش هم تبلیغات میکنند کپی نکنید تا ما
پول دار تر شیم اره برای بعضی ها ماهی ده هزار تومن چیزی نیست ولی ایا همه اینطورند ؟
مطلب بعدی این حقیر این هست که بگذریم از اون بی پوله تکلیفش معلومه نمی تونه بخره و .....
ولی اون که پول داده و یه مجموعه رو تهیه کرده که که محو تبلیغات هم شده و کپی هم نمی کنه و
... به حقوق اون که باید احترام گذاشت این حقوق نباید یکطرفه باشه باید کسی که این مجموعه رو
تهیه میکنه بدور از هر مطلبی کیفیت تصویری رو بهش تحویل بدیم و بعد محتوای خود اثر
این مجموعه محتوا ندارد شاید با یه سری از کارکتر ها ما به وجد بیایم ولی این یه تب هست و
عادی میشه اینکه تا الان شخصیت ها کارای خودشون رو بخوبی انجام میدن بماند ولی دیگه شما
برات جالب نیست یا دیگه خنده ات نمی گیره که یهو طرف بگه کیه یا یکی بگه پدر سوخته یا .....
اینها عادی میشه بعد از 50 قسمت باید چه کرد ؟