گياهي با گلهاي آبي واژگون است. از پيازاين گياه بعد از خشك و پودر كردن براي بستني سازي استفاده مي شود زيرا اين گياه داراي مواد نشاسته اي مي باشد.
اين گياه در موارد ناراحتيهاي تنفسي مثل سرفه هاي شديد و حتي در موارد سياه سرفه و آسم و تنگي نفس مورد استفاده قرار مي گيرد.
گلهاي اين گياه نوش خوبي براي زنبور عسل است و با له كردن و خورد كردن گل آن، ماسك خوبي براي صورت تهيه مي شود.
معمولاً محل رويش اين گياه داخل باغها و بيشه هاست و زمان گل دهي آن از اواخر فروردين تا اواخر خرداد است.
اين گياه پيازي دارد كه پياز آن مورد استفاده است.
گشنيز كوهي
اين گياه هم به صورت اهلي كشت مي شود و هم در كوه مي رويد ولي گياهي كه در كوه مي رويد داراي خواص بيشتري است. برگ و ميوه اين گياه مورد توجه مي باشد كه منبع ويتامينهاي C و B و A است. موارد استفاده اين گياه براي ناراحتيهاي قلبي، نيرو دهنده مغز و برطرف كننده هيستري و غش، اشتها آور، ضد جوش و آفت دهان، ضد عفوني كننده مجاري تنفسي در زمان سرماخوردگي و زكام و حساسيت ناشي از آبريزش بيني مي باشد.
اين گياه با تمام خواصي كه دارد مصرف زياد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهاي مصرف زياد اين گياه عبارتند از: خوابهاي پريشان و آشفته، بي خوابي، نسيان و فراموشي و لكنت زبان.
مقدار مصرف اين گياه بايد توسط پزشك تعيين شود كه بايد ۲٥ گرم در يك ليتر آب بصورت جوشانده و۲ تا ٤ گرم از پودر دانه اش مورد استفاده قرار گيرد.
مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات است و فصل گل دهي گياه از اواسط ارديبهشت تا اواخر تيرماه مي باشد.