البته بازم به کوون نمیرسه فکر کنم
البته بازم به کوون نمیرسه فکر کنم
راستش تقريبا سه سالي ميشه كه محصولات اپل از لحاظ كيفيت برتر از كوون شدن اونچيزي كه معمولا ما با كيفيت قاطي مي كنيم، سبك صداي هدفون ( كميت فركانس هاي مختلف) هستش كه چون كوون صداي گرمي داره براي خيلي ها جذاب تره
همونطور كه هدفونهايي مثل ep630 و كلا هدفون هاي گرم، خيلي پر طرفدارتر شدن
كوون خوب بود، ولي اپل با دادن محصولاتي مثل آيپاد تاچ نسل ٣ و بعد از اون، آيفون ٤ و ٤s و ... كاملا از لحاظ كيفيت كوون رو پشت سر گذاشت
و كوون همينجوري وايستاد و نگاه كرد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همونطور كه ديده ميشه، اپل در ابتدا ضعيفتر از كوون بود ولي مثلا آيپد نسل ٢ كه تست هاش همين بالا هست، و بعدش محصولاي با كيفيت تر اپل كه ميشه تست هاشون رو توي سايتي مثل gsmarena ديد، ديگه اپل كاملا برتر از كوون شد.
راستي حالا كه نتايج تست آيفون نسل ٥ و آيپد نسل ٤ رو گذاشتم، اينم تست آيپاد تاچ نسل ٥
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Last edited by rave-87; 19-04-2013 at 18:43.
یادمه قبلا یه بحثایی داشتیم در مورد اینکه تاثیر ذهن روی موسیقی که ما میشنویم میتونه چقدر باشه
در ادامه متنی رو نقل قول می کنم که نا مربوط نیست:
یکی از صبحهای سرد ماه ژانویه در سال ۲۰۰۷، مردی در متروی واشنگتن، ویولن می نواخت.
او به مدت ۴۵ دقیقه، ۶ قطعه از باخ را نواخت.
در این مدت، تقریبا دو هزار نفر وارد ایستگاه شدند، بیشتر آنها سر کارشان میرفتند.
بعد از سه دقیقه یک مرد میانسال، متوجه نواخته شدن موسیقی شد.
او سرعت حرکتش را کم کرد و چند ثانیه ایستاد، سپس عجله کرد تا دیرش نشود.
۴ دقیقه بعد:
ویولنیست، نخستین دلارش را دریافت کرد. یک زن پول را در کلاه انداخت و بدون توقف به حرکت خود ادامه داد.
۵ دقیقه بعد:
مرد جوانی به دیوار تکیه داد و به او گوش داد، سپس به ساعتش نگاه کرد و رفت.
۱۰ دقیقه بعد:
پسربچه سهسالهای که در حالی که مادرش با عجله دستش را میکشید، ایستاد. ولی مادرش دستش را محکم کشید و او را همراه برد. پسربچه در حالی که دور میشد، به عقب نگاه میکرد و
ویولنیست را میدید.
چند بچه دیگر هم کار مشابهی کردند، اما همه پدرها و مادرها بچهها را مجبور کردند که نایستند و سریع با آنها بروند.
۴۵ دقیقه بعد:
نوازنده بیتوقف مینواخت. تنها شش نفر مدت کوتاهی ایستادند و گوش کردند. بیست نفر پول دادند، ولی به مسیر خود بدون توقف ادامه داند. ویولینست، در مجموع ۳۲ دلار کاسب شد.
یک ساعت بعد:
مرد، نواختن موسیقی را قطع کرد. هیچ کس متوجه قطع موسیقی نشد...
بله. هیچ کس این نوازنده را نمیشناخت و نمیدانست که او «جاشوآ بل» است، یکی از بزرگترین موسیقیدانهای دنیا.
او یکی از بهترین و پیچیدهترین قطعات موسیقی را که تا حال نوشته شده، با ویولناش که ۳.۵ میلیون دلار میارزید، نواخته بود.
تنها دو روز قبل، جاشوآ بل در بوستون کنسترتی داشت که قیمت هر بلیط ورودیاش به طور متوسط ۱۰۰ دلار بود.
واشنگتن پست در جریان یک آزمایش اجتماعی با موضوع ادراک، سلیقه و ترجیحات مردم، ترتیبی داده بود که جاشوآ بل به صورت ناشناس در ایستگاه مترو بنوازد. سؤالاتی که بعد از خواندن این حکایت در ذهن ایجاد میشوند در یک محیط معمولی در یک ساعت نامناسب، آیا ما متوجه زیبایی میشویم؟ آیا برای قدردانی و لذت بردن از این زیبایی توقف میکنیم؟ آیا ما می توانیم نبوغ و استعداد را در یک بافت غیرمنتظره، کشف کنیم؟
ایا واقعا اگر چیزی تحت عنوان زیبایی به ما معرفی نشه ما خودمون چقدر قدرت تشخیص اون رو داریم.
موفق باشید.
به نظر من که تاثیر ذهن خیلی زیاده در دریافت واقعیت از محیط پیرامون.
مثلا وقتی که شما توی یک روز جمعه میرید کوه تمام منظره های زیبایی رو که جلوی چشمتون قرار میگیره رو متوجه میشید و مکث میکنید تا با لذت اون رو تماشا کنید و همین طور مناظر زشت رو هم درک میکنید. چون ذهن شما کاملا آزاده و با دیدی باز دارید به اطرافتون نگاه می کنید. ولی توی اون متروی شلوغ که شما برای رسیدن به مقصدتون عجله دارید و تمام ذهن شما هم درگیر مشغله های روزانه است وضع خیلی فرق میکنه. شما توی مسیرتون ممکنه به خیلی ها تنه بزنید یا اینکه خیلی ها بهتون تنه بزنند ولی متوجه هیچ کدوم نشید. یا اینکه یه لحظه به خودتون میاید میبینید که بچتون که تا همین چند لحظه پیش دستش تو دستتون بود الان دیگه نیست! حالا این وسط شنیدن صدای موسیقی خوب بماند.
البته یک نکته دیگه هم هست. و اون اینکه تمام افرادی که توی مترو هستند اکثرا افراد عادی هستند که ممکنه هیچ علاقه ای به موسیقی که نواخته میشه نداشته باشند و برای همین هم توجهی نمیکنند یا اگه توجه کنند به دلیل عجله مجبورن سریع برن تا به کاراشون برسند.
در راستای این بحث به این [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] برخوردم
حیفم اومد نزارم.
موفق باشید.
امروز به صورت اتفاقی به یک نرم افزار برخوردم که برای محصولات اپل (i دیوایس ها) نوشته شده و ویژگی های خیلی خوبی داره که واقعاً جدیده و من تا حالا هیچ جا ندیدم و نشنیدم. این برنامه توسط یکی از سایت های معتبر تست صدا که تا خودم چندین بار به نتایجشون رفرنس دادم، نوشته شده
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اسم این برنامه هست Accudio™ Pro
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این برنامه براساس یک نیاز اساسی توی طرفداران موسیقی شکل گرفته، ماهایی که مقداری به صورت جدی موسیقی گوش دادن رو دنبال می کنیم و توی کیفیت صدا وسواسی در حد خودمون داریم، همیشه یکی از بزرگترین مشکلات و چالش هامون، تنظیم اکولایزر هستش
چه تاپیک های طولانی به منظور آموزش تنظیم اکولایزر پلیر و چه نرم افزارهای گرافیکی گرون قیمتی (نزدیک 100 دلار) [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] که خود من توی بعضی پست های قبلی معرفی نکردم، تازه وقتی به این مسئله پی می برید که هر هدفون اکولایزر مخصوص خودش رو می خواد، دیگه واقعاً یکجورایی بیخیال تنظیم دقیق اکولایزر میشین، حالا فرض کنین یک سایت معتبر در زمینه تست صدا، بیاد و یکسری اکولایزر پیش فرض برای افراد تهیه کنه، قبلاً ها اکولایزر های پیش فرض رو براساس سبک موسیقی می دیدید، مثلاً به صورت rock,po, و ... ولی توی این برنامه، اکولایزرها رو براساس مدل هدفونتون انتخاب می کنین، یک ایدۀ واقعاً فوق العاده که تا حالا به ذهن کسی نرسیده بود، هم استفادش سادست و هم در حد حرفه ایی ترین تنظیمات اکولایزر که با برنامه های گرافیکی هم انجام میدن هستش
منطق کار براین اساسه که اون افرادی که اون برنامه رو نوشتن، براساس داده های تست هر هدفون (که این تست قبلاً توی مقر سایتشون انجام گرفته و واقعاً معتبر هستش) اومدن یک اکولایزر مخصوص براش تنظیم کردن، برای همین شمایی که فلان هدفونتون رو به پلیرتون وصل می کنین دیگه لازم نیست که بشینین و 2 ساعت اکولایزر رو تنظیم کنین، بلکه از توی منو، مدل هدفونتون رو انتخاب می کنین و تنظیمات اکولایزر جدید اعمال میشه
البته منطق این قضیه در تئوری درسته ولی اینکه چقدر در عمل درست در میاد به عوامل مختلفی بستگی داری به طور مثال همونطور که سایت سازندۀ این برنامه اعمال کرده، این برنامه روی هدفون های مختلف به اندازه های مختلفی مفید واقع میشه و در اصل همۀ هدفون ها به یک اندازه از این برنامه سود نمی برن
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نمونۀ عکس یک صفحه از برنامه:
توضیحات بیشتر رو توی خود سایت شرکت سازندش بخونین
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در ضمن من هرچی گشتم، نتونستم نسخۀ کرک شدۀ این برنامه رو پیدا کنم، اگر کسی پیدا کرد حتماً خبر بده
Last edited by rave-87; 02-06-2013 at 22:58.
به نظر من اودیوفایل بودن میتونه دو جنبه داشته باشه، جنبه اول اینه که شخص علاقه زیادی داره که حس شنیداری بهتری رو تجربه کنه و در واقع صدای بهتر میشنوه، لذت بیشتری می بره و میره دنبالش و از منابع گوناگون برندهای گرون رو پیدا میکنه و احتمالا میخره تا صدای بهتر گوش کنه، یه جنبه دیگه افرادی هستند (مثل خود من) که به این مقدار بسنده نمی کنند، افرادی که برای رسیدن به صدای ارمانی خودشون دست به آچار میشن، افرادی که گوش های به مراتب تعلیم دیده تر دارند و میتونن صدارو تجزیه و تحلیل کنند. کاملا با ادبیات توصیف صدا آشنا هستند و اگه بخوان یه گزارش از یه تست شنیداری بنویسن از عباراتی مثل "خفن،اد توپ، عالی، موزیکال، و ..." استفاده نمیکنند بلکه این دسته خیلی تخصصی به صدا می پردازند و با ترمولوژی صدا آشنا هستند. فیزیک صدارو می شناسن و با تئوری های مربوط به صدا آشنا هستن. اناتومی گوش انسان رو مطالعه میکنند و جنبه های مختلف موسیقی و صدا رو در جنبه های مختلف زندگی بررسی میکنند، مثل تاثیر موسیقی بر خلق و خو و سلامت روانی فرد و ... این افراد غالبا خیلی سخت در حربه تبلیغاتی برندها و کمپانی های تجاری گرفتار میشن و خیلی سخت برندی رو میخرن. یه سری رفتار جنون امیز برای ساخت یه چیزی ازشون سر میزنه. واسه همینه افرادی مثل romy the cat ظهور می کنند.
به نظر شما یه همچین شخصی مثل رومی که اسپیکر ایده آل خودش رو، خودش طراحی میکنه و میسازه یه اودیوفایل عادی میتونه باشه؟! (اطلاعات بیشتر > [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] )
![]()
سلام به همه دوستان
سونداستیج واقعا یعنی چی؟
این سوال خیلی وقته ذهنمو مشغول کرده.
Sound Stage ساند استیج به معنی توانایی تجسم محل قرارگیری الات موسیقی و خواننده در یک رکورد موسیقی می باشد. ساند استیجی خوب آنست که به شنونده این امکان را بدهند که اندازه و فضای اجرای موسیقی را حس کند و دریابد که موسیقی در چه فضایی نواخته شده است. یعنی شنونده هدفون یا اسپیکر وقتی چشمانش رو می بنده، استیج اجرای موسیقی رو بصورت انتزاعی و ذهنی در جلوی خودش تجسم کنه و بتونه صدای خواننده و هریک از اجزای موسیقی شامل سازهارو از هم تمیز بده و تفکیک کنه و فضای کلی اجرا و نواختن و خواندن رو در ذهنش تداعی کنه و بعنوان مثال متوجه بشه که خواننده کجای صحنه ایستاده. بیگ درام از کجا نواخته میشه، ویولون کجاست، فضای استیج رو حدودی بتونه تخمین بزنه، آیا یک سالن بزرگ با رفلکس صداست؟ یک اتاق کوچک اکوستیک؟
ممنون. ولی خب این جواب سوال "سونداستیج یعنی چه؟" هست ولی من میخوام بدونم واقعا چی هست.
بهتره یکم منظورم رو واضحتر توضیح بدم. من می خوام بدونم آیا سونداستیج توهمه یا واقعیت؟
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)