مشاعره

[دل تنگم]

مهی که مزد وفای مرا جفا دانست
دلم هر آنچه جفا دید ازو وفا دانست
روان شو از دل خونینم ای سرشک نهان
چرا که آن گل خندان چنین روا دانست
صفای خاطر ایینه دار ما را باش
که هر چه دید غبار غمش صفا دانست
گرم وصال نبخشند خوشدلم به خیال
که دل به درد تو خو کرد و این دوا دانست
تو غنچه بودی و بلبل خموش غیرت عشق
به حیرتم که صبا قصه از کجا دانست
ز چشم سایه خدا را قدم دریغ مدار
که خاک راه تو را عین توتیا دانست

[magmagf]

تلفنم را جواب می دهد:
"...خوبم "
ضربه ای محکم برای سمفونی ای بزرگ
می خندد
گیتاریست می پرد روی میز ناهارخوری
غول غم ها دهان باز می کند
ترانه می خواند
"...خوبم سارا "

[sedeh]

ای امده از عالم روحانی تفت
حیران شده در پنج و چهار و شش و هفت

می نوش ندانی زکجا امده ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

**حکیم عمر خیام**

[anish]

تا كه در دنيا تو را ديدم
دنيا را با تو بي تو ديدم
خار و خاشاك در نگاه چشمانم
رفته از بد سگالي روزگار در نگاهم
خار بود از دست جفاگر زندگاني
خاشاك بود همچو ابري در روزافتابي
چشمانم جز تو گلي نديد
از ان عشق بازي خار گل را نديد

[eshghe eskate]

دل من دیگه خطا نکن
با غریبه ها وفا نکن
زندگی رو باختی دل من
دنیا رو شناختی دل من

[anish]

نگو بار گران بوديم و رفتيم
نگو نا مهربان بوديم و رفتيم
بگو با ديگران بوديم و رفتيم
اقايان و خانمها خداحافظي من را بپذيريد جا را براي جوانان باز مي كنم هر خوبي و بدي از ما ديدين حلالمون كنيد
ما كه رفتيم نگران كون لغ ديگران
buy
تك تك شما را مي بوسم قربان شما شاهين و م. طهماسبي

[sise]

متاع صدق و صفا را، به هیچ نستانند
از آن د کان که به بازار عاشقان دارم

شکوه صبح سعادت قرین یک نفس است
من این پیام، به دل های کامران دارم

جزآنکه تازه کند درد و داغ دیرین را
دگر چه حاصلی از گردش زمان دارم

خدا بیامرزتتان

[Asalbanoo]

مهر تو در قلبم نشست
اندوه شب ها را شکست
شادی وجودم را گرفت
ساقی به مهمانی نشست

[sedeh]

تا کی غم ان خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم بر ارم یا نه

**حکیم عمر خیام**
درود بر بچه های اهلِ دلِ اصفهان

[sise]

هرکه پیراهن به بد نامی درید، آسوده شد
بر زلیخا طعن ارباب ملامت عار نیست

بر رگ جان ها نپیچد، تا پریشان نیست زلف
نبض دل ها را نگیرد، چشم، تا بیمار نیست

طوطی، از آیینه می گویند، می آید به حرف
چون مرا در پیش رویش زهره ی گفتار نیست؟

پیش ما "صائب" که رطل خسروانی می زنیم
گنج باد آور به غیر از باده ی خمار نیست