مشاعره

[eshghe eskate]

...

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند روای ثوابت

هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

دور است سر آب ازین بادیه هشدار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

...

تو میگی که جون فدا کن
من میگم چشات قشنگه
تو میگی دنیا دو رنگه
من میگم چه قدر تو ماهی
تو میگی اول راهی
من میگم بمون همیشه
تو میگی ببین نمیشه
من می گم خیلی غریبم
تو میگی نده فریبم
من میگم خوابت رو دیدم
تو میگی دیگه بریدم
من می گم هدف وصاله
تو ولی میگی محاله

[sise]

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان ترا که من هم برسم به آرزویی


این شعر از کیه؟

[eshghe eskate]

یادم ارد روز شیرین
گردش یک روز دیرین
توی جنگلهای گیلان
کودکی ده ساله بودم
نرم و نازک چست و جابک

[sise]

کبکی به هزاری گفت: پیوسته بهاری نیست
این خنده و افغان چیست؟ گل از تو گیاه از من

با خویش در افتادیم، تا ملک زکف دادیم
از جنگ کسان شادیم، داد از تو و آه از من

نه تاج کیانی ماند، نه افسر ساسانی
"افسر" ز چه نالانی، تاج از تو کلاه از من

[diana_1989]

نه!
هرگز شب را باور نکردم
چرا که
در فراسوهای دهلیزش
به امید دریچه ئی
دل بسته بودم ...


...........


جلال جان من اون روز شوخی کردم ، فکر کنم ازم ناراحتی آره ؟

[sise]

ما بدان قامت و بالا، نگرانیم هنوز
وز غمت خون دل از دیده روانیم هنوز

جز تو یاری نگرفتیم و، نخواهیم گرفت
بر همان عهد که بودیم، برآنیم هنوز

به امید تو شب خویش برآریم به روز
آن جفا دیده که بودیم، همانیم هنوز

ای دریغا! که پس از آن همه جان بازی ها
بر سوی کوی تو، بی نام و نشانیم هنوز

دیگران وادی عشق تو به پایان بردند
ما به یاد تو، دراین دشت دوانیم هنوز

سلام:
ناراحت؟ واسه چی؟

[sedeh]

------------------------

[sedeh]

ز من برگشتی ای دلبر دریغا روزگار من
شکستی عهد من یکسر دریغا روزگار من
دلم جفت عنا کردی به هجرم مبتلا کردی
وفا کردم جفا کردی دریغا روزگار من
دلم در عشق تو خون شد خروش من به گردون شد
امید من دگرگون شد دریغا روزگار من
تو با من دل دگر کردی به شهر و ده سفر کردی
شدی بار دگر کردی دریغا روزگار من

انوری

[anish]

نگاهت سكوت شب شكن
چشمانت رنگين كمان اب شكن
رنگ چشمانت از تخيلم
نگاهت ارامش چشمان خواب شكن
خورشيد به زيباي همچو رويت
قسم ماهت روي خواهم تاب شكن

[anish]

نگاهت سكوت شب شكن
چشمانت رنگين كمان اب شكن
رنگ چشمانت از تخيلم
نگاهت ارامش چشمان خواب شكن
خورشيد به زيباي همچو رويت
قسم ماهت روي خواهم تاب شكن