مشاعره

[magmagf]

اصلا چه فرق مي كند آقا كه يك نفر
اين جا ببيندت سر اين آخرين گذر

من روي صندلي خيابان نشسته است
هي فكر مي كند به نگاهي كه خسته است

هي كوچه پيچ مي خورد و پيش مي رود
من روي صندلي ست تكان هم نمي خورد

او با خودش نشسته و هي فكر مي كند
دارم و يا ندارمت اي...فكر مي كند


سلام شب به خیر

[eshghe eskate]

اصلا چه فرق مي كند آقا كه يك نفر
اين جا ببيندت سر اين آخرين گذر

من روي صندلي خيابان نشسته است
هي فكر مي كند به نگاهي كه خسته است

هي كوچه پيچ مي خورد و پيش مي رود
من روي صندلي ست تكان هم نمي خورد

او با خودش نشسته و هي فكر مي كند
دارم و يا ندارمت اي...فكر مي كند


سلام شب به خیر

دل خسته و طوفانی ست
رفتی و دگر باره
از کوچ تو رنجیدم
در جاده پیچک ها
چشمم به گلی افتاد
احساس شکفتن را
از غنچه گل چیدم
چشمان تو دریایی ست
موجش گل تسکینم
به حرمت چشمانت
شب باز نخوابیدم
تو باز نفهمیدی
از عشق چه می گویم
آرام گذشتی و
من باز نرنجیدم
از شعله عشق من
خورشید هویدا شد
از شوق تمنایت
تا صبح درخشیدم
گم شد گل اشک من
در دشت نگاه تو
آن وقت حضورت را
در خاطره فهمیدم
ای کاش گلی می شد
لبخند پر از مهرت
تا آن گل خوشبو را
از خاطره می چیدم

[mohammad99]

میشکنم بی تو و نیستی به سراغم نمیایی که ببینی
بی تو میمیرم و نیستی تو کجایی ٫ تو کجایی که ببینی



شب بی عاطفه برگشت ٫ شب بعد از رفتن تو
شب از نیاز من پر ٫ شب خالی از تن تو
با تو گل بود و ترانه با تو بوسه بود و پرواز
گل و بوسه بی تو گم شد بی تو پژمرده شد آواز

[saye]

لازمست آیا بگویم من ،
روزگاری مرده ای بودم ،
مانده در گهواره ی خورشید ؟
لازمست آیا بگویم من ،
سایه ای در جنگلی لغزید
با نسیمی چهره در هم زد
زنده گشتم ، سایه ام خندید ؟
من دگر چیزی نمی دانم
هستیم را بازخواهم گفت
گر توانم باز آن را دید
...

[magmagf]

درست اوّل پاييز هفت سالش بود
و روي جعبه ي مشقش نوشت: بابا واکس...

غروب بود، و مرد از خدا نمي فهميد
و مي زد آن پسرک کفش سرد او را واکس

سياه مشقي از اسم خدا، خدا بر کفش
نماز محضي از اعجاز فرچه ها با واکس

[shahram02]

به نام خداي من
....
دامن مكش بناز كه هجران كشيده ام
نازم بكش كه ناز رقيبان كشيده ام

شايد چو يوسفم بنوازد عزيز مصر
پاداش ذلتي كه بزندان كشيده ام

از سل اشك شوق دو چشمم معاف دار
كز اين دو چشمه آب فروان كشيده ام

جانا سري بدوشم و دستي به دل گذار
آخر غمت بدوش دل و جان كشيده ام

تنها نه حسرتم غم هجران يار بود
از روزگار سفله دو چندان كشيده ام

بس در خيال هديه فرستاده ام بتو
بي خوان و خانه حسرت مهمان كشيده ام

سلام . چه شعر باحالی بود کلی حال کردم

[eshghe eskate]

درست اوّل پاييز هفت سالش بود
و روي جعبه ي مشقش نوشت: بابا واکس...

غروب بود، و مرد از خدا نمي فهميد
و مي زد آن پسرک کفش سرد او را واکس

سياه مشقي از اسم خدا، خدا بر کفش
نماز محضي از اعجاز فرچه ها با واکس

سر فصل افق ها بود
آن وقت ترا هر صبح
از پنجره می دیدم
وقتی گل آرامش
در باغ دلم رویید
گلبرگ وجودم را
بر عشق تو پیچیدم
خورشید شدی و رفتی
تا اوج شکوفایی
من از عطش عشقت
بر اینه تابیدم
تا می روی از اینجا

[دل تنگم]

سر فصل افق ها بود
آن وقت ترا هر صبح
از پنجره می دیدم
وقتی گل آرامش
در باغ دلم رویید
گلبرگ وجودم را
بر عشق تو پیچیدم
خورشید شدی و رفتی
تا اوج شکوفایی
من از عطش عشقت
بر اینه تابیدم
تا می روی از اینجا

و سلامی...

آه، آیا می توان آغاز کرد
باز این راهِ به پایان برده را؟
می توان در کوچه ها احساس کرد
باز بوی خاک باران خورده را؟

در پناه حق

[eshghe eskate]

و سلامی...

آه، آیا می توان آغاز کرد
باز این راهِ به پایان برده را؟
می توان در کوچه ها احساس کرد
باز بوی خاک باران خورده را؟

در پناه حق

از اینه پرسیدم
چشمان نجیبت را
از دور پرستیدم
باران شدم و چون اشک
بر عشق تو باریدم
من شمع وجودم را
به مهر تو بخشیدم
مثل گل نیلوفر

[magmagf]

روزي که بي حضور تو آغاز مي کنم
در کوچه هاي خاطره پرواز مي کنم
اشکي که از زلا لي عشقم چکيده است
از چشماي پاک تو بهتر نديده است
تقدير من هميشه شکيبايي وفاست
او از ترانه تنهاي ام جداست