ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
نه ز حشمت و نه ز حكمت و نه ز جادوي ما
كه ز لطف خود است رام ما آهوي ما
نوميدي ما لاف و گزاف است و دروغ
وقتي كه "اميد" خود مي آيد سوي ما
يك دشت مزار و جان غم باره‌ي من
آن ميهن من اين من آواره‌ي من
با اين همه تا "اميد" باشد گو باش
صد خنجر زخم و دل صد پاره ي من
گفت آزادي! بگفتمش مير من است
گفتا شادي! گفتم اكسير من است
گفت آينده! گفتم آنك پسرم
گفتا كه "اميد" گفتم او پير من است
تا مرز بی نهایت ، تصویر خستگی را
تکرار می کنند این ، ایینه های بیمار
عشقت هوای تازه است ، در این قفس که دارد
هر دفعه بوی تعلیق ، هر لحظه رنگ تکرار
از عشق اگر نگیرم ، جان دوباره ،من نیز
حل می شوم در اینان این جرم های بیزار
بوی تو دارد این باد ،وز هفت برج و بارو
خواهد گذشت تا من ، همچون نسیم عیار
روزو شب شط زمان جاريست
آنچه ميماند از اين شط خروشان نيك كرداريست
خاطري را شاد بايد كرد
جاي سيم و زر دلي بايد بدست آورد
آزمندي ها زبيماريست
زر پرستي آتش اندوزيست
رستگاري در سبكباريست
...
تیر باران است , اعدام است , گوش کن
بشنو فریاد ستم دیده و جامی نوش کن
شاید این جام تو را عقل به سر باز آرد
که کمان بر کشی و آرش دیگر باشی
==
این saye هم با این آواترش , به این طبع لطیف شاعریش نمیخوره (( بار قبل دعوام کردی , این بار نشنیده بگیر ))
يك روز دوباره رو به من خواهي كرد
در كنج دلم باز وطن خواهي كرد
با آمدنت سپيد خوام پوشيد
با دست خودت مرا كفن خواهي كرد
دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت
من آزادی نمی‌خواهم که با یوسف به زندانم
من آن مرغ سخندانم که در خاکم رود صورت
هنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانم
ما را رها كنيد از اين رنج بي حساب
با قلبي پاره پاره و سينه و كباب
بیچاره ي دچار تو را چاره جز تو چیست
چون مرگ ناگزیری و تدبیر تو محال
ای عشق، ای سرشت من، ای سر نوشت من
تقدیر من غم تو و تغییر تو محال
لبان ات
به ظرافتشعر
شهواني ترين بوسه ها را بهشرمي چنان مبدل مي كند
كه جان دار غارنشين از ان سودمي جويد
تا به صورت انساندرآيد.
و گونه هاي ات
با دو شيارمورب،
كه غرور تو را هدايت مي كنندو
سرنوشتمرا
كه شب را تحمل كردهام
بي آن كه به انتظارصبح
مسلح بودهباشم،
و بكارتي سربلندرا
از روسبي خانه هايدادوستد
سر به مهر باز آوردهام.
هرگز كسي اين گونه فجيع بهكشتن خود بر نخاست كه من به زنده گي نشستم!
و عشق ات پيروزيي آدميست
هنگامي كه به جنگ تقدير ميشتابد.
و آغوش ات
اندك جائي برايزيستن
اندك جائي برايمردن
و گريز از شهر كه با هزارانگشت
به وقاحت
پاكي آسمان را متهم ميكند.
كوه با نخستين سنگ ها آغاز ميشود
و انسان با نخستيندرد.
در من زنداني ستم گريبود
كه به آواز زنجيرش خو نمي كردــ
من با نخستين نگاه تو اغازشدم.
توفان ها
در رقص عظيمتو
به شكوه مندي
ني لبكي مينوازند،
و ترانه ي رگ هايات
آفتاب هميشه را طالع ميكند.
بگذار چنان از خواببرآيم
كه كوچه هايشهر
حضور مرا دريابند
.
دستان ات آشتي است
و دوستاني كه ياري مي دهند
تا دشمني
از ياد
برده شود.
پيشاني ات آينه ئي بلند است
تاب ناك و بلند،
كه خواهران هفت گانه در آن مي نگرند
تا به زيبائي خويش دست يابند.
دو پرنده ي بي طاقت درسينه ات آواز مني خوانند.
تابستان از كدامين راه فرا خنواهد رسيد
تا عطش
آب ها را گواراتر كند؟
تا در آئينه پديدار آئي
عمر دراز در ان نگريستم
من بركه ها و درياها را گريستم
اي پري وار در قالب آدمي
كه پيكرت جز در خلواره ي ناراستي نمي سوزد!ــ
حضورت بهشتي ست
كه گريز از جهنم را توجيه مي كند،
دريائي كه مرا در خود غرق مي كند
تا از همه ي گناهان و دروغ
شسته شوم.
و سپيده دم به دست هاي ات بيدار مي شود.
...
دل سپردن رمز قفل اين حصار تو به تو نيست
با تو بودن بهترينه ! اما ختم جستجو نيست
اونور ديوار شب باش ! تا من از تو ما بسازم
انعكاس اين ترانه ‚ آخرين آواز قو نيست
بايد بري تا بتونم اين شب رو نقاشي كنم
طعم گس نيشاي اين عقرب رو نقاشي كنم
بايد بري !دوس ندارم شب به تو چپ نگاه كنه
دوس ندارم دستاي شب ‚ صورتت رو سياه كنه
هم اکنون 2 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 2 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
