چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[mjorh]

سلام

نظر من

مهمترین حسناش یکی اینه که که طرف مقابل رو تا حد زیادی می شناسید، و جنس این شناخت هم با جنس شناخت های دیگه فرق میکنه و خیلی مطمئن تر هست، چون فقط شما طرف رو نمی شناسید، بلکه مادر، خواهر، برادر و پدر شما هم با طرف آشنا هستن و اخلاقیاتش رو میشناسن و این شناخت جمعی خیلی بهتر از شناخت های اغلب ناقص یک نفره هستن ...

حسن مهم دیگش اینه که خانواده شما و خانواده طرف مقابل معمولا از نظر فرهنگی و اقتصادی و ... کم و بیش در یک سطح هستین و مشکلات و سوء تفاهم هایی که به دلیل این تفاوت ها برای زوج ها بوجود میاد برای شما بسیار کمتر پیش خواهد امد، یعنی هم خانواده شما و هم خانواده طرف همدیگه رو همون جوری که هستید پذیرفتین ...

اما معایبش یکی همون بحث ژنتیکی هست که میگن احتمال اینکه فرزند مشکلات ژنتیکی داشته باشه بیشتره ...

دیگه اینکه چون شما قبلا رفتار طرف رو با پسرها/دخترهای فامیل خیلی دیدن، ممکنه رفتاری ازش دیده باشین که باعث بشه شما فکر کنید نسبت به یکی از پسرها/دخترهای فامیل احساس خاصی داره و همین شک در مواقع حساس اذیتتون خواهد کرد ...

دیگه اینکه این ازدواج ها شما رو در همون محدوده فامیل و فرهنگ و ... خودتون نگه میدارن، اما ازدواج های غیر فامیلی اگر صحیح انجام بشه شما رو وارد یک دنیایی دیگه خواهد ...

فعلا فقط اینا بنظرم میرسه، البته دوستایی که خودشون این ازدواجها رو داشتن بهتر میتونن نظر بدن ....

اما من اصلا به این نوع شناخت فامیلی اعتقادی ندارم ... شناخت فامیلی ضعیف ترین نوع شناخته ... شما خب هر چند وقت یه بار مثلا دختر عمو رو میبینی دو سه کلام سلام و احوال پرسی میکنی ،تموم . رسما هیچ خبری از زندگیشون نداری ...یا مثلا هر از گاهی تو فامیل دور هم جمع میشین (ک اینم این دوره و زمونه وجود نداره) میگین و میخندین ....بازم اون شناختی که لازمه تا یه ازدواج ب ثمر بشینه نیست ... شناخت یک نفر خیلی پیچیدست ...

در مورد ازدواج یه مورد کلی بگم ، هر روشی یه سری مزایا و معایبی داره ولی به نظر من ازدواج سنتی دیگه جواب نمیده ....ای نمیدونم مامانمو واسم زن انتخاب کنه و این حرفا ...ای فلان دخترو نشون کنی و بری غیبت بزنه چهار سال بعد بری خواستگاریش .... یا همین ازدواج فامیلی آره مثلا فلان دختر/پسر فامیل رو دیدی ب دلت نشسته قصد داری بعد از سه سال بری خواستگاری ...همه اینا شیوه های سنتین که خیلی کم جواب میدن تو این دوره و زمونه ... آدم باید خودش طرفشو انتخاب کنه صحبت کنه بشناستش ، تو آمریکا مثلا روابطشون جوریه که اول با هم هستن چند سالی بعد ک میبینن همه چی خوب پیش میره شناخت کافی دارن میرن سمت ازدواج ... حالا اونجا هم آمار طلاق بالاست ولی حداقل مزیتی که این شیوه داره اینه که طرفو میشناسی ....با یه شناختی میری جلو ... البته متاسفانه تو کشور ما کلا خیلی قروقاطیه جوونا تکلیفشون با خودشون مشخص نیس ... این شیوه آمریکایی و شناخت از پیش هم تو ایران به بدترین نحو ممکن پیاده سازی میشه ...

[iranch]

اما من اصلا به این نوع شناخت فامیلی اعتقادی ندارم ... شناخت فامیلی ضعیف ترین نوع شناخته ... شما خب هر چند وقت یه بار مثلا دختر عمو رو میبینی دو سه کلام سلام و احوال پرسی میکنی ،تموم . رسما هیچ خبری از زندگیشون نداری ...یا مثلا هر از گاهی تو فامیل دور هم جمع میشین (ک اینم این دوره و زمونه وجود نداره) میگین و میخندین ....بازم اون شناختی که لازمه تا یه ازدواج ب ثمر بشینه نیست ... شناخت یک نفر خیلی پیچیدست ...

در مورد ازدواج یه مورد کلی بگم ، هر روشی یه سری مزایا و معایبی داره ولی به نظر من ازدواج سنتی دیگه جواب نمیده ....ای نمیدونم مامانمو واسم زن انتخاب کنه و این حرفا ...ای فلان دخترو نشون کنی و بری غیبت بزنه چهار سال بعد بری خواستگاریش .... یا همین ازدواج فامیلی آره مثلا فلان دختر/پسر فامیل رو دیدی ب دلت نشسته قصد داری بعد از سه سال بری خواستگاری ...همه اینا شیوه های سنتین که خیلی کم جواب میدن تو این دوره و زمونه ... آدم باید خودش طرفشو انتخاب کنه صحبت کنه بشناستش ، تو آمریکا مثلا روابطشون جوریه که اول با هم هستن چند سالی بعد ک میبینن همه چی خوب پیش میره شناخت کافی دارن میرن سمت ازدواج ... حالا اونجا هم آمار طلاق بالاست ولی حداقل مزیتی که این شیوه داره اینه که طرفو میشناسی ....با یه شناختی میری جلو ... البته متاسفانه تو کشور ما کلا خیلی قروقاطیه جوونا تکلیفشون با خودشون مشخص نیس ... این شیوه آمریکایی و شناخت از پیش هم تو ایران به بدترین نحو ممکن پیاده سازی میشه ...

عزیز شما فامیل ت وقتی نشناسی ، چطور میخواهی غریبه رو بشناسی پس؟
اون که بدتره..
والا ما هر چی حساب و کتاب کردیم..دیدیم در مورد فامیل میدونیم برادر و خواهر کی هستند و چی کاره
سابقه پدر و مادر ش رو میدونیم
اون جوری شما حتی نمیفهمی عروس یا داماد خانواده ای که میخواهی باهاش ازدواج کنی .. کی هست و چی هست..
اتفاقا در مورد فامیل ادم ریز کار ی و جزئیات فامیل رو میدونه
اونها هم نقاط ضعف و قوت ادم رو میدونن
ی

کی دیگه از نکات منفی اینه که شاید هرخانواده ای یکسری جزئیات مخفی داره که لازم نمیبینه به خانواده تازه عروس بگه یا اونها بدونن! اما وقتی ازدواج فامیلی باشه تقریبا میشه گفت ریزجزئیات زندگی دوطرف رو هست! فرضا شایدشاید خواهر داماد مهریه بالایی داره یا اختلاف با شوهرش داره و اینها همه میتونه سوژه بشه اگر ازدواج فامیلی باشه...!

از نظر من هیچ چیز قابل پنهان کردن نیست. اگر پنهان کنی و مشخص بشه بدتر کینه و مشکل پیش میاد که چرا من خبر ندارم...
اتفاقا وقتی همه چیز رو میدونن راحت هستی. هیچ چیز برای پنهان کردن نداری و نمیخواد از چیزی فرار کنی
چون یا همه چیز رو شنیدن یا دیدن

از طرف دیگه شاید به نوعی در جامعه ی الان که دیدگاه شک و تردید از شناخت طرف و خانوادش زیاده بنظر انتخاب خوبی بیاد انتخاب کسی که شناختتون از روحیات و خانوادش به نسبت بیشتره تا اینکه بخواید وارد جو ناآشنایی بشید که معلوم نیست خوب باشه یا بد!

درسته و قابل قبول

یکی از مشکلاتی که ممکنه پیش بیاد اینه که فرضا شما در رودربایستی قرار بگیرید و مجبور به رعایت بعضی ملاحظات فامیلی چه در مراحل ازدواج و چه بعدش باشید! قطعا در معذورات قرار گرفتن در مرحله ای از زندگی که باید مهمترین تصمیمات گرفته بشه خیلی سخته

میشه مثال بزنید؟

حسن مهم دیگش اینه که خانواده شما و خانواده طرف مقابل معمولا از نظر فرهنگی و اقتصادی و ... کم و بیش در یک سطح هستین

من این رو خیلی قبول دارم..
من مورد هایی رو دیدم اونم خیلی زیاد..
که سابقه خانواده یا اختلاف فرهنگی باعث شده مشکل بین افراد بوجود بیاد..
فرض کن تو عروسی ادم دو طبقه متفاوت جامعه باشند..

[iranch]

به نظرم ادم اگر در فامیل ش دختر یا پسر خوب وجود داره، ازدواج کنه خیلی بهتره
الان من می دانم دختر و پسرهای فامیل (هر چند دیر به دیر ببینم ) اما می شنویم .. چه کاره هستن د و چطور هستند
والا جیگر میخواد ، آدم پا بزاره در یک خانواده غریبه... معلوم نیست چی به چی هست... چی کاره هستند.. راستش من یکی می ترسم .. چرا دروغ؟

[iranch]

دیگه اینکه این ازدواج ها شما رو در همون محدوده فامیل و فرهنگ و ... خودتون نگه میدارن، اما ازدواج های غیر فامیلی اگر صحیح انجام بشه شما رو وارد یک دنیایی دیگه خواهد ...

بله این رو قبول دارم
اما مقداری بستگی به شانس هم داره
یا وارد دنیای خوب ادم میشه یا بد..
درصد ریسک مقداری بالا هست

به نظر من مقدار حسن ازدواج فامیلی از عیب هاش کمتره .. برای جامعه فعلی .. چون دیگه شناخت ها سخت و روابط ها پیچیده هستند... انسان های ساده 30-40 سال پیش نیستند که بشه راحت اعتماد کرد

[mjorh]

@ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] خب شما رسما خیلی صمیمی هستید با فامیلاتون ...چون تا نقطه ضعف و قوت طرف رو میدونید ... ولی از دید بنده دختر خانوم مهم هستن نیازی نمیبینم عروسشون دامادشون و خلاصه تا هفت جدآبادشون رو بشناسم ....ریزه کاری و جزئیات فامیل رو دونستن چه کمکی به زندگی زناشویی میکنه ..؟ ... درضمن به نظر من "شنیدن" رو نباید گذاشت ب حساب "شناختن" ...بازم متوجه نمیشم چه جیگری میخواد بری یه خونواده جدید ...مگه میخوان سر ببرن یا میدانه جنگه ...شما به هر حال باید یه شناختی داشته باشید و سطح فرهنگی و فکری خانواده مقابل رو بسنجید بعد اقدام کنید.....به هر حال این هم نظر شماست و محترم، ولی با گفته هاتون من تشخیص دادم شما تفکر سنتی دارید و اگه طرف مقابلتون هم مثل شما سنتی باشن فک میکنم مشکلی پیش نیاد....

[N I G H T P E A C E]

اما من اصلا به این نوع شناخت فامیلی اعتقادی ندارم ... شناخت فامیلی ضعیف ترین نوع شناخته ... شما خب هر چند وقت یه بار مثلا دختر عمو رو میبینی دو سه کلام سلام و احوال پرسی میکنی ،تموم . رسما هیچ خبری از زندگیشون نداری ...یا مثلا هر از گاهی تو فامیل دور هم جمع میشین (ک اینم این دوره و زمونه وجود نداره) میگین و میخندین ....بازم اون شناختی که لازمه تا یه ازدواج ب ثمر بشینه نیست ... شناخت یک نفر خیلی پیچیدست ...

بستگی داره به میزان رابطه، اگر فامیل دور هستن حرف شما صحیح هست هرچند باز هم شناختی که از فامیل دور داریم خیلی بیتر از شناخت ما از غریبه هست ... اما اگر فامیل نزدیک باشه و رفت و امد زیاد شناخت خیلی خیلی بیشتره ... و این هم طبیعه که هر چی هم نزدیک باشیم باز چیزهایی هست که نمیدونیم ...

ولی خب فکر کنم در اینکه شناخت ما از فامیلامون بیشتر و مطمئن تر هست شکی نیست ...

روشی که بنظر من برای انتخاب همسر بهتر و قابل اطمینان تر هست اینه که فرد هر وقت احساس کرد شرایط ازدواج رو داره بدون اینکه اول عاشق بشه معیارهاش رو به دیگران بگه، و بعد که دیگران بر اساس اون معیارها کسی رو پیشنهاد کردن بدون اینکه اون طرف بفهمه بره و ببینه اگر ظاهرش رو پسندید در مورد اخلاقش هم بیشتر تحقیق کنه و اگر دیگران تایید کردن بعد اقدام کنه، حالا اسم این روش سنتی هست یا نه من نمیدونم، اما بنظرم از روش های دیگه بهتره ...

اینکه شما اول عاشق بشید و بعد برید دنبال تحقیق و شناخت معایبی داره که خیلی وقتا هزینش زیاده ... مشکلش اینه که شما وقتی عاشق میشید دیگه نمی خواید واقعیت رو اونطور که هست ببینید، بلکه ناخودآگاه سعی میکنید واقعیت رو طوری که خودتون دوس دارید فیلتر و تحلیل کنید، یعنی طوری که معشوق و محبوبتون رو تایید کنه ... به همین دلیل هم میگن که عشق ضد عقل هست و شما رو کور و کر میکنه، کور میکنه چون اجازه نمیده حقیقت رو طوری که هست ببینید و کر میکنه چون اجازه هم نمیده حداقل به حرف و نصیحت دیگران گوش کنید ...

شکی نیست که هم روش اول میتونه نتیجه عکس بده و هم روش دوم به ازدواجی شیرین ختم بشه، اما اگر بخواییم منطقی نگاه کنیم روش اول که بر اساس شناخت هست روش مطمئن تری هست ...

بله عشق شیرین هست، و تصور رسیدن و زندگی با کسی که عاشقش هستید رویایی و فوق العاده هست، و به همین دلیله که خیلیا از روش دوم دفاع میکنن و به همین دلیل فکر میکنن روش دوم از روش اول بهتره چون به هر حال کسی هست که اگر بش برسید دیگه هیچی نمیخواید و اگر نرسید دنیا براتون بی معنی خواهد بود ...

اما روش اول هم درش عشق هست، عشقی پس از شناخت و مطمئن تر، در مرد زیبایی، عشق رو بوجود میاره و بیدار میکنه، شما میتونید وقتی معیارهاتون رو به دیگران میگید زیبایی رو هم به عنوان یکی از ملاک های مهمتون مطرح کنید و شک نکنید که بین پیشنهاد های مختلف اون زیبایی که شما رو عاشق خودش کنه خواهید یافت ... یعنی باز هم عاشق خواهید شد، اما عشقی پس از شناخت ...

[N I G H T P E A C E]

بله این رو قبول دارم
اما مقداری بستگی به شانس هم داره
یا وارد دنیای خوب ادم میشه یا بد..
درصد ریسک مقداری بالا هست

به نظر من مقدار حسن ازدواج فامیلی از عیب هاش کمتره .. برای جامعه فعلی .. چون دیگه شناخت ها سخت و روابط ها پیچیده هستند... انسان های ساده 30-40 سال پیش نیستند که بشه راحت اعتماد کرد

بله موافقم، شناخت دیگران واقعا سخت هست ... اما اگر شما اول عاشق نشید و خوب تحقیق کنید درصد خطا خیلی کمتر میشه، وارد یک دنیایی خوب دیگه شدن واقعا لذت بخش هست، دید انسان رو بازتر میکنه، قوم و خیش ادم بیشتر میشه، با افراد دیگه با شخصیت های متنوع آشنا می شید و ...

ولی بقول خودتون ریسک داره و ازدواج فامیلی از این نظر ریسکش کمتره ...

[mjorh]

بستگی داره به میزان رابطه، اگر فامیل دور هستن حرف شما صحیح هست هرچند باز هم شناختی که از فامیل دور داریم خیلی بیتر از شناخت ما از غریبه هست ... اما اگر فامیل نزدیک باشه و رفت و امد زیاد شناخت خیلی خیلی بیشتره ... و این هم طبیعه که هر چی هم نزدیک باشیم باز چیزهایی هست که نمیدونیم ...

ولی خب فکر کنم در اینکه شناخت ما از فامیلامون بیشتر و مطمئن تر هست شکی نیست ...

روشی که بنظر من برای انتخاب همسر بهتر و قابل اطمینان تر هست اینه که فرد هر وقت احساس کرد شرایط ازدواج رو داره بدون اینکه اول عاشق بشه معیارهاش رو به دیگران بگه، و بعد که دیگران بر اساس اون معیارها کسی رو پیشنهاد کردن بدون اینکه اون طرف بفهمه بره و ببینه اگر ظاهرش رو پسندید در مورد اخلاقش هم بیشتر تحقیق کنه و اگر دیگران تایید کردن بعد اقدام کنه، حالا اسم این روش سنتی هست یا نه من نمیدونم، اما بنظرم از روش های دیگه بهتره ...

اینکه شما اول عاشق بشید و بعد برید دنبال تحقیق و شناخت معایبی داره که خیلی وقتا هزینش زیاده ... مشکلش اینه که شما وقتی عاشق میشید دیگه نمی خواید واقعیت رو اونطور که هست ببینید، بلکه ناخودآگاه سعی میکنید واقعیت رو طوری که خودتون دوس دارید فیلتر و تحلیل کنید، یعنی طوری که معشوق و محبوبتون رو تایید کنه ... به همین دلیل هم میگن که عشق ضد عقل هست و شما رو کور و کر میکنه، کور میکنه چون اجازه نمیده حقیقت رو طوری که هست ببینید و کر میکنه چون اجازه هم نمیده حداقل به حرف و نصیحت دیگران گوش کنید ...

شکی نیست که هم روش اول میتونه نتیجه عکس بده و هم روش دوم به ازدواجی شیرین ختم بشه، اما اگر بخواییم منطقی نگاه کنیم روش اول که بر اساس شناخت هست روش مطمئن تری هست ...

بله عشق شیرین هست، و تصور رسیدن و زندگی با کسی که عاشقش هستید رویایی و فوق العاده هست، و به همین دلیله که خیلیا از روش دوم دفاع میکنن و به همین دلیل فکر میکنن روش دوم از روش اول بهتره چون به هر حال کسی هست که اگر بش برسید دیگه هیچی نمیخواید و اگر نرسید دنیا براتون بی معنی خواهد بود ...

اما روش اول هم درش عشق هست، عشقی پس از شناخت و مطمئن تر، در مرد زیبایی، عشق رو بوجود میاره و بیدار میکنه، شما میتونید وقتی معیارهاتون رو به دیگران میگید زیبایی رو هم به عنوان یکی از ملاک های مهمتون مطرح کنید و شک نکنید که بین پیشنهاد های مختلف اون زیبایی که شما رو عاشق خودش کنه خواهید یافت ... یعنی باز هم عاشق خواهید شد، اما عشقی پس از شناخت ...

من کلا با "دیگران" مخالفم ...به نظر من نباید "دیگرانی" وجود داشته باشه ... "تحقیق" هم الان ج نمیده ...اینا معتبر نیستن ، عشق هم خب دست خود آدم نیست ...این که میگین "عاشق نشید" غیرمنطقیه چون دست خوده آدم نیست .... و آره یا میرسی و همه چی رویایی رقم میخوره یا نمیرسی و شاید ب احتمال قوی حتی دیگه ازدواج نکنی...سیاه و سفیده ... پس عشق یه چیز انتخابی نیست ...البته هر کسی تعاریفی داره از این مقوله و قبول دارم که رو تصمیمات و شناخت آدم تاثیر میزاره به اصطلاح کور میکنه ولی میبشه کنترل کرد میشه واقع بین بود میشه منطقی برخورد کرد و موفق هم شد...، در رابطه با علاقه بعد از شناخت هم موافقم ... خب منطقی تره .. همون روشی ک من گفتم درواقع همین روشه با این تفاوت که من "دیگران" رو وارد معادله نمیکنم ...

ازدواج فامیلی هم نه ...به نظر من اون شناختی ک از ازدواج فامیلی ب دست میاد چندان معتبر نیس مگه این که دو طرف با هم بوده باشن ... ینی رابطه داشته باشن و از هم دیگه شناخت کامل داشته باشن ....

[Atghia]

من کلا با "دیگران" مخالفم ...به نظر من نباید "دیگرانی" وجود داشته باشه ... "تحقیق" هم الان ج نمیده ...اینا معتبر نیستن ، عشق هم خب دست خود آدم نیست ...این که میگین "عاشق نشید" غیرمنطقیه چون دست خوده آدم نیست .... و آره یا میرسی و همه چی رویایی رقم میخوره یا نمیرسی و شاید ب احتمال قوی حتی دیگه ازدواج نکنی...سیاه و سفیده ... پس عشق یه چیز انتخابی نیست ...البته هر کسی تعاریفی داره از این مقوله و قبول دارم که رو تصمیمات و شناخت آدم تاثیر میزاره به اصطلاح کور میکنه ولی میبشه کنترل کرد میشه واقع بین بود میشه منطقی برخورد کرد و موفق هم شد...، در رابطه با علاقه بعد از شناخت هم موافقم ... خب منطقی تره .. همون روشی ک من گفتم درواقع همین روشه با این تفاوت که من "دیگران" رو وارد معادله نمیکنم ...

من که فکر میکنم الان شرایط طوری شده که چه دختر چه پسر در جوانی یکی دوتا عشق رو میگذرونن بعدش که به سنین حدود 30 اینطورا رسیدن با منطق میرن سراغ ازدواج! یعنی این مدل که میگم رو اطراف زیاد دیدم!
دلسوختگانی که وارد یک زندگی منطق گرا میشن

[mjorh]

من که فکر میکنم الان شرایط طوری شده که چه دختر چه پسر در جوانی یکی دوتا عشق رو میگذرونن بعدش که به سنین حدود 30 اینطورا رسیدن با منطق میرن سراغ ازدواج! یعنی این مدل که میگم رو اطراف زیاد دیدم!
دلسوختگانی که وارد یک زندگی منطق گرا میشن

هی ...کاملا درسته .... احتمالش زیاده که خودم هم جزء این افراد باشم البته هنوز از The One ناامید نشدم .... اما اگه شرایط جوری بشه که کار ب ازدواج منطق گرا بکشه اون پولی ک خرج این ازدواج میشه رو صرف رفتن به خارج از کشور میکنم و اونجا ادامه میدم ...