10 اشتباه بزرگ دروازه بانان در جام های جهانی
سایت گل - در حالی که تا چندی دیگر چهره 32 تیم حاضر در جام جهانی 2010 مشخص می شود، Goal.com 10 اشتباه بزرگ دروازه بان ها در تاریخ جام های جهانی را بررسی می کند...
10) فیلیکس: برزیل4-1 ایتالیا- فینال جام جهانی 1970 اگرچه برزیل 1970، که بسیاری آن را بهترین تیم تاریخ جام جهانی می دانند، ایتالیای خسته و ناتوان را در فینال در هم کوبید اما تا اواسط نیمه دوم، بازی با نتیجه تساوی در جریان بود. پس از اینکه پله در دقیقه 18 بازی، برزیل را پیش انداخت، ایتالیا پیش از پایان نیمه اول روی اشتباهی نابخشودنی از فیلیکس بازی را به تساوی کشید. دروازه بان سلسائو بی دلیل دروازه اش را ترک کرد و دروازه خالی را همچون هدیه ای آسمانی در اختیار روبرتو بونیسنیا قرار داد. فیلیکس خوش شانس بود که گل های جرسون، ژرزینیو و کارلوس آلبرتو از شرمساری بیشتر او جلوگیری کرد.
9) هارالد شوماخر: آلمان غربی2-3 آرژانتین- فینال جام جهانی 1986 بسیاری این دروازه بان جنجالی را با حمله ی وحشیانه اش به پاتریک باتیستون، مدافع فرانسوی، در نیمه نهایی جام جهانی 1982 اسپانیا به یاد می آورند اما این دروازه بان سابق کلن، یکی از بهترین دروازه بانان جهان در اوایل دهه 1980 بود و نقش مهمی در راهیابی آلمان غربی به فینال جام جهانی 1986 داشت.
اما در مسابقه فینال، روز، روز تونی شوماخر نبود. روی یک ضربه ایستگاهی از سمت راست، شوماخر در خروج از دروازه اشتباه کرد و ضربه خوزه لوئیس براون، آرژانتین را پیش انداخت. پس از اینکه آلمانی ها با تلاش بسیار بازی را به تساوی 2-2 کشاندند، روی پاسی از مارادونا، شوماخر آنقدر در خروج از دروازه تعلل کرد که بوروچاگا به راحتی به توپ رسید و گل سوم و پیروزی بخش آرژانتین را به ثمر رساند.
8) پت بونر: جمهوری ایرلند0-2 هلند- جام جهانی 1994، مرحله دوم ایرلندی ها که به همراه ایتالیا، نروژ و مکزیک در گروه مرگ قرار گرفته بودند، به لطف پیروزی در اولین بازی در مقابل ایتالیای آریگو ساکی، توانستند به مرحله بعد صعود کنند. در این مرحله شاگردان جکی چارلتون در شهر ارلاندو در مقابل هلند قرار گرفتند اما دو اشتباه بزرگ موجب شد تا آنها بازی را به نارنجی ها واگذار کنند. اشتباه دوم را پت بونر دروازه ایرلندی ها انجام داد و اجازه داد تا ضربه ویم یونک از فاصله 30 متری از بین دستانش عبور کند و به تور برسد.
7) والدیر پرس: برزیل2-1 شوروی- جام جهانی 1982، مرحله گروهی برزیلی ها جمعی از پراشتباه ترین دروازه بان های تاریخ را در اختیار داشتند که یکی از آنها والدیر پرس بود که در جام جهانی 1982 پیراهن شماره یک سلسائو را به تن می کرد و یک تنه موجب حذف یکی از بهترین تیم های تاریخ جام جهانی شد. در اولین دیدار مرحله گروهی، مردان تله سانتانا درمقابل اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفتند و تا دقیقه 20 ، بازی بدون گل دنبال شد. اما یک اشتباه از والدیر پرس شوروی را در نیمه اول پیش انداخت؛ شوت از راه دور آندری بال را پرس سهل انگارانه رها کرد تا توپ وارد دروازه شود. با این وجود، سوکراتس و ادر در 15 دقیقه پایانی بازی دو گل زدند تا برزیل بازی را 2-1 به سود خود خاتمه دهد.
6) نری پمپیدو: آرژانتین0-1 کامرون- جام جهانی 1990، مرحله گروهی جام جهانی 1990 یک کابوس تمام عیار برای شماره یک آرژانتینی ها، نری پمپیدو بود. در اولین بازی جام درمیلان، آرژانتین که مدافع عنوان قهرمانی بود، در مقابل کامرون تازه وارد، شکست تعجب برانگیز 1-0 را تجربه کرد. فرانسوا اومان بیک در محوطه جریمه بالاتر از مدافعان آرژانتین ضربه سر را زد اما کسی فکر نمی کرد که ضربه آرام و بدون زاویه ی او وارد دروازه شود. پمپیدو اجازه داد تا توپ غلت غلتان از زیر بدنش عبور کند تا حماسه شیرهای رام نشدنی آغاز شود. اما اوضاع از این هم بدتر شد و پای پمپیدودر بازی دوم در مقابل شوروی شکست. جانشین او، سرخیو گویکوچه آ، با پنالتی هایی که در مقابل یوگسلاوی و ایتالیا گرفت، به یک قهرمان ملی تبدیل شد.
5) ویلیم شرویف: چکوسلواکی1-3 برزیل- فینال جام جهانی 1962 شرویف که دروازه بان اسلووان براتیسووا بود، تا بازی فینال بازی های بی نقصی ارائه داد اما دو اشتباه بزرگ در مقابل برزیل برای چک ها به قیمت از دست دادن جام تمام شد. در حالی که چکوسلواکی 1-0 پیش افتاده بود، شرویف تیر اول را خالی گذاشت تا آماریلدو بازی را به تساوی بکشاند. سپس، پس از اینکه برزیل 2-1 پیش افتاد، شرویف در تخمین ارتفاع توپ در محوطه جریمه دچار اشتباه شد و واوا گل سوم را وارد دروازه کرد.
4) الیور کان: آلمان0-2 برزیل- فینال جام جهانی 2002 در جام جهانی 2002 کوچکترین تردیدی وجود نداشت که الیور کان بهترین دروازه بان جهان است. او یک سال پیش از آن با پیراهن بایرن مونیخ درخشیده و فاتح لیگ قهرمانان اروپا شده بود و در حالی که آلمان در فینال چندان اوضاع مساعدی نداشت (بالاک به دلیل دو اخطاره شدن، فینال را از دست داده بود)، کان مقهور نشدنی به نظر می رسید. آلمان در فینال در مقابل برزیل قرار گرفت و کان تا دقیقه 67 فوق العاده بود. اما او روی ارسالی از ریوالدو توپ را جلوی پای رونالدو انداخت تا او غول های آمریکای جنوبی را پیش بیندازد. "ال فمنینو" (پدیده) خیلی زود یک گل دیگر نیز به ثمر رساند تا برزیلی جام را بالای سرببرند.
3) دیوید سیمن: انگلیس1-2 برزیل- یک چهارم نهایی جام جهانی 2002 شاید هیچ وقت متوجه نشویم که واقعا قصد رونالدینیو از آن توپ ارسال بود یا ضربه به سمت دروازه، اما با قطعیت می توان گفت که سیمن باید آن توپ را مهار می کرد. یکی از لحظات فراموش نشدنی جام جهانی 2002، در کنار اخراج فرانچسکو توتی توسط بایرون مورنو، ضربه آزاد 40 متری رونالدینیو در یک چهارم نهایی در مقابل انگلیس بود که موجب پیروزی 2-1 برزیل شد.
زمانی که "رونی" ضربه اش را به سمت دروازه زد، سیمن تنها چند گام از دروازه خارج شده بود اما اینکه او نتوانست به موقع واکنش نشان دهد، به دلیل اشتباهی نابخشودنی بود. دروازه بان سابق آرسنال دوران ورزشی کم نظیری داشت اما متاسفانه او را با چند اشتباه بچگانه اش می شناسند؛ از جمله گلی که از نعیم، بازیکن رئال ساراگوسا، در فینال جام جامداران اروپا در سال 95 و از میانه زمین دریافت کرد.
2) رنه هیگیتا: کلمبیا1-2 کامرون- جام جهانی 1990، مرحله دوم اگر بخواهیم دروازه بانان عجیب و غریب جام جهانی را نام ببریم، باید رنه هیگیتا را در صدر قرار دهیم. این دروازه بان کلمبیایی در جام جهانی 1990 به دلیل خروج هایش از دروازه و حرکات خطرناکش، در میان تماشاگران به شهرت رسیده بود. او از دروازه اش خارج می شد، مهاجمان را دریبل می کرد و این کار را بارها و بارها تکرار کرد. در بازی مرحله دوم در مقابل کامرون، سقوط او و کلمبیا رقم خورد. بازی بدون گل دو تیم، وارد وقت های اضافی شده بود که هیگیتا سعی کرد روژه میلای افسانه ای را تقریبا در مرکز زمین دریبل بزند. اما مهاجم 38 ساله کامرونی با یک تکل توپ را ربود و دروازه را باز کرد. کامرون به مرحله بعدی راه یافت، کلمبیا حذف شد و مقصر اصلی رنه هیگیتا بود.
1) باربوسا: برزیل1-2 اروگوئه- فینال جام جهانی 1950 نویسنده معروف برزیلی، نلسون رودریگز، در این مورد می نویسد:" این یک فاجعه بود. شکست در مقابل اروگوئه در فینال جام جهانی 1950 غیر قابل باور بود.
این شکست، هیروشیمای ما بود." برزیلی ها که در خانه شان بازی می کردند، در حالی که بازی های مرحله فینال به صورت گروهی برگزار می شد، در بازی مقابل اروگوئه،تنها به یک تساوی نیاز داشتند. در مقابل، بازیکنان اروگوئه باید حتما به پیروزی می رسیدند؛ آن هم در مقابل برزیلی هایی که خود را برای یک پیروزی آسان در ورزشگاه ماراکانای ریو دو ژانیرو و برگزاری جشن قهرمانی آماده کرده بودند. حتی رسانه های برزیلی در روز بازی فینال پیشاپیش برزیل را به عنوان قهرمان معرفی کردند؛ به طوری که نشریه O Mundo با چاپ عکسی از تیم برزیل، این جمله را به عنوان تیتر یک نوشت:" این ها قهرمانان جهان هستند."
وقتی که فریاکا برزیل را در دقیقه 46 پیش انداخت، به نظر می رسید که همه چیز خوب پیش می رود. اما در اواسط نیمه دوم، اسطوره میلانی ها، خوان اسکیافینو، بازی را به تساوی کشید. حتی با این نتیجه نیز برزیلی ها برای اولین بار قهرمان جهان می شدند اما فاجعه زمانی رقم خورد که اروگوئه در دقیقه 79 گل دوم را به ثمر رساند.
آلسیدس خیخیا روی اشتباه فاجعه بار باربوسا، گل دوم را وارد دروازه برزیل کرد. اروگوئه قهرمان جهان شد و تمام برزیل به دلیل ماراکانازو( فاجعه ماراکانا) عزادار شد. بعضی از هواداران خودکشی کردند و بعضی نیز به اموال عمومی خسارت وارد کردند. باربوسا متهم اصلی بود و پیش از اینکه در سال 2000 در فقر کامل بمیرد، بقیه عمرش را با بدبختی تمام سپری کرد.
ترجمه: بهنام جعفرزاده
2009/10/30کد:برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
