پرسش و پاسخ نجومی

[Zeitgeist]

سرعت نور 300 هزار کیلومتر بر ثانیه است.

خیلی خیلی بیشتر از سرعت حرکت کهکشان و غیره.

  محتوای مخفی: imStupid 

البته این موضوع فقط برای قوانین واقع در "داخل" فضا-زمان صادق است و نه خود فضا.

خود صفحه ی فضا، با سرعت بسیار زیادی نسبت به زمان، از لحظه ی انفجار بزرگ (در 13.75 میلیارد سال پیش) ، در حال گسترش و کش آمدن است که این موضوع منجر به این میشود که در هر نقطه ای از فضا که باشید، صفحه ی فضا در آن مکان نسبت به زمان، با سرعتی بسیار بیشتر از سرعت نور در حال گسترش و کش آمدن است (نسبت به نقاط دور دست).

به همین دلیل است که ما تنها قادر به مشاهده ی کره ای به قطر 46.5~ میلیارد سال نوری، به مرکزیت زمین، هستیم و هنوز ایده ی خاصی درباره ی سایز واقعی جهان نداریم چون هنوز از میزان وجود ماده و انرژی تاریک اطلاعات زیادی نداریم تا بتوانیم حتی حدس بزنیم...!

هرآنچه دورتر از 46.5~ میلیارد سال نوری از ماست، به دلیل اینکه صفحه ی فضا در آن نقطه نسبت به ما با سرعتی بیش از سرعت نور در حال گسترش است، برای ما غیرقابل مشاهده است؛ زیرا نور منتشره از آن جسم، سرعتی کمتر از سرعت گسترش فضا (نسبت به ما) داشته و توانایی ورود به مرز دید ما را ندارد. وضعیت ما هم نسبت به دید بیننده ی دورتر از مرز دید ما، به همین گونه است و ما هم به دلیل اینکه با سرعتی بیش از سرعت نور در حال دور شدن از او هستیم، برای وی غیرقابل مشاهده ایم...

البته با توجه به کاهش تدریجی بسیار آرام سرعت گسترش و کش آمدن صفحه ی فضا نسبت به زمان، در طی زمان های طولانی، به طور مداوم، مرز دید ما افزایش جزئی میابد...

---

---

که کل متن بالا (داخل اسپویلر) اشتباه و ناشی از نادانی بنده بود و از دوستان شدیداً عذرخواهی میکنم.

بعد از 30 ثانیه دقیق فکر کردن دریافتم که چقدر ابلهم؛ علت موضوع بالا فقط در اینه که مجموع سرعت گسترش فضا در نقطه ای که ما قرار داریم، نسبت به نقطه های فراتر از فاصله ی 46.5~ میلیارد سال نوری + سرعت گسترش فضا در اون نقاط، نسبت به ما = فراتر از سرعت نور و به همین دلیل امواج نور به مرز دید ما نمیرسند...

نه اینکه سرعت گسترش فراتر از سرعت نور باشد...


ناشی از این بود که نتیجه ی گرفته شده توسط این مغز حیوانی نادانم رو یک ثانیه بررسی دقیق نکرده بودم...

از دوستان عذرخواهی میکنم و امیدوارم اشتباه رو دیده و دیگران این اشتباه رو تکرار نکنن...

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام دوستان . الان ماهواره های جاسوسی که در فاصله 120 کیلومتری زمین هستند میتونند روزنامه ای رو که شما تو حیاط خونتون دارید میخونید بخونند . آیا امکان فرستادنِ یه ماهواره ی کوچیک که بتونه آثار فرود آپولو 11 و رد پای فضانوردها و ماه نورد رو ببینه وجود نداره ؟

[Babak]

هیچ تلسکوپ زمینی هرگز نمیتونه عوارضی در این حد رو روی ماه نشون بده. حتی تلسکوپ فضایی هابل هم همچین توانایی نداره. مدار گرد های ماه تنها ابزار هایی هستن که میتونن اثار باقی مونده روی ماه رو نشون بدن.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بنابر نوشته های صفحه بالا با در نظر گرفتن قطر اینه هابل (240 سانتیمتر) و فاصلح حدود 400 هزار کیلومتری ماه از زمین کوچکترین چیزی که هابل میتونه تفکیک کنه روی ماه حداقل 80 متر باید قطر داشته باشه.

به نظر شما ممکنه که اینها دروغ گفته باشن ؟ چون بعید میدونم هابل با اون عظمتش نتونه رد بای ادما رو روی ماه ببینه .. چون با برنامه گوگل ارثی که ما داریم میشه تا فاصله خیلی نزدیک زوم کرد .. که این برای بعضی از وزارت خانه های آمریکا محدودیتی نداره و تا حدی که میشه ساعت روی دستتو بخونه زوم میکنه .. بعد شما چطوری میگید که مدار گرد های ماه نمیتونن ردپا یا پرچم آمریکا نصب شده روی ماه رو نشون بدن؟

سلام دوستان . الان ماهواره های جاسوسی که در فاصله 120 کیلومتری زمین هستند میتونند روزنامه ای رو که شما تو حیاط خونتون دارید میخونید بخونند . آیا امکان فرستادنِ یه ماهواره ی کوچیک که بتونه آثار فرود آپولو 11 و رد پای فضانوردها و ماه نورد رو ببینه وجود نداره ؟

سلام
شما از واژه های گنگ استفاده میکنید. مثلا عظمت شاید واژه توصیفی عمومی خوبی باشه اما زمانیکه وارد محاسبه میشیم هیچ ارزشی نخواهد داشت. من یه سری عدد براتون اوردم اما در مقابل فرض شما بر کلیات غیر قابل اندازه گیری قرار گرفته.
ببینید توانایی اپتیکی هر ابزار رصدی ( دوربین یا تلسکوپ) وابسته به قطر دهانه شه و بس. هر چیزی که میشنوید مثل زوم و تعداد پیکسل و غیره به هر شکل کمیت هایی هستن وابسته به همین قطر دهانه. و تنها راه افزایش توان این ابزار ها افزایش همین قطر دهانه است. قطر دهانه ( یا درست تره بگم ایینه) تلسکوپ هابل 2 متر و 40 سانتیمتره. با یه محاسبه ساده میتونید توان تفکیک نظری این ایینه رو محاسبه کنید. که میشه تقریبا 0.05 ثانیه قوس. ( هر درجه به 60 دقیقه قوسی و هر دقیقه به 60 ثانیه قوسی تبدیل تقسیم میشه ) برای مقایسه توان تفکیک چشم انسان در بهترین شرایط حدود 2 - 3 دقیقه قوسه. این یعنی هابل میتونه دو جسم ( دو نقطه ) رو که حداقل 5 صدم ثانیه قوس از هم فاصله دارن رو تمیز بده از هم. حالا خیلی راحت میتونید محاسبه کنید که در فاصله 400 هزار کیلومتری که ماه از زمین داره این 5 صدم ثانیه قوس میشه چند متر. لازمم نیست نگران دروغ گویی ناسا باشیم در این موارد . خودمون میتونیم حساب کنیم. باز میتونید حساب کنید هابل اگه برگرده به سمت زمین و بخواد تصویر بگیره چه تفکیکی در زمین خواهد داشت. تقریبا 30 سانتیمتر از ارتفاع 600 کیلومتری که الان قرار گرفته.
یه نکته مهم . این تفکیک ها که عرض کردم حد نظریه و فقط در شرایط ایده ال ممکنه به این حدود برسیم. همین حد 30 سانتیمتر که عرض کردم در صورتی ممکنه که زمین جو نداشت. اختلالات جوی باعث میشه که هرگز نتونیم به این حد برسیم.

یه نکته. تا پیش از نوشته های شما خود من هم تصویرم از توان دید ماهواره های جاسوسی چیزی در حد گفته های شما بود . اینکه ساعتمون رو هم میتونن ببین. اما یه لحظه به فکر رفتم و کنجکاو شدم که پس چرا تا حالا همچین عکس هایی ندیدم من. مثلا تصاویر مراکز هسته ای ایران که گه گاه توسط اژانس منتشر میشه هرگز دارای چنین تفکیکی نبوده. و همچنین اگه واقعا چنین توان تفکیکی وجود داره چرا انقدر به خودشون زحمت میدن برای جاسوسی محلی یا استفاده از بهپاد ها برای عکاسی هوایی ؟
در عین حال اصلا فکر نمیکنم ممکن باشه رسیدن به چنین تفکیک هایی به همون دلیل وجود جو که باعث میشه تفکیک پاین بیاد.
حالا اگه شما یا هر کدوم از دوستان سندی از وجود چنین ابزار هایی داره ممنون میشم قرار بده ( یا نمونه عکس واقعی که ماهواره با توانایی های ذکر شده گرفته باشه) توضیح بدم که ما داریم درباره یه ویژگی و ابزار واقعی و قطعی صحبت میکنیم که حتما وجود داره و نه ابزار های احتمالی محرمانه و مخفی و سری که هیچ کس از وجودش خبر نداره.



عکس های زیادی وجود داره از مدار گرد هایی که کشور های مختلفی به ماه فرستادن و آثار باقی مونده از فعالیت های انسان در ماه رو نشون دادن ( چه فعالیت های شوروی و چه آمریکا)
این یکی از بهترین تصاویریه که دیدم:


آپولو 11 از دید LRO


و این هم لوناخود شوروی با هم از دید LRO



کمترین ارتفاع پرواز LRO 30 کیلومتر بوده و تفکیک تصاویر هم حدود نیم متر

[mahyarSAMSUNG]

سوال دومم اینه که big bang : ذره ای که میگن منفجر شده حدودا چقدر بوده ؟ آیا اندازه ای در نظر گرفتن براش ؟ بعضی از دوستان میگن این ذره اندازه یه اتم بوده شایدم کوچیکتر ... اخه هرجور فکر میکنم چطور ممکنه این همه کهکشان و سیاره توی این یه ذره جا بشن ؟

اگه میشه این سوال منو یکی جواب بده

[Mohammad Hosseyn]

اگه میشه این سوال منو یکی جواب بده

خب مسئله اینه که این مسئله خودش فرای حد تصور هست !!
یعنی شاید فقط بتونیم روی کاغذ و با ریاضی (اونم شاید) مطرحش کنیم ...

میشه گفت یک نقطه (کوچک ترین اندازه ی ممکن) ...

درسته حجم عظیمی از ماده رو در خودش جای داده ف اما این حجم عظیم ماده انرژی گرانشی فوق العاده هم داره که موجب رمبش به درون خود میشه ... مثل سیاه چاله ...

[mahyarSAMSUNG]

خب مسئله اینه که این مسئله خودش فرای حد تصور هست !!
یعنی شاید فقط بتونیم روی کاغذ و با ریاضی (اونم شاید) مطرحش کنیم ...

میشه گفت یک نقطه (کوچک ترین اندازه ی ممکن) ...

درسته حجم عظیمی از ماده رو در خودش جای داده ف اما این حجم عظیم ماده انرژی گرانشی فوق العاده هم داره که موجب رمبش به درون خود میشه ... مثل سیاه چاله ...

ولی شما هرچی بگی نمیتونم درکش کنم چون تا اونجایی که میدونم یه ماده رو شما هرچند بخوای فشرد هم که کنی بازم از این ذره ای که میگی خیلی بزرگتر میشه .. شما خورشید رو در حد یه مولکول فشرده کن حالا چقدر تو کهکشان خومون از این ستاره ها داریم حالا چقدر کهکشان داریم همرو بزاری بغل هم حداقل از یه تخت سنگ 2 در 2 متر بزرگتر میشه
بعد یه سوال دیگه ای که میدونم هیچ کس نمیتونه جواب بده این که این ذره قبل از انتفجار تو چه فضایی بوده ... فضایی که هنوز به وجود نیومده چطور میتونه چیزی توی خودش جا بده

[Mohammad Hosseyn]

ولی شما هرچی بگی نمیتونم درکش کنم چون تا اونجایی که میدونم یه ماده رو شما هرچند بخوای فشرد هم که کنی بازم از این ذره ای که میگی خیلی بزرگتر میشه .. شما خورشید رو در حد یه مولکول فشرده کن حالا چقدر تو کهکشان خومون از این ستاره ها داریم حالا چقدر کهکشان داریم همرو بزاری بغل هم حداقل از یه تخت سنگ 2 در 2 متر بزرگتر میشه
بعد یه سوال دیگه ای که میدونم هیچ کس نمیتونه جواب بده این که این ذره قبل از انتفجار تو چه فضایی بوده ... فضایی که هنوز به وجود نیومده چطور میتونه چیزی توی خودش جا بده

خب مسئله ی درک یه چیزیه و مسئله ی درست بودن این هم یه چیز دیگه !!

منم اصلا درک نمیکنم چرا قتی به یک جسم نیرو وارد میکنیم حرکت میکنه !! تازه اونم با شتابی که رابطه ی مستقیم با میزان نیرو داره !!!

شاید تعجب کنید ولی اینکه شما این مسئله رو خیلی ساه و ابل درک بدونید ناشی از سادگی خودش نیست ، بلکه عادت و آزمایش و تجربه ی ما باعث شده فکر کنیم چیز خیلی ساده و قابل "درک"ی هست ...

حالا این مسئله رو چون ما همیشه برای ماده یک حجمی در نظر گرفتیم و دیدیم قابل درک نیست ...
سوال دومت بیشتر فلسفی هست ... اگه من بگم این همیشه بوده چی ؟

[mahyarSAMSUNG]

خب مسئله ی درک یه چیزیه و مسئله ی درست بودن این هم یه چیز دیگه !!

منم اصلا درک نمیکنم چرا قتی به یک جسم نیرو وارد میکنیم حرکت میکنه !! تازه اونم با شتابی که رابطه ی مستقیم با میزان نیرو داره !!!

شاید تعجب کنید ولی اینکه شما این مسئله رو خیلی ساه و ابل درک بدونید ناشی از سادگی خودش نیست ، بلکه عادت و آزمایش و تجربه ی ما باعث شده فکر کنیم چیز خیلی ساده و قابل "درک"ی هست ...

حالا این مسئله رو چون ما همیشه برای ماده یک حجمی در نظر گرفتیم و دیدیم قابل درک نیست ...
سوال دومت بیشتر فلسفی هست ... اگه من بگم این همیشه بوده چی ؟

آخه خیلی دوست دارم بدونم چطوری این فضای سه بعدی اطراف ما بوجود اومده ... اصلا کی تمام میشه ... اصلا چرا بوجود اومده ... میدونم هیچ وقت به جوابم نمیرسم .. چون نمیشه دربارش توضیح داد ...

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام دوستان .
میخواستم بپرسم کوچکترین ستاره ی کشف شده اندازش چقدره , گفتم اول تو گوگل بگردم ببینم چیزی هست .
یه جواب پیدا کردم (برایِ علاقمندان)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[mokarx]

سیاهچاله : اصولا اینکه یک ستاره بزرگ پس از انفجار به حدی فشرده می شه که نیروی جاذبه عظیمی بوجود میاد و تبدیل به سیاهچاله می شه و تمام مواد را جذب میکنه و حتی نور قادر به گریز از این جاذبه نیست
تئوری جدید :
در یک فرایند ماده به ضد ماده تبدیل میشه و این ضد ماده است که تمام مواد را از بین می بره و حتی نور را به ضد نور تبدیل می کند، تبدیل ماده به ضد ماده و یا ضد ماده به ماده طی یک فرایند فیزیکی می باشد که هنوز چگونگی این برای علم ناشناخته باقی مانده است،در واقع هیچ جاذبه ای در یک سیاهچاله به مفهوم شناخت ما از جاذبه وجود نداره، و تولد یا مرگ اجرام آسمانی در همین تبدیل ماده به ضد ماده و بالعکس می باشد