تحقيقات جديد نشان مي*دهد روند تكامل شيرهاي نر برخي مناطق به گونه*اي است كه اين حيوانات به منظور خنك شدن به تدريج يال خود را از دست مي*دهند.
به گزارش خبرگزاري رويترز، تاكنون نظريه*هاي زيادي در مورد علت رويش يال انبوه شيرهاي نر كه يكي از ويژگي*هاي آنها به عنوان "سلطان حيوانات" به شمار مي*رود مطرح شده*است.
برخي معتقدند كه اين يال ابزاري براي جلب توجه شيرهاي ماده و همچنين محافظت گردن شيرهاي نر در برابر دندانهاي تيز رقيبان و دشمنان آنها است.
بررسي*هاي محققان موزه تاريخ طبيعي شيكاگو نشان مي*دهد شيرهاي نر ساكن منطقه گرم و مرطوب "تساوو" در كشور كنيا فاقد يال هستند و يا يال كم*پشت دارند اما شيرهاي نر ساكن مناطق مرتفع*تر و خنك*تر منطقه "سرنگيتي" در تانزانيا همچنان يالهاي پر پشت خود را حفظ كرده*اند.
براي توجيه اين تفاوت نظريه*هاي مختلفي بيان شده است. برخي
جانورشناسان عقيده دارند ميزان هورمون تستوسترون در شيرهاي نر منطقه "تساوو" بيشتر است و همين امر سبب حفظ رفتار تهاجمي آنها و نيز كاهش رويش يال در آنها شده است.
برخي ديگر از محققان عقيده دارند كه شيرهاي "تساوو" اين ويژگي را از نسل منقرض شده شيرهاي اروپا به ارث برده*اند كه در نقاشي*هاي باستاني غارها بدون يال به تصوير كشيده شده*اند و برخي ديگر نيز دلايلي نظير سوء*تغذيه يا كمبود آب در ناحيه "تساوو" و يا مشكل جابه*جا شدن با يال بزرگ در ميان بوته*هاي خاردار در اين ناحيه را براي ناپديد شدن يال اين شيرها عنوان كرده*اند.
نتايج بررسي*هاي پژوهشگران موزه تاريخ طبيعي شيكاگو نشان مي*دهد كه شيرهاي نر بسته به موقعيت آب و هوايي زيستگاهشان يال درمي*آورند و موارد ديگر ارتباطي با رشد يال در آنها ندارد.
به گفته اين محققان، روند تكامل در شيرها به گونه*اي بوده كه شيرهاي نر ساكن نواحي گرم و مرطوب براي خنك شدن يال خود را از دست داده اند.