!i!i!i!i!i!i!i!i نویسندگان آمریــکــا !i!i!i!i!i!i!i!i!

[Dash Ashki]

جان هرسی نویسنده معاصر آمریکایی به سال 1914 در «تی ین تسین» واقع در خاک چین چشم به جهان گشود. پدر و مادرش از مبلغان دین مسیحی بودند که برای تبلیغ به آن دیار سفر کرده بودند. هرسی کوچک دهساله بود که به آمریکا آمد و برای همیشه در موطن اصلیش جایگزین شد. در سال 1937 از دانشگاه «ییل» فارغ التحصیل شد و تحصیلات فوق عالی خویش را در دانشگاه «کلیر» ادامه داد.

مدتی منشی نویسنده شهیر «سینکلر لوئیس» بود و در این مدت با ادبیات آشنایی بیشتری پیدا کرد.

بعدها سردبیر مجله «تایم» گردید و مدتی هم پس از آن سردبیری «لایف» به او واگذار گردید.

در سال 1945 به علت نوشتن کتاب «ناقوسی برای آدانو» جایزه پولیتزر را ربود و بدین ترتیب مقام ادبی خویش را استوار و محرز نمود. اثر مشهور دیگر هرسی کتاب «دیوار» می باشد.

[Dash Ashki]

ويت برنت استاد رشته داستان نويسي دانشگاه كلمبياي امريكاست . او به سال 1899 در شهر سالت ليك ايالت اوتا به دنيا آمد . برنت سال 1931 خبرنگار روزنامه هاي تايمز ، نيويورك هرالد و نيويورك سان بود .

در اين سال مجله معتبر داستان را پايه ريزي كرد . او به جز دانشگاه كلمبيا در ديگر دانشكده ها و كارگاههاي داستان نويسي امريكا نيز تدريس كرده است . مري اوهارا ، كارلسون مك كالرز، هالي برنت و جي .دي . سلينجر از جمله دانشجويان او بودند.

ويت برنت بيش از سي جُنگ داستان منتشر كرده است .

[Dash Ashki]

برنارد مالاماد، یکی از نویسندگان و رمان نویسان آمریکایی می باشد. وی به سال 1914 در بروکلین نیویورک چشم به جهان گشود و در سال 1986 چشم از جهان فرو بست. برخی از آثار وی عبارتند از:

طبیعی ها
دستار
اجاره نشین
بشکه جادویی
احمق های اول
کلاه رابران
زندگی در دوبلین
فریب خوردگان بزرگ
کار راه انداز
طبیعی
کار چاق کن
خل مادرزاد
دستیار
کارساز
بشکه سحرآمیز
تقدم با احمق هاست
قهرمان واقعی.

[Dash Ashki]

بران در مين به دنيا آمد و همان‌جا رشد كرد. از دانشگاه كرن فوق‌ليسانس هنرهاي زيبا را گرفت. درحال حاضر هم با استفاده از بورس والاس استگنر در دانشگاه استانفورد تحصيل مي‌كند. آثار او در نشريات و گاهنامه‌هاي ادبي چاپ مي‌شود. داستان تحويل قلب از بهترين داستان‌هاي كوتاه آمريكا 1996 انتخاب و ترجمه شده است. اين نخستين داستان نويسنده است كه به زبان فارسي درآمده.

[Dash Ashki]

جميز بالدوين داستان پرداز و نمايشنامه نويس سياه پوست امريكايي به سال 1924 در هارلم نيورويورك به دنيا آمده استو نخستين تجربيات او از زندگي ومذهب در اولين رمانش به نام برو وآن را به كوه بگو (1953) متجلي گشت كه يكي ازمهم ترين آثار نويسندگان سياه پوست آمريكايي بشمار مي آيد.

دومين رمان او به نام اتاق جيواواني به سال 1956 انتشار يافت كه تم هميشگي او را درارتباط با مسايل جنسي روشني خاص مي بخشيد.

وحشت مخرب تبعيض نژادي در رمان كشوري ديگر به سال 1961 به زيور طبع آراسته شد.

دركتاب بگو قطار كي رفته است (1968) روش نويسندگي او دگرگونه شد وتم تكان دهنده يي كه از مسايل جنسي سخن به ميان مي آورد به روشني تجلي يافت.

مقالات بالدوين كه زندگاني سياه پوستان را تشريح مي كرد؛ در كتاب هايي به نام يادداشت هاي يك پسرك بومي (1955)وهيچكس نام مرا نمي داند(1961)گردآمده است.

سرودهايي براي چارلي (1965) يكي از نمايشنامه هاي معروف اين نويسنده است.

[Dash Ashki]

هيچ نويسنده اي چون سامرست موآم شهرتش اين گونه رو به کاهش نگذاشته است ؛ مدت زيادي از مرگش نگذشته بود که معاشرانش زندگي خصوصي او را ، که خود در طول زندگي اش با موفقيت پنهان داشته بود ، عريان کردند. همجنس بازي او، رفتار سنگدلانه با همسر ، تحريف ماهرانه ماجراهاي ابتداي زندگيش ، شکست او در مواجهه شايسته با موفقيت خارق العاده اش ، همه ، زير ذره بين قرار گرفت و شهرتش ، به عنوان نويسنده اي جدي ، با سرعتي شگفتي آور رو به کاهش نهاد. بسياري از آثارش به عنوان نوشته هايي بي اعتبار ، کم ارزش و مغلق به ياد انتقاد گرفته شد. تمايل او به تکرارهاي بيجا و ولنگاري ها محکوم گرديد. با سيلاب افشاگري ها و تجمع خاطرات عجولانه روشن شد که داستان هايش ، همان گونه که کساني ادعا کردند ، نه بر پايه تجربه هاي شخصي بلکه براساس ماجراها و اراجيف دوستان او بوده است و آثاري چون لبه تيغ ( 1944 ) و حاصل عمر ( 1938) ظاهرأ پرده دري هاي تکبرآميز ذهني متوسط بوده است .





با اين همه ، برخي اطلاعاتي که در خصوص خود بيان داشته بود ، حقيقت داشت . عمويش ، کشيشي از ايالت کنت ، او را بزرگ کرد. سامرست به تحصيل طب پرداخت و پزشک شد ؛ اما به نويسندگي روي آورد . مدتي بعد در پاريس به تئاتر گرايش پيدا کرد و با نمايشنامه خانم فردريک ( 1907 ) به موفقيت دست يافت . پس از ين موفقيت بود که درهاي شهرت و رفاه به رويش گشوده شد و توانست به آرزوي ديرين خود ، که سفر و ديدار از چين ، مالايا و جزاير اقيانوس کبير بود ، دست يابد. اين مکان ها زمينه بسياري از داستان هاي او قرار گرفتند. او در ويلاي خود ، در کپ فرات ، براي مخاطبان انگليسي و امريکايي خود ، که او را بسيار تحسين مي کردند ، نمونه کمال مطلوب نويسنده اي موفق به شمار مي آمد.

کمابيش تمامي رمان هايش به فيلم درآمدند و چندين رمان او نيز جزو پرفروش ترين رمان ها محسوب گرديد. از جمله رمان هاي او که تاثيري ماندگار داشتند اسارت انسان ( 1915) را مي توان نام برد که تلاشي بود براي رقابت با رمان مشهور پسران و عاشقان دي . اچ . لارنس . لبه تيغ هر چند از موفقيت کمتري برخوردار بود اما درونمايه اي ژرف تر از ذهن سطحي نگر سامرست موآم دارد.

به هر حال ، داستان هاي کوتاه او از شهرت و اعتبار بيشتري برخوردارند . او موپاسان را تحسين مي کرد و اين تحسين نتايج ارزشمندي براي او به دنبال داشت . ارائه فضا و امکان در چند سطر ، که مهارتي رشک انگيز ست ، و صرفه جويي در جزئيات و حصول سرعت لازم در پيشبرد داستان ، که کمتر رقيبي به پاي او به عنوان داستانگو ، مي رسد از ويژگي هاي آثار او به شمار مي آيند .

از ويليام سامرست موآم ، نويسنده بلند آوازه انگليسي ، در دوران زندگي ، و رسواي خاص و عام ، پس از مرگ ، اگر چيزي به يادگار بماند احتمالا داستان هاي کوتاه اوست و نه رمانهايش که همه طرح هايي جاه طلبانه دارند.

[Dash Ashki]

هرمان ملويل پس از شنيدن سخنراني رالف والدو امرسن ، در باستن ، به سال 1849 ، گفت : « من همه انسان هايي را که به غور مي پردازند دوست مي دارم ، . اين تحسين از جانب ملويل به راستي سخاوتمندانه بود ؛ زيرا که او فلسفه مابعدالطبيعه امرسن را ، که عقيده اي مبتني بر خوشبيني خيرخواهانه اما سطحي است و نيز شادمادني روحي است که از درک جريان هاي غم انگيز موقعيت انسان ، به ويژه آسيب پذيري او در برابر درد ، جنگ ، شرارت و توهم عاجز است ، دغلکاري مي دانست . اما ملويل با متفکر خواندن امرسن احتمالا با شايستگي از خود سخن گفته است ؛ زيرا او به عنوان نويسنده و متفکر ، با آن انرژي هاي کاونده عميق ذهن خود ، در تمامي داستان ها و اشعار و نامه هاي جذاب و نقدهاي متعدد ، در جست و جوي موقعيت پا در گريز و مطلق امور بوده است .

اين تفکر مقاومت ناپذير براي دست يافتن به حقيقت و برخورداري از کنجکاوي هميشگي و کاهش ناپذير به ياري سرزندگي هوشيارانه سبک ، ملويل را به همراه امرسن ف هوتورن ، ويتمن ، و تورو، نه تنها در دل رنسانس امريکاي اواسط قرن نوزدهم ، بلکه به طور کلي در زمره ميراث ادب امريکا جاي داده است .

قدرت هاي تخيل بزرگ و ناآرام او را رمان حماسي موبي ديک (1851) ، داستان هاي کوتاه بارتلبي محرر» (1853) و « بنيتو سرنو» ( 1855) و «کشتي احمق ها» ، و نيز رمان مرد جسارت ( 1875) و رمان کوتاه بيلي باد ( 91-1888) ارائه مي دهند. ميزان «کنجکاوي » و ، آن طور که خود در نامه هايش توصيف مي کند ، « گزافگويي هستي شناسانه او را به ندرت مي توان بهتر از مضمون يادداشتي درک کرد که هوتورن ، به سال 1856 ، به هنگامي که سفير امريکا در ليورپول بود ، پس از گذراندن بعد از ظهري را با اوف در ساحل ساوت پورت ، در دفتر خاطرات خود آورد :
ملويل ، مانند هميشه ، در خصوص پرودگار و آخرت و در خصوص آن چه بيرون از شناخت آدمي است ، به چون و چرا پرداخت ... او نه باور مي پذيرد و نه در ناباوري خود آسوده خاطرست . و ، در واقع ، از چنان صداقت و شهامتي برخوردار است که نمي تواند به اين يا آن تمايل نشان دهد.

هرمان ملويل ، که روزگاري از او به عنوان نويسنده « حادثه جو » ياد مي شد و پس از رمان موبي ديک رفته رفته به گمنامي رسيده بود ف به دنبال انتشار زندگي نامه اش در امريکا ف در دهه 1920 ، بار ديگر کشف گرديد و زبانزد همگان شد. اکنون به آگاه ، شکاک و طنزآميز مقاومت در برابر روياي هر حاکميت . ملويل ، خواه به پاس هنر داستان نويسي و خواه به پاس بلندپروازي هاي انديشه اش، به شايستگي به معبد خدايان ادب امريکا راه يافته است . کمتر اثري از او مي توان ديد که ، سراسر ، از لغزش بر کنار باشد؛ اما آثارش از چنان «ژرفايي » برخوردارند که ، همان گونه که هوتورن در خصوص رمان ماردي او گفته است ، « انسان را ناگزير مي کند با همه وجود ، و به قصد در بردن جان، به شنا به پردازد .»

ملويل ادعا مي کرد که زندگيش وقتي «آغاز شده » که نخستين اثر جذاب خود تاپي ( 1846) را نوشته است . با اين همه ، آغاز زندگي او نويدبخش بود: پدر و مادرش به دو خانواده سرشناس امريکايي تعلق داشتند. او دوران کودکي را در نيويورک ، در خانواده هاي فعال و خوشگذران سپري کرد که هفت فرزند ديگر نيز داشتند. اما با ورشکستگي ناگهاني ، ديوانگي و مرگ پدر ، که بازرگان واردکننده کالاهاي فرانسوي بود ، سيه روزي خانواده آغاز شد . اين موقعيت براي ملويل ضربه اي روحي به دنبال داشت که بعدها با نوشتن رمان پي ير ( 1852) تلاش کرد تا بار ديگر با آن رو به رو شود.

ملويل در دوران نوجواني و جواني به کارهاي زيادي دست زد : نخست در 1834 تا 1836 در بانکي به کار پرداخت ؛ در عين حال در تابستان 1835 در مزرعه عمويش به کار مشغول شد . پانزده سال بعد خود مزرعه اي خريد و متن اوليه موبي ديک را آغاز کرد . و به دنبال نوشتن مقاله « هوتورن و موساي او » کشف کرد که ناتانيل هوتورن در همسايگي اوست . در 1837 به تدريس در يک مدرسه روستايي پرداخست . در همين سال نخستين نوشته اش در ستون مکاتبات روزنامه محلي به چاپ رسيد . در 1837 در رشته مهندس درس خواند به اين اميد که در شبکه کنال يک درياچه کاري دست و پا کندد. در 1839 با کشتي از راه رودخانه هادسن وارد نيويورک شد و در کشتي سنت کارنس ، که ويژه حمل پست بود ، به عنوان کارگر عرضه به کار پرداخت . در 1840 عازم ايلينوي گرديد. ديدن رودخانه ميسي سي پي و سفر در آن دستمايه رماني شد که بعدها با عنوان مرد جسارت به چاپ رسيد.

در ژانويه 1841 ، با عنوان صياد نهنگ و زوبين انداز ، با کشتي آکوشنت از بندر نيو بدفورد راهي دريا و اقيانوس شد . چهار سال زندگي در جزاير پولينزي و شکار نهنگ آغاز شده بود. سفرهاي او با آکوشنت و دو کشتي صيد نهنگ ديگر او را به بسياري بنادر و پاتوق هاي دريانوردان ، از جمله مارکيساس ، تاهيتي و هونولولو ، کشاند. بعدها به پايگاه هاي اقيانوسي ، مانند گالاپاگوس ، نيز رفت . حادثه جويي هاي او شيرجه رفتن دسته جمعي از کشتي و نيز اقامت در ميان آدمخواران بود که حاصل آن تاپي است ؛ مدتي را نيز در زندان گذراند ؛ بارها در سواحل اقيانوس با ولگردي زندگي کرد که جاي پاي آنها را مي توان در رمان آهو (1847 ) ديد؛ و سرانجام در 1844 از راه دماغه اميد و امريکاي لاتين با کشتي بادباني يوناتد استيتس ، که در آن به کار ملواني مشغول بود - و دستمايه رمان سفيد جامه ( 1850 ) گرديد - به امريکا و باستن بازگشت . هرمان ملويل اشراف زاده ، ملوان سابق آفتاب سوخته ، در کنار خانواده اش مي نشست و در سال هاي مخاطره آميز و نفسگير گذشته فرو مي رفت ؛ سال هايي که کشتي صيد نهنگ ( آن طور که در موبي ديک آورده ) برايش دانشگاه هاروارد و ييل ، بود . موبي ديک با تجربه اين سال هاي مخاطره آميز پا گرفت قوام يافت . هرمان ملويل مضمون موبي ديک را ، که شاهکار او و رمان هاي بزرگ جهان به شمار مي رود، براي نوشتن برنگزيده است بلکه خود آن را زيسته است . رمان موبي ديک ، در حقيقت ، پاره اي از وجود ملويل است . گوستاو فلوبز ، نويسنده آزاد نيست که اين يا آن موضوع را بنويسد. نويسنده به موضوع خود را انتخاب نمي کند. اين نکته اي است که مردم و منتقدان در نمي يابند . راز شاهکارها در هماهنگي ميان موضوع و خلق و خوي نويسنده است . »

[Dash Ashki]

جیمز فنی مور کوپر نویسنده و داستان سرای بزرگ آمریکایی به سال 1789 متولد شد. او دارای طبعی روان و قوه تصوری قوی بود. از آثار او می توان کتاب های پیشروان، چمن، دریانوردی و آخرین موهیکان ها را نام برد.

جیمز کوپر در سال 1751 درگذشت. شاید بتوان کوپر را نخستین داستان پرداز آمریکایی دانست.

[Dash Ashki]

جیمز راسل لاول، از نویسندگان قرن 19 آمریکا می باشد. وی در سال 1819 متولد گردید و در سال 1891 رخت از جهان بست. برخی از آثارش به شرح زیر می باشد:

شکوه گل ها
به یاد لانگفو
یک سال زندگی
اشعار
داریوش
برف اول.

[Dash Ashki]

ادگارلی ماسترز شاعر و رمان نویس آمریکایی به سال 1869 در (ایلینویز) پا به عرصه وجود هستی گذاشت و در سال 1950 درگذشت.

برخی از آثار وی عبارتند از:

دفتری از نظم
جنگ سپون ریور
دره بزرگ
دریای آزاد
ترانه ها و طنزها
صخره گرسنه
اشعار مردم
دنیای نو
کودکان بازار
سراب
ویتمن
مارک تواین.