متوجه هستم که همه جا باید امتیاز خرید و در نهایت هم همینه و به استعداد اون کشور ربطی نداره. شک دارم ترکیه از شادمهر یا کارگردان مارمولک امتیاز بازسازی رو خریده باشه.
حالا ما بدیم. اونها چی؟
این که نظام آموزشی مشکل داره کسی منکرش نیست، ولی این نظام آموزشی بد هم مانع درس خوندن و پیشرفت نیست. توی همین ایران تحت همین سیستم آموزشی بد کلی آدم موفق داریم. درسته؟ خیلی‌ها هستن که اصلا توی مدرسه درس یاد نمی‌گیرن، ولی خودشون خارج از مدرسه تلاش میکنن.
IQ با استعداد رابطه‌ی مستقیم نداره. تست IQ رو اگه دیده باشین بهره‌ی هوشی هست. یعنی هر کسی که استعداد داره توی یه چیز IQی بالایی داره؟ من خودم توی تست IQ که از ما گرفتن توی دبیرستان نصف سوال‌ها رو نخوندم و چون دستشویی داشتم ول کردم رفتم بنابراین حتی نمیشه نمره‌ی دقیق IQی من رو درآورد چه برسه که از روش نتیجه گرفت من چقدر بهره‌ی هوشی دارم. کسی که به یه موضوعی علاقه داشته باشه و انگیزه داشته باشه هر چقدر نیاز باشه تلاش می‌کنه که به اون بحث مسلط بشه یعنی دیگه کار به جایی نمی‌رسه بگه من مغزم پر شد دیگه نمی‌فهمم چیزی.
ببینین میشه گفت چیزی به نام فرار مغزها توی ایران نداریم. هر کسی که با تقلب و خریدن استاد و سوال‌ها و پول دادن برای پروژه و پایان‌نامه لیسانس و فوق‌الیسانسش رو گرفت نمیشه مغز.
فرار مغزها یعنی طرف یه خبره‌ای بود توی زمینه‌ی خودش مثلا هسته‌ای که کلی هزینه شده بود برای رسیدن به این علم و وقتی گذاشت رفت تکنولوژی رو با خودش برد نه کسی که صرفا فوق‌لیسانس مهندسی عمران داره.
مثلا زمان فروپاشی شوروی حدود ۱ میلیون مهندس و دانشمند روس از اونجا فرار کردن و به کشورهای غربی و اسرائیل پناهنده شدن. خب شوروی اون زمان فرار مغز داشت.
پس نه که در ایران نداشته باشیم، بسیار کمه و تاثیری هم در شاخص پیشرفت کشور نداره. شما به جای فرار مغزها فکر کن طرف مرد یا اصلا به دنیا نیومده بود از اول. مهم سرمایه‌گذاری روی کسانیه که وارد صنعت شده‌ان و دوره‌های پیشرفته دیده‌ان و به تکنولوژی‌هایی آشنایی دارن که هر کسی نداره.
در مورد بحث کپی‌رایت فرمودید که ایران چرا نمی‌خره اول این که خودشون به ایران چیزی نمی‌دن به دلایل مختلف یکی این که ایران تحریمه و دوم این که به دلیل تحریم بودن دسترسی به SWIFT بسته‌اس و توانایی انتقال پول نداریم و دارایی‌های ما هم مسدوده و هیچ شرکت و کمپانی (مثل Disney یا Sony Pictures یا WB و...) علاقه و حق تجارت با ما رو نداره و بنابراین نمی‌تونه امتیاز هیچ محصولی رو به ما بفروشه. بعد این که هر چیزی توی ایران اجازه‌ی پخش نداره مثلا صدا و سیما نمی‌تونه امتیاز پخش سریال Game of Thrones رو بگیره چون خانواده‌های ایرانی به تماشای اینجور سریال‌ها عادت ندارن که دختر با مادر و پدر بشینن صحنه‌های Tyrion با Shae رو نگاه کنن پس در نهایت مجبور به سانسور می‌شیم و با اون بازار زیرنویس و نسخه‌ی اصل بدون سانسور باز مردم میگن صدا و سیما چرا انقدر سانسور می‌کنه و در نهایت هم بیننده پیدا نمیکنه. همونجوری که سر جواهری در قصر و جومونگ کردن. تنها اتفاقی که افتاد بازار DVDفروش‌ها رو گرم کرد و مردم رو با خرید و تماشای سریال‌های خارجی آشنا کرد.
توی آمریکا هم خواننده از روی فرهنگ نیست که می‌خره در واقع مجبوره و اگه هزینه‌ش رو پرداخت نکنه اون طرف ازش شکایت می‌کنه و مجبور میشه چند برابر هزینه‌ی امتیاز به صاحب اثر غرامت پرداخت کنه برای همینه که توی ترکیه که کپی‌رایت وجود داره ولی طرف نه تنها پولی به شادمهر پرداخت نمیکنه که حتی می‌گه اصل آهنگ عربیه.
اگه ژاپن به این دلیل بخواد ایرانیها رو از خودش برونه در واقع خودش ضرر کرده چون از این راه بیشتر ایرانیها رو تشویق به کپی کردن می‌کنه نه ترغیب به کپی‌رایت بنابراین بهترین راه افزایش روابط هست نه طرد کردن...
این بحث خودشاخ‌پنداری اساسش بین آلمان نازی و در حال حاضر اسرائیل و آمریکا هست که به شدت مردمش با هم سر نژاد اختلاف دارن به خصوص دونالد ترامپ که حتی خودشون هم قبول دارن یه آدم نژادپرسته پس چیزی که در ایران وجود داره ملی‌گراییه که نژادپرستی و این که وقتی ما ایرانیها می‌گیم آریایی بیشتر جنبه‌ی فرهنگی داره و با چیزی که آلمان نازی می‌گفت (موی بلوند و چشم آبی و پوست روشن و اندازه‌ی جمجمه) و این که یهودی‌ها ذاتا باید از قوم یهود به دنیا بیان و اسرائیل فقط یه کشور برای یهودی‌ها باید باشه فرق داره...
این بحث درست نیست در ایران این همه استعداد وجود داره و خیلی‌ها هم سر کار هستن و توی همین سیستم آموزش رشد پیدا کرده‌ان... نظام آموزش هر چقدر هم خوب باشه نمی‌تونه تضمین کنه هر کسی که رفت مدرسه رو بهترین مهندس و دانشمند تحویل جامعه بده...
این که کدوم ساختمون شیک‌تره تاثیری توی ذات اون نهاد نداره ممکنه یه مدرسه دورافتاده معلم خوبی داشته باشه و بچه‌ها رو تشویق به درس خوندن بکنه و استعدادهای درخشانی ازشون بیرون بیان مثلا توی مدرسه‌ی دبیرستان ما با این که جای بسیار بدی بود دانش‌آموزهای بسیار بااستعدادی داشت که متاسفانه الان تقریبا هیچ کدوم ایران نیستن و رفتن آمریکا و بریتانیا و آلمان و ایتالیا و کانادا و مجارستان گرجستان و مالزی و هنگ کنگ و...
در نهایت روال اینه: شخص مورد نظر توی خانواده‌ی خوبی به دنیا بیاد که مشکل خونوادگی نداشته باشه و از طرف خونواده حمایت بشه یا حداقل مجبورش نکنن رشته‌ای که اونها می‌خوان بخونه و راه برای پیشرفت خودش آزاد باشه و طرف دوست‌های بد نداشته باشه و معلم‌های خوبی داشته باشه و دسترسی به منابع خوب داشته باشه و ... تا بتونه به قول شما یه «استعداد» بشه.
نوشته شده توسط italodance
.gif ":دی")
