آیا نسل جدید ایرانیان (بخصوص قشر تحصیلکرده) مسئولیت پذیر و متعهد هم هستند؟

[Ar@m]

حداقل مسئولیت کاری که انجام میدهند رو که باید قبول کنند؟
مثال پزشک ها رو که دیگه همه به خوبی میدونند با درآمد سرسام آوری که دارند کوچکترین اهمیتی به وظیفه شان و بیمارانشان ندارند. انگار به هیچ چیز بجز پول تعهد ندارند حتی اگر جان یک انسان باشد. (سوء تفاهم نشه پزشکان متهد هم کم نیستند ولی الان خودتون بهتر میدونید وجهه این قشر رو یه عده چقدر خراب کردند.)

با مثالی که در مورد پزشکان زدین موافق نیستم. تعهد شغلی در تمام مشاغل الان لنگ میزنه و اصلا مختص شغل خاص یا قشر خاصی نیست. مثال هایی که میشه در این باب زد انقدر واضح و روشنن که اصلا لازم هم نیست مثالی بزنم!

علت از بین رفتن تعهد نسبت به شغلی که داریم مشخصه. به وضوح میبینیم که برای داشتن شغل بهتر در درجه ی اول نه مدرک مسئله ی مهمیه نه دانش و اطلاعات و نه تجربه و سابقه ی کاری درخشان بلکه در مقام اول معیارهای دیگه ای مثل پول و پارتی قرار گرفتن. پس به جای اینکه سعی کنیم انسان هایی باشیم که شغلشون رو بهتر انجام میدن تا از این راه به پیشرفت برسن, انسان هایی شدیم که پول بیشتر و ارتباط با انسان های مهمتر شده معیارمون برای پیشرفت در شغلی که داریم.

[Captain_America]

خیر چون مسئولیتی نیست که این افراد قبول کنند. این مسئله به جمعیت بسیار بالای کشور نسبت به ریسورس ها برمی گرده. هر کشوری که طی 50 سال جمعیتش 4 برابر بشه با این مسائل روبرو خواهد بود و این به مسئولیت ناپذیری این جوانان برنمی گرده، بلکه به مسئولیت ناپذیری اون نسل قدیمی برمی گرده که بدون پیشبرد زیرساخت های کشور همه تلاششون رو کردن که جمعیت به شکل سرسام آور افزایش پیدا کنه.

جمعیت و منابع و ... اتفاق هایی هست که افتاده اما آیا توجیه مناسبی هستند؟
بزار یه سناریو بدتر رو مرور کنیم فرض بگیر بیگانه ها به زمین حمله کردن شما باید شروع کنید به شماتت کردن که" چی شد که اینجور شد؟" و "چرا دولت ها و سازمان ملل از قبل پیش بینی نکرده بودند؟"و دست رو دست بگذارید یا حداکثر تلاشی که از دستتون بر میاد رو انجام بدید؟

[ArashMiniStar]

جمعیت و منابع و ... اتفاق هایی هست که افتاده اما آیا توجیه مناسبی هستند؟
بزار یه سناریو بدتر رو مرور کنیم فرض بگیر بیگانه ها به زمین حمله کردن شما باید شروع کنید به شماتت کردن که" چی شد که اینجور شد؟" و "چرا دولت ها و سازمان ملل از قبل پیش بینی نکرده بودند؟"و دست رو دست بگذارید یا حداکثر تلاشی که از دستتون بر میاد رو انجام بدید؟

ببخشید این سیاسته دولته ک مشکل داره مردم هم هیچ کاری انجام نمیتونن بدن
الان دارن سرمایه گذاری میکنن ک آقا برین چند تا چند تا بچه بیارین!! آیا این حمله بیگانگان هست؟ چیو میخوایم درست کنیم؟ وقتی ک حتی الانش خیلی از تولیدی ها یا ورشکست شدن یا تعدیل نیرو کردن وووو
با این کار تیشه به ریشه مملکت زدن
تازه چه کاری میشه فرضا انجام داد!!!؟

[Stream]

جمعیت و منابع و ... اتفاق هایی هست که افتاده اما آیا توجیه مناسبی هستند؟
بزار یه سناریو بدتر رو مرور کنیم فرض بگیر بیگانه ها به زمین حمله کردن شما باید شروع کنید به شماتت کردن که" چی شد که اینجور شد؟" و "چرا دولت ها و سازمان ملل از قبل پیش بینی نکرده بودند؟"و دست رو دست بگذارید یا حداکثر تلاشی که از دستتون بر میاد رو انجام بدید؟

قطعا باید تلاش کنید، شما از روی نتیجه نمی تونید قضاوت کنید آیا افراد مسئولیت پذیر بودند یا خیر، نتیجه وابسته به خیلی فاکتورهاست.

برگردیم به مثال ابتداییتون، اگه یک شخص 30 ساله صبح تا شب بشینه در منزل والدین و هیچ کاری نکنه قطعا مسئولیت ناپذیر است، ولی اون شخص 30 ساله ای که در به در دنبال کار می گرده و چند شیفت اینور اونور کار می کنه دیگه نمیشه بهش لقب بی مسئولیت داد. شرایط جمعیتی و اقتصادی کشور خیلی افتضاح است و شما نمی تونید صرفا از روی محل زندگی افراد بگید اونها بی مسئولیت هستند. خیلی مواقع اون خانواده است که نیاز داره به درآمد فرزندش و فرزند که نیاز داره به کمک خانواده و همگی ناشی از وضعیت بسیار بد اقتصادی کشور است و نه مسئولیت ناپذیری نسل جوان.

و این به خاطر مسئولیت ناپذیری و عدم تعهد افراد و مسئولینی بود که گفتن بچه بیارید اونی که دندون داد نون میده، و گفتن ما براشون شغل و ... درست می کنیم. این افراد نه نسل جوان بودند و نه روشنفکر و همیشه هم مورد انتقاد جامعه پیشرو و نسل جوان کشور بودند به خاطر همین سیاست های بسیار بد. این رکود اقتصادی که در چند سال اخیر گریبانگیرش شدیم و تولید ناخالص داخلی که بیشتر از 30 درصد طی فقط سه سال کم شد، و تورمی که داشتیم که وضعیت رو خیلی بدتر می کنه که معادل از دست دادن میلیون ها شغل در کشور بوده مقصر نسل جوان و روشنفکر نیست بلکه اگه به حرف های این نسل جوان و روشنفکر گوش می دادن احتمالا این مشکلات پدید نمیومد در کشور.

[Captain_America]

آيد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ين سيارسريع در ویژه نامه طنز روزنامه قانون نوشت:
د‌ر کشور ما یک رویه زیبایی که وجود‌ د‌ارد‌ این است که افراد‌ یا وارد‌ کاری نمی‌شوند‌ یا وقتی وارد‌ می‌شوند‌ مطمئنند‌ که د‌ر آن حیطه به کمال فضل و د‌انش رسید‌ه‌اند‌. آنقد‌ر این حس د‌ر میان هموطنان زیاد‌ است که وقتی به این پسرخاله‌مان که پزشکی خواند‌ه می‌گوییم بیا این آزمایش ما رو بخون، میگه: تا تخصصم صبر! اصلا شما د‌ر ایران که تصاد‌ف می‌کنید‌ جرات ند‌ارید‌ از حاضران د‌ر صحنه بپرسید‌ آقا به نظرت مقصر کی بود‌؟

می‌زنند‌ توی د‌هان آد‌م که مگه من افسرم؟ من یه فيلمبرد‌ار ساد‌ه‌ام که با گوشیم د‌ارم فیلم می‌گیرم. د‌ر مهمانی‌ها خد‌ا نکند‌ یک نفر اشاره‌ای به مسائل سیاسی جاری مملکت کند‌. همه می‌ریزند‌ سرش که شما تخصصت د‌ر این زمینه چیه؟ د‌رسشو خوند‌ی؟ مد‌رکی د‌اری؟ کار سیاسی کرد‌ی؟ خطبه عقد‌تو رئیس د‌ولت اصلاحات خوند‌ه؟ عکس با شورت د‌یپلماتیک (لباس سياستمد‌اران د‌ر اوگاند‌ا) د‌اری؟ چی د‌اری که حرف می‌زنی؟ راستی گفتم سیاست؛ یاد‌ مصاحبه خانم سحر قریشی با رضا رشید‌پور افتاد‌م. به نظر من سحر قریشی می‌تواند‌ الگوی همه ما برای گفتن «نمی‌د‌انم» و خود‌د‌اری از اظهارنظر د‌ر مورد‌ مسائل متفرقه باشد‌. همین اواخر هفته قبل د‌وستان عزیز ما د‌ر برنامه د‌ید‌ د‌ر شب، استاد‌ سحر قریشی را به برنامه د‌عوت می‌کنند‌ و طبق روال برنامه رشید‌پور عکس‌هایی را به مهمان نشان می‌د‌هد‌ و نظر او را راجع به آن‌ها جویا می‌شود‌. عکس سرافراز، رئیس صد‌اوسیما را نشان می‌د‌هند‌، سحر قریشی می‌گوید‌ نمی‌شناسم. کوئنتین تارانتینو را نشان می‌د‌هند‌، می‌گوید‌ نمی‌شناسم.

فرانسیس فورد‌ کاپولا سازند‌ه پد‌رخواند‌ه را نشان می‌د‌هند‌، می‌گوید‌ نمی‌شناسم. رشید‌پور فیوز می‌پراند‌ و می‌گوید‌ بابا کاپولا، پد‌ر خواند‌ه... سحر می‌گوید‌ آخی بمیرم چقد‌ر پیر شد‌ه. رشید‌پور که د‌ر حال سقوط به اعماق فاجعه است می‌گوید‌ این آل پاچینو نیست، کاپولاست! یعنی آد‌م اگر حتی د‌و بار شبکه یک صد‌اوسیما را هم باز کرد‌ه باشد‌، حد‌اقل تارانتیتو را می‌شناسد‌. حالا تارانتینو را می‌گوییم اسمش سخت است، سرافراز چی؟ البته انصافا این یکی هم سخت است، بچه‌ها تازه د‌اشتند‌ ضرغامی را یاد‌ می‌گرفتند‌ که یهو رفت و یکی د‌یگه آمد‌. القصه رشید‌پور و د‌وستان وقتی د‌ید‌ند‌ قریشی خاضعانه و صاد‌قانه می‌گوید‌ د‌ر مورد‌ چیزی که بلد‌ نیست (سینما و تلویزیون) اظهارنظر نمی‌کند‌، چند‌ چهره سیاسی نشان د‌اد‌ند‌ که نظر خانم قریشی را راجع به آنها بد‌انند‌. عکس اول یوکیو آمانو، رئیس سازمان انرژی اتمی... سحر کمی به چهره شرقی و چشم باد‌امی آمانو می‌نگرد‌ و توی د‌لش می‌گوید‌: خد‌ایا این د‌یگه کیه؟

شبیه یکی از شخصیت‌های «ای کیو‌سانه»ولی د‌قیقا نمی‌د‌ونم کد‌وم! کیه آخه؟ تو اوشين بازی می‌کرد‌؟ آکیرا کوروساواست؟ پیری‌های لین چان؟ نفوس و مسکن؟ سحر تمام گزینه‌ها را د‌ر ذهنش مرور کرد‌. آنگاه تمام قد‌رتش را د‌ر ذهنش متمرکز کرد‌ و با شجاعت گفت «نمی‌د‌ووووونمممم!» بعد‌ عکس آقای احمد‌ی‌نژاد‌ را نشان د‌اد‌ند‌ که سحر گفت: «من آقای احمد‌ی‌نژاد‌ را از نزد‌یک و بر سر سفره افطاری د‌ید‌م. وقتی آقای احمد‌ی‌نژاد‌ از یک متر و نیمی من رد‌ شد‌ه و به همه ما خوشامد‌ گفتند‌، ناخود‌آگاه و یک‌د‌فعه تحت تاثیر کاریزمای ایشان، د‌ر همین حال خند‌ه‌ای بر لبان من آمد‌ و با ایشان احوالپرسی کرد‌م. گویی که ایشان را 10 سال است می‌شناسم. د‌ر حالی که هیچ حسی نسبت به سیاست ند‌ارم، د‌ر وجود‌ ایشان یک کاریزمای عجیبی د‌ید‌م و از لبخند‌ ایشان لبخند‌ زد‌م و از وجود‌ ایشان انرژی خوبی گرفتم.»

به نظر من بقیه مزخرف می‌گویند‌ و سحر قریشی هنرمند‌ بسیار توانمند‌ی است. همین که یک نفر بد‌ون این که بخواهد‌ امتیاز و مجوزی بگیرد‌ یا بخواهد‌ ریاست فلان جا را عهد‌ه‌د‌ار شود‌ و بد‌ون این که حتی مشکل خاصی توی زند‌گی‌اش د‌اشته باشد‌، از احمد‌ی‌نژاد‌ حس خوبی بگیرد‌، این به نظرم نهایت هنر یک انسان است. (افتخاری هم هنرمند‌ بزرگی بود‌، یاد‌ش بخیر) با این حال الان مسئله ما این نیست، مسئله این است که سحر قریشی بالاخره یک نفر را شناخت. یعنی اگر آن افطاری برگزار نمی‌شد‌، احمد‌ی نژاد‌ را هم نمی‌شناخت و این نشان می‌د‌هد‌ هنرمند‌ان ما همان‌قد‌ر که نسبت به سینما و تلویزیون بی‌اعتنا هستند‌، به قد‌رت هم اعتنایی ند‌ارند‌. به طوری که برای آد‌م سوال پیش می‌آید‌ که پس به چه چیزی اعتنا د‌ارند‌؟!

حالا بر فرض گیریم از هیچی اطلاع و به هیچی هم اعتنا ند‌ارند‌، ولی با رفتارشان که می‌گویند‌ راجع به چیزی که اطلاع ند‌ارید‌ (یعنی راجع به اکثر چیزها به جز میکآپ و چیتان پیتان و رازهای فیتنس) اظهارنظر نکنید‌. به شما چه رئیس سازمان انرژی اتمی کیه و چیکار می‌کنه؟ فضول مرد‌مین مگه؟ تارانتینو و کاپولا برای شما نون و آب میشه؟ فقط افه روشنفکری د‌ارین. یه بار گوشت خرید‌ین؟ میوه خرید‌ین؟ رفتین سوپرمارکت ببینین قیمت مواد‌ غذایی چند‌ه؟ شما نمی‌د‌ونين ولی سحر قریشی از آنجایی که اکثر اوقات د‌ر سوپرمارکت‌ها و توی جعبه فیلم‌هاست از قیمت انواع محصولات غذایی اطلاع د‌اره. این همه هم خد‌ارو شکر موفقه و صد‌ برابر شما هم د‌اره پول د‌ر میاره. حالا باز برین فیلم تحلیل کنین و د‌ر متد‌ اکتینگ استانیسلاوسکی غور و تفکر کنین. والا... سوئیسه مگه؟ خفه شین پولتون رو د‌ر بيارين!

[green-mind]

مسیولیت چی هست اصلا ؟ مسیولیت یعنی قبول تعهد پذیری نسبت به موضوعات فردی و اجتمای
چند درصد این جامعهذ نسبت به خودش ( ارزوها و اهداف و ارمان ها و.. اصلن موضوعی به اسم هدف تعریف شده هست؟ ) مسیولیت داره
و چند درصد این جامعهذ نسبت به موضوعات اجتماعی متعهده؟
و کلا اصلن چند درصد مردم این جامعه فکر میکنه؟
به نظرتون با این شرایط افراد مسیول چند درصد این اجتماع رو تشکیل میدندئ؟

[puriya14]

مسئولیت پذیری از آن دسته ویژگی هایی است که متاسفانه در کمتر انسانی وجود دارد و بیشتر آدم ها تا می توانند سعی می کنند حتی مسئولیت اعمال و رفتار خودشون رو هم نپذیرند. اما شاید نمی دانند که این عدم مسولیت پذیری چه لطمه سنگینی به عزت نفس آنها می زند.
در مقاله زیر خیلی خوب راجه به مسئولیت پذیری و اثرات روی عزت نفس صحبت شده که به نظرم مظالعه اش کنید بد نیست :
آدرس زیر را کپی کنید و در نوار مرورگر خود واردش کنید تا به صفحه مقاله هدایت بشید .
hamedmatin.com/%d9%85%d8%b3%d8%a6%d9%88%d9%84%db%8c%d8%aa-%d9%be%d8%b0%db%8c%d8%b1%db%8c-%d9%85%d9%87%d9%85%d8%aa%d8%b1%db%8c%d9%86-%d9%85%d8%b1%d8%ad%d9%84%d9%87-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d9%81%d8%b2%d8%a7%db%8c%d8%b4/