آیا بستر لازم برای ره اندازی تلویزیون خصوصی در کشور ما هست؟

[Sara]

در ابتدا یک نکته: لطفاْ وقتی تاپیک ایجاد می کنید و سوال مطرح می کنید حداقل اطلاعات اولیه راجع به موضوح مورد بحث رو قرار بدید. ممکنه زمان بیشتری رو طلب کنه اما کیفیت جواب ها و کمیت افراد شرکت کننده در بحث بالاتر می ره.
به عنوان مثال:
تعریف شبکه تلویزیونی خصوصی؟
قوانین ایران در خصوص سوال مطرح شده؟

***
قانون اساسي مصوب آبان 1358 اصل 175 قانون اساسي:
در رسانه هاي گروهي(راديو وتلويزيون) آزادي انتشارات و تبليغات طبق موازين اسلامي بايد تامين شود. اين رسانه ها زير نظر مشترك قواي سه گانه قصائيه (شوراي عالي قضائي)، مقننه و مجريه اداره خواهد شد. ترتيب آن را قانون معين مي كند

اصل 175 قانون اساسی سال 1368 :
در صدا وسيماي جمهوري اسلامي ايران آزادي بيان و نشر افكار با رعايت موازين اسلامي و مصالح كشور بايد تامين گردد. نصب و عزل رئيس سازمان صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران با مقام رهبري است و شورائي مركب از نمايندگان رئيس جمهور و رئيس قوه قضائيه و مجلس شوراي اسلامي(هر كدام دونفر) نظارت بر اين سازمان خواهند داشت. خط مشي و ترتيب اداره سازمان و نظارت بر آن را قانون معين مي كند.

از نظر قانونی با تفسیر قانون سال 68 که در مورد سازمان صدا و سیما گفته شده نه هر رسانه صوتی و تصویری امکان ایجاد وجود داره. اما مساله این هست که با توجه به رویکرد دولت در این موارد اگر شبکه خصوصی هم تاسیس شه کاملاْ باید مطابق با موازین دولت باشه. بحث در خصوص صحیح بودن یا صحیح نبودن این مساله رو کنار بگذاریم و از این دیدگاه ببینیم که با شرایط موجود چه کاری می تونیم انجام بدیم. چرا که به نظر من یکی از دلایل عدم موفقیت ما در خیلی از موارد این هست که بلافاصله جبهه می گیریم و از ریشه مساله رو زیر سوال می بریم و صورت مساله رو پاک می کنیم و بعد دست روی دست می گذاریم و منتظر مساله بعدی می شیم و این روند دایره وار ادامه داره. جبهه گیری ما ممکنه درست باشه و حق داشته باشیم اما بهبود به تدریج و کم کم آغاز می شه. با گرفتن بهترین خروجی از ورودی های موجود.
از جنبه تجاری موضوع رو ببینیم وجود شبکه های خصوصی باعث افزایش رقابت می شه و رقابت همواره کیفیت بهتر رو به ارمغان میاره. به عنوان مثال یک شبکه خصوصی که پخش بازی های فوتبال رو پوشش بده اولین منبعی که نیاز داره سرمایه مالی هست و دومین منبع افراد کارشناس خبره در این زمینه. شبکه ای برای فیلم و سریال. شبکه ای برای آشپزی و ... هم همین خصوصیات رو دارند.
منبع تامین کننده مالی یک شبکه برای ادامه فعالیت درآمد ناشی از تبلیغات هست که -صدا و سیما در حال حاضر داره این کار رو انجام می ده- و در درجه های خیلی بعد تر فروش برنامه های تولیدی شبکه در بازار. که چالش این مورد هم بی قانون بودن کپی رایت در کشور هست که به نظر شخص من این یک مورد کاملاْ به افراد جامعه برمی گرده.
خب دولت باید توجیه بشه که این تحول علاوه بر حفظ موازین, سود مالی براش داره. که شبکه خصوصی باید این رو هم در نظر بگیره.
در کل خصوصی سازی همیشه هم به سود دولت و هم به سود مردم بوده, اما در ایران به دلیل وجود منبع درآمد نفتی از بسیاری از پتانسیل های مالی چشم پوشی می شه.

[Ezel]

سلام

در این مورد یک موضوعی قابل تامله و اون هم انحصار همه جانبه ی رسانه های تصویری داخلی توسط صدا و سیماست

در این شکی نیست که صدا و سیمای ما یکی از قدرتمند ترین و ثروتمند ترین سازمان های داخلی هست ( قدرتمند ترین از این جهت که یکی از معدود سازمانهای غیر نظامی هست که ریاستش مستقیما توسط عالی ترین و بالاترین مقام کشور منصوب میشه )

قطعا بوجود اومدن شبکه های تلویزیونی خصوصی در داخل کشور ، مهمترین خطری رو که متوجه صدا و سیما میکنه کاهش چشمگیر در آمد مالی هست ، چون عملا کسی نمیتونه برای شبکه های تلویزیونی خصوصی نرخ مشخصی تبلیغ کنه و حتی اگر نرخ مشخصی تعیین بشه ، خیلی راحت مثل قضیه ی سقف قرارداد های فوتبال دور زده خواهد شد ،

و البته یک رقابت دو جانبه هم بوجود میاد یکی بین شبکه های خصوصی در مورد نرخ تبلیغات و دیگری رقابت بین شبکه های خصوصی و صدا و سیما برای جذب تبلیغات و باز هم نرخ های متفاوت که میتونه آگهی دهندگان رو به سمت و سوی شبکه های خصوصی سوق بده .

و این موضوع مالی به نظر من مهمترین مانع در برابر ایجاد تلویزیونهای خصوصی داخلی هست البته تا زمانی که صدا و سیما این انحصار همه جانبه رو در مالکیت خودش داشته باشه .

باز در درجه های بعدی اهمیت ، موضوع نحوه ی جهت های حرکتی این شبکه های خصوصی هست که قطعا یک نهادی مثل شورای نظارت بر مطبوعات برای این شبکه ها تعبیه میشه و ناظرین پخشی که قطعا موظف میشن چندین برابر برنامه های صدا و سیما ، سختگیری به خرج بدن روی ممیزی هایی که باید اعمال کنند روی برنامه های شبکه های خصوصی تلویزیونی که ابعاد اجتماعی و ابعاد لحاظ شدن مصالح مورد توجه نظام حکومتی فعلی ما رو پوشش میده .

نکته ی دیگه این هست که صدا و سیما طبق آمارهای رسمی و غیر رسمی ، با رشد وحشتناک شبکه های ماهواره ای دچار ریزش عظیم و جدی مخاطب شد و معدود برنامه هایی که مخاطب رو میکشن پای تلویزیون داخلی نظیر برنامه ی 90 و ماه عسل و ... ، در واقع حکم تنفس مصنوعی و احیای موقتی رو دارند برای تلویزیون فعلی .

به این ترتیب با ایجاد شبکه های تلویزیونی خصوصی ، به احتمال قریب به یقین باز هم صدا و سیما ریزش مخاطب خواهد داشت و حتی احتمال کوچ برنامه های پرمخاطبی مثل 90 به شبکه های خصوصی هم قوت فراوانی خواهد گرفت به خاطر آزادی بیشتر در پرداخت به موضوعات و حواشی

بنابراین با توجه به جمیع جهات ، به نظر نمیرسه که سازمان صدا و سیما و سیاستهای این سازمان ، به هیچ عنوان اجازه ی ایجاد شبکه های خصوصی در داخل کشور رو بده در شرایط فعلی و در واقع رقیب جدی برای خودش در داخل ایجاد کنه ،

حتی اگر شبکه های خصوصی هم به فرض ایجاد بشن ، نمیتونن در برابر قدرت صدا و سیما در برنامه سازی و سریال سازی که مستقیما مربوط به قدرت مالی فوق العاده ی صدا و سیما مربوط میشه چندان مقاومتی کنن و در نهایت این شبکه ها هم به نفع صدا و سیما مصادره خواهند شد ولو به اسم شبکه های تلویزیونی خصوصی .

[Motaharri]

حتی اگر شبکه های خصوصی هم به فرض ایجاد بشن ، نمیتونن در برابر قدرت صدا و سیما در برنامه سازی و سریال سازی که مستقیما مربوط به قدرت مالی فوق العاده ی صدا و سیما مربوط میشه چندان مقاومتی کنن و در نهایت این شبکه ها هم به نفع صدا و سیما مصادره خواهند شد ولو به اسم شبکه های تلویزیونی خصوصی .

بودجه صدا و سیما به شدت کاهش پیدا کرده و همین موضوع باعث شده صدا و سیما اکثر درآمدهای خودش رو از طریق پخش تبلیغات به دست بیاره.
از طرفی علاقه مردم به یکسری از برنامه های چیپ و ارزان قیمت ماهواره ای نشون میده که درآمد ارتباط زیادی با کیفیت برنامه و جذب مخاطب نداره.

پس مطمئنا تلویزیون های خصوصی که بتونن برنامه هایی با رعایت چارچوب ها اما با زاویه متفاوتی از نگاه صدا و سیما پخش کنن، با جذب تبلیغ در ایران میتونن خیلی بهتر به مسیرشون ادامه بدن.

[Captain_America]

آیا بستر لازم برای ره اندازی تلویزیون خصوصی در کشور ما هست؟

بله فکر میکنم بستر فراهم هست ولی از اون مهمتر اینکه الان یک نیاز جدی هست،با توجه به حساسیت ها و نگرانی ها پیرامون موضوع یک شبکه رسمی میتونه وجود که دیدگاه های رسمی حکومت/دولت رو پوشش بده و تلویزیون های خصوصی که مثل صنعت چاپ و نشر تابع یک سری ظوابط و استانداردها باشند.

[A/|\IR]

بله فکر میکنم بستر فراهم هست ولی از اون مهمتر اینکه الان یک نیاز جدی هست،با توجه به حساسیت ها و نگرانی ها پیرامون موضوع یک شبکه رسمی میتونه وجود که دیدگاه های رسمی حکومت/دولت رو پوشش بده و تلویزیون های خصوصی که مثل صنعت چاپ و نشر تابع یک سری ظوابط و استانداردها باشند.

موافقم که الان نیاز هست و اینکه باید طبق ضوابط و قانون های مشخص شده باشن ولی یه موضوع دیگه هم هست اینکه الان شبکه ای که طبق این قوانین و ضوابط بخواد به وجود بیاد و از اینها پیروی کنه اصلا به درد ما میخوره؟ یا نیاز ما رو بر طرف میکنه یانه؟

[Captain_America]

موافقم که الان نیاز هست و اینکه باید طبق ضوابط و قانون های مشخص شده باشن ولی یه موضوع دیگه هم هست اینکه الان شبکه ای که طبق این قوانین و ضوابط بخواد به وجود بیاد و از اینها پیروی کنه اصلا به درد ما میخوره؟ یا نیاز ما رو بر طرف میکنه یانه؟

حداقلش اینه که این بودجه سرسام آور صدا و سیما قطع میشه که یکی از ضرر ده ترین سازمان های کشور هست.
بعدش اگه خصوصی بشه یکم به قول معروف حساسیت ها کمتر میشه مثلا یه سری چیزهایی در حد شام ایرانی یا سریال های شبکه نمایش خانگی یا مثلا موزیک ویدئو و... که نمیشه تو رسانه رسمی پخش کرد رو میشه به بخش خصوصی سپرد. روزنامه رسمی کشور مثلا تو چاپ پوشش بانوان سختگیری روش بیشتر هست تا نشریه خصوصی تلویزیون هم همینطور میشه.
یا مثلا شبکه های تله شاپینگ و تبلیغات ماهواره ای الان علاوه بر نظراتی که روشون نیست خروج ارز رو هم در پی دارن.