تمام قشنگی سری اویل به اینه که کمتر بکشی و تیر کمتری شلیک کنی. برای همینه که شماره های 5 و 6 کلی بهش انتقاد وارد شد.
توی بازی مثل اویل تنها چیزی که مهم نیست گیم پلی و گرافیکه! کما اینکه از اول هم گیم پلی خیلی خوبی نداشت و ملت کلی اعصابشون خراب میشد تا یاد بگیرند چه طوری کاراکترهای بازی رو کنترل کنند.
به نظر من شما اگر دسترسی دارید Resident Evil remake (با شبیه ساز Wii میتونید بازی کنید) ، شماره 2 ، شماره 3 ، Code Veronica و 4 رو بازی کنید. یک مقداری که داستان دستتون اومد 0 رو بازی کنید
.gif)
Outbreak ها چرند و مزخرف هستند، 5 و 6 رو هم که بازی کردید و میدونید داستان چیه.
اگر نتونید با سه شماره اول ارتباط برقرار کنید معنیش اینه که با هیچ بازی Survivor Horror دیگه ای نمیتونید به خصوص بازیهایی مثل Silent Hill که به شدت در قیاس با اویلها خسته کننده هستند.
البته به طور کلی سلیقه هر نسل با نسل قبلش فرق میکنه. زمانی که هم نسلهای من با سگا و میکرو حال میکردند یک دفعه معجزه ای به نام PS توی کلابها و گیم نتها اومد جلو و اولین خاطره هایی که از بازیهای این سبک داریم اویلهای 1 و 2 و 3 هستند. پس طبیعی هستش برای ما پیرمرد پیرزنها اون سبک جذابیت بیشتری داشته باشه
.gif)
ما نسلی هستیم که سرپا میرفتیم توی پارک محل، یه دونه سکه 5 تومانی (50 ریالی) مینداختیم توی دستگاه. نیم ساعت Mortal Kombat بازی میکرید و با مشت و لگد میکوبیدیم روی سه تا دکمه که معمولا هم درست کار نمیکرد آخر سر هم ساعتها در مورد فنهایی که روی رفیقمون زده بودیم و نزده بودیم برای هم خالی میبستیم
.gif)
یک مقداری درک نسل ما برای دوستانی چون شما که بازی اکشن دوست دارید و سرشار از انرژی و نشاط هستید سخته
