افسردگی؟ نا امیدی؟

[jalal69]

با سلام،من نه دکترم نه روانشناس و نه آدم مذهبی هستم،ولی اگه تو زندگی کم آوردی دو دستی بچسب به خدا یاد خدا ارامش قلبهاست...

[cruel days]

ولی من دکمه تشکر رو دارم
ببین عزیزم داروهای ضد افسردگی حداقل 1 ماه طول میکشن تا بتونن اثرشون روی مغز بذارن
و حداقل 3 ماه طول میکشه تا اثر مطلوب رو بذارن شما حتما پیش پزشکتون برین و دوره درمان رو کامل کنین
البته شویه زندگی هم خیلی تاثیر داره

احتمالا من کاربر تازه وارد! هستم و پستهام کمه برام نمیاد!
نظرم اینه که پیش یه دکتر مناسب برم و زیر نظر کسی که رشته ش اینه باشم ، چون این دکتر یه دکتر عمومی بود و نه متخصص .

با سلام،من نه دکترم نه روانشناس و نه آدم مذهبی هستم،ولی اگه تو زندگی کم آوردی دو دستی بچسب به خدا یاد خدا ارامش قلبهاست...

سلام
متاسفانه/خوشبختانه اعتقادی بهش ندارم و نمیتونم یادی ازش بکنم .

[Drug Man]

نظرم اینه که پیش یه دکتر مناسب برم و زیر نظر کسی که رشته ش اینه باشم ، چون این دکتر یه دکتر عمومی بود و نه متخصص .

خوبه حتما این کارو انجام بدین
موفق باشین

[Rjoun]

درود بر شما
دقیقا مطلبی که نوشتید عینا انگار از شخصیت من الگو برداری شده!

خوب تقریبا فعالیت دارم و به نظر خودم فرد مفیدی هستم ، اما چیزی از اون کارهایی که گفتم کم نمی کنه و باعث نمیشه خوشحال باشم .

فکر می کنم باید خودم رو سرگرم کنم .
مثلا باشگاه ، دوچرخه سواری ، شنا ، تفریحات و ... که احساس زنده بودن بهم بده .
اما باز هم به مرحله ی اول که همون بی حوصلگی هست بر می گردیم و نمیتونم این کارها رو انجام بدم .
به نظر خودم که از طریق دارم کمی حالتم تغییر کنه و باعث بشه استارت کارهایی که به نظرم برام خوب هست رو بزنم .

میتونم بپرسم به نظر خودتون عامل بوجود آورنده افسردگی تون رو تونستید شناسایی کنید؟

[cruel days]

میتونم بپرسم به نظر خودتون عامل بوجود آورنده افسردگی تون رو تونستید شناسایی کنید؟

دقیقا همین برای خودم سواله که مشکلم چی می تونه باشه ، چون مشکلی هم ندارم .

[Gilopa]

سلام
تنها و توی یه شهر دور از خانواده زندگی می کنم ، زمانی هم که در کنار خانواده بودم به همین صورت بودم و این مسئله رو که دوری از خانواده باعث مشکلات زیر هست رو از بین میبره!
به شدت همیشه خسته هستم و حوصله ی هیچ کاری رو ندارم .
تنبل هستم و کارهام رو اصلا نمیتونم انجام بدم ، مثلا نظافت منزل و خوندن درس و کار کردن و ....
تا حدودی آدم خشکی هستم و یه سری کارها به نظرم ضایعس!
مثلا دست زدن توی مراسمات یا رقصیدن و ...
کل روزم پای اینترنت میگذره ، بعد از خواب هم همش خسته م و انگار که نخوابیدم .
به شدت غمگین هستم و هیچ امیدی هم به زندگی ندارم .
چیزی هم به اون صورت خوشحالم نمی کنه و لذتی نمی برم .
ترس هم همیشه همراهمه .
دکتر رفتم (البته عمومی بود) و یه چک آپ کلی هم دادم ، آزمایش که مشکلی رو نشون نمیداد .
دکتر هم قرص ایمی پرامین و تری فلوئوپرازین رو برام تجویز کرد ، فقط چند روز اول یه کمی حالتم رو تغییر داد و ترغیب میشدم کارهام رو انجام بدم .
اما بعدش تغییری حاصل نشد و در کل فرقی نمیکنه .
از نظر مالی هم مشکلی ندارم که بگم به این خاطر باشه .

در کل نمیدونم مشکلم چیه .
ممنون میشم اگه دوستان پیشنهادی یا راه حلی دارند ارائه بدند .
بهتره به روانپزشک مراجعه کنم یا روانشناس؟

دوست عزیز من به دلیل مشکلات زیاد که در زندگیم داشتم با افسردگی حتی از نوع حادش مدتها دست و پنجه نرم کردم و هیچ ابایی از این حرفم ندارم. بنده 3سال دارو مصرف کردم و خدارو شکر الان ازون وضعیت اسف باری که داشتم نجات پیدا کردم (البته با مشکلات من شاید خیلیها تا الان خودشون رو بارها کشته بودند ) و
افسردگی شک نکن هیچ وقت بی دلیل نیست و مهمترین دلیلش به دوران کودکی و نوجوانی شما و شکل گیری شخصیتت بر میگرده .

حرفام رو رک و بی پروا میزنم ..
اول آسیب شناسی بعد درمان...
ناراحت نشو از حرفم اما من تا 60 درصد به بالا مطمئنم خودت دلیل اصلی افسردگیت رو میدونی و به دلایلی یا روت نمیشه اینجا مطرح کنی یا اینکه نمیخوای باور کنی ریشه اصلیش اونه و خودتو زدی به اون راه .
برای مثال میگم افرادی که استمنا یا خود ارضایی میکنند به شدت انسانهای افسرده ای هستند اما خیلیاشون نمیخوان با این مساله کنار بیان که یکی از مهمترین دلایل افسردگی و لذت نبردن از زندگیشون روی آوردن به استمناست (این حرف رو دکترم همیشه بهم میگفت ) و من هم قبولش دارم ..
بعضیها هم به خاطر فکر و سواد بالا از زندگی لذتی نمیبرند به این خاطر که احساس میکنند هیجکس درکشون نمیکنه .. همین درک نکردن و روی آوردن به فکرهای خاص انسان رو رو به نابودی میتونه بکشونه
بعضیها بخاطر ظاهرشون و نداشتن توانایی در ارتباط (به خاطر اینکه فکر میکنند ظاهرشون مشکل داره ) دچار این بیماری میشند.
بعضیها ارثی دچار این مشکل میشند .. که البته یادت باشه حتی اگر ارثی هم باشه باز نیاز به یه نیروی محرکه برای نشون دادنش نیاز داره .. اما اگر ارثی باشه خیلی راحت تر و با کوچکترین مشکلی بیماری خودش رو نشون میده


با حرفایی که زدی اولا شما کاملا افسرده ای ( اصلا از این لغت نترس فقط یه بیماریه که باید درمان بشه ) و از این مقدمه میگذرم تا بهت بگم چه کارهایی باید بکنی ..
اول از همه ریشه مشکلت رو پیدا کن و برو پیش روانشناس باهاش دردو دل کن .. اگر دیدی حرفاش چرته یا به مذاقت خوش نیومد یا احساس کردی شعاری بیش نیست سریع از این مرحله بگذر و برو سراغ روانپزشک تا دارو مصرف کنی ( برخلاف خیلیها که عقیده دارند نباید ازاین داروها استفاده کرد اتفاقا این داروها شدیدا در مرحله اول لازمه ) و یادت باشه روانپزشک روانشناس نیست که واست آسیب شناسی کنه بلکه نگاه میکنه بیماریت در چه مرحله ایه و بر اون اساس با تشخیص خودش دوز مصرفی رو تعیین میکنه .. منظورم اینه از روانپزشک انتظار دردودل کردن نداشته باش.
شاید بپرسی چرا دارو نیازه ؟ به این خاطر که زمانی که شما در مرحله بالای افسردگی هستی اصلا مغرت توانایی پردازش افکار مثبت رو نداره تا بتونی زندگیت رو تغییر بدی پس نیازه که حتما با دارو نیروی محرکه اولیه رو تو خودت ایجاد کنی کار این داروها اینه که سیستم عصبیت رو جوری تنظیم میکنند که کمتر فکروخیال منفی بکنی و یه آرامش نسبی به ذهنت میدند.. برای مثال من از داروهای سیتالوپرام و هالوپریدول و efexor ( این دارو تقریبا از همشون بهتره )سالها استفاده کردم..
خواب این باعث میشه تا شما وارد مرحله دوم درمانت یعنی تغییر کامل زندگیت بشی.. تو این مرحله اولین چیزی که باید یاد بگیری اینه که عزیز من زندگی گهی بیش نیست چه تو بخوای چه نخوای همین گه باقی خواهد ماند.. ملت دارن حالشونو میکنند چرا من نکنم ؟ بعدش دو تا فحش هم به خودت بدی بگی واقعا من چقدر نادون بدوم تا حالا .. همه دارن عشق و حالشونو میکنند من نشستم خونه زانو غم بغل گرفتم .. آقا این حرفا رو جدی بگیر بخدا خیلی تاثیر داره ... فکر کردن خوبه اما نه همیشه .خاص بودن خوبه اما نه همیشه .. همرنگ جماعت بودن همیشه لازمه زندگیه ..

خودت رو تنبیه کن و هی بگو تا الان زندگیم اینطور بود مثلا به کجا رسیدم ؟ چی شد این همه افکار خاص داشتم.. مثلا به جا اینکه بری جایی دست نزنی یا نرقصی .. این دفعه برو عروسی تا میتونی دست بزن و اگر میتونی برقص.. از این موضوع لذت ببر ...
فکرت رو به شدت مثبت کن ... حتی اگه لازمه اولش به خودت تلقین کن .. همین تلقین رو شما تاثیر بسیار مثبتی داره و کم کم جزئی از شخصییت میشه . انسان باید گاهی اوقات خودش رو در شرایط اجبار قرار بده.
برای مثال خیلی از ماها در طول ترم تحصیلی درس نمیخونیم اما دو روز مونده به امتحان خودمونو به کشتن میدیم .. یجورایی در شرایط اجبار قرار میدیم تا بتونیم نمره دلخواه رو بگیریم .

پس یادت نره حتما خودت رو در شرایط اجبار قرار بده .. تمام کارهایی که انسانهای موفق انجام میدند رو سعی کن حداقل 20 درصدشون رو حتی شده با اجبار رو خودت پیاده کنی .. مثلا بگو من فردا حتما باید ساعت 7 صبح از خواب بیدار شم و ازین به بعد سحر خیز بشم.. اگر این کارو کردی که عالیه اگر نه خودت رو تنبیه کن و روز بعدش یه ساعت زودتر ساعت 6 بیدار شو ..همین خوابیدن زیاد یکی از مهمترین عاملها در تشدید بیماریه.. از خوابیدن زیاد به شدت پرهیز کن . عقیده اکثر بیماران افسرده که بهبود یافتند اینه که نود درصد بیماریشون با خواب زیاد به مرحله حاد رسیده ...

از اینکه هی نغ بزنی و بگی اینجوره زندگی .. من نا امیدم من نمیتونم خودداری کن .. اگر زیاد نغ زدی دو تا بزن تو سر خودت و برای خودت تاسف بخور که گندش رو در آوردی ..
امید رو باید با هدف به دست اورد .. تا وقتی که هدف برتری تو زندگیت نباشه امیدی هم نخواهد بود .. انسان بی هدف همیشه تا اخر عمرش افسردگی مثل یه کنه بهش آویزونه و منتظر فرصته سراغش بیاد .
شما تا ده سال هم دارو مصرف کنی اما اگه از ته دل نخوای که تغییر کنی نمیکنی برادر من ..


اینا تجربیات من بود و خیلی خلاصه برات گفتم .. یه تکون به خودت بده و یادت باشه که تنها نیستی امثال تو گوشه کنار جهان به طرز عجیبی زیادند و حسودی کن به اونهایی که دارن شاد زندگی میکنند
باز هم ادامه داره اگر دوست داشتی برات با جزئیات صحبت میکنم که دقیقا باید بدونی چکارهایی نیازنه و کامل میگم مراحلش چطوره وگرنه که هیچ ..امیدوارم بدردت بخوره

[Gilopa]

پرامین و تری فلوئوپرازین من نمیفهمم این روانپزشک عزیزمون چرا این دو تا دارو رو به شما معرفی کرده ..
احتمالا به نوع توضیحاتت به دکتر بر میگرده و خوب نتونستی رک و صریج مشکلت رو براش مطرح کنی تا بدونه در چه مرحله ای از بیماری هستی .
ایمی پرامین قرص تخصصی درمان افسردگی نیست و چند کارست .. دکترها بیشتر برای درمان زود انزالی و شب ادراری اینو معرفی میکنند اما فلوئوپرازین تخصصی تره به نظرم که به خاطر عوارضش اصلا توصیه نمیکنم.

[Gilopa]

تشکر (دکمه اش رو ندارم!)
دوره قبلی یه دوره ی 30 تایی قرص بود (3 ورق)
صبح یه دونه و شب یه دونه که حدودا برای 20 روز میشد!
اونا تموم شد ، بعدش دیگه نخوردم تا 3-4 ماه بعد که دوباره رفتم پیش همون دکتر و باز هم همون قرصها رو برام نوشت و گفت که بعد از تموم شدنشون برگرد .
خب وقتی که هیچ تاثیری توی حالت من نداره ، باز برم اینا رو تمدید کنه که چی بشه!
برای همین تصمیم گرفتم که برم پیش یه متخصص .
الان نمیدونم به کی مراجعه کنم ، اگه روانشناس خوب ، تهران کسی رو میشناسید ممنون میشم معرفی کنید .

اولا اون کدوم دکتر عمومیه که برای شما قرص تجویز میکنه راجع به افسردگی ...؟
در ضمن داروهای افسردگی دوره درمان سه ماه به سه ماه داره ..
پزشک تو دوره سه ماهه اول فقط میخواد مرحله بیماریتون و دوز لازم رو تعیین کنه . شما باید حداقل تا سه ماه مداوم مصرف میکردید
وقتی شما تغییری احساس نکردید پزشک دوز مصرفی رو در سه ماهه بعدی برای مثال در سیتالوپرام از 40 به 60 میرسونه تا تاثیرش معلوم بشه .
البته به خاطر عوارض و عدم وابستگی به دوز بالاتر معمولا تا شیش ماه دوز مصرفی رو افزایش نمیدند مگر اینکه بیماری حاد باشه
پس این اشتباه از خود شما بوده که پیش متخصص نرفتید نه از دارو ..
باز هم تکرار میکنم سه ماهه اول مصرف دارو رو بزارید به حساب آنالیز دوز مصرفی...

[cruel days]

Gilopa عزیز تشکر پستهاتون خیلی مفید بودند .
باور کنید من اصلا نمیدونم مشکلم چیه ، اگه به خاطر خود ارضایی باشه که خیلی هایی که در اطرافم می شناختم الان باید ابر افسرده بودند
به نظر خودم ارثی باشه ، فکر می کنم پدرمم مثل من باشه! اما چرا برادر و خواهرم افسرده نیستند؟
سوادم به اون صورت هم بالا نیست که بگیم احساس درک نشدن میکنم و از نظر ظاهر هم مشکلی ندارم .

پرامین و تری فلوئوپرازین من نمیفهمم این روانپزشک عزیزمون چرا این دو تا دارو رو به شما معرفی کرده ..
احتمالا به نوع توضیحاتت به دکتر بر میگرده و خوب نتونستی رک و صریج مشکلت رو براش مطرح کنی تا بدونه در چه مرحله ای از بیماری هستی .
ایمی پرامین قرص تخصصی درمان افسردگی نیست و چند کارست .. دکترها بیشتر برای درمان زود انزالی و شب ادراری اینو معرفی میکنند اما فلوئوپرازین تخصصی تره به نظرم که به خاطر عوارضش اصلا توصیه نمیکنم.

چون اون روز حالم خیلی بد بود ، به اولین دکتری که دم دستم بود مراجعه کردم و اون هم اینا رو برام نوشت .
بعد از چند روز که حالم بهتر شد ، کلا بی خیالش شدم .
اتفاقا توضیحات کاملی هم به دکتره دادم ، شاید یک ربع صحبت کردیم .

پس یعنی این قرصا رو دیگه نخورم؟

اولا اون کدوم دکتر عمومیه که برای شما قرص تجویز میکنه راجع به افسردگی ...؟
در ضمن داروهای افسردگی دوره درمان سه ماه به سه ماه داره ..
پزشک تو دوره سه ماهه اول فقط میخواد مرحله بیماریتون و دوز لازم رو تعیین کنه . شما باید حداقل تا سه ماه مداوم مصرف میکردید
وقتی شما تغییری احساس نکردید پزشک دوز مصرفی رو در سه ماهه بعدی برای مثال در سیتالوپرام از 40 به 60 میرسونه تا تاثیرش معلوم بشه .
البته به خاطر عوارض و عدم وابستگی به دوز بالاتر معمولا تا شیش ماه دوز مصرفی رو افزایش نمیدند مگر اینکه بیماری حاد باشه
پس این اشتباه از خود شما بوده که پیش متخصص نرفتید نه از دارو ..
باز هم تکرار میکنم سه ماهه اول مصرف دارو رو بزارید به حساب آنالیز دوز مصرفی...

بله خودم هم توی صفحات قبل گفتم که باید پیش متخصص برم و تاکید کردم که این دکتر عمومی بوده و به همین خاطر روی حرفش زیاد حساب باز نمی کنم .

[NorthBridge]

بهتره به روانپزشک مراجعه کنم یا روانشناس؟

اول روانکاو و بعد روانپزشک
ولی بنظر من علت بی انگیزه بودنت همون اعتقادات ضعیفته.من کسانی رو که اعتقادات مذهبی نداشتند رو می شناختم مثلاً بمن میگفتند که صبح ها اصلاً انگیزه نداریم بیدار شیم یا بریم سر زندگی.
اگه میتونی ازدواج کن. حداقل نامزد یا عقد کن. بشدت باعث میشه از لاک خودت بیایی بیرون و دنیا جلوی چشمت رنگ پیدا میکنه. خیلیها رو میشناسم بعد ازدواج از این رو به اون رو شدند طوریکه باورش برام غیر ممکنه که این همون ادم افسرده ای هست که زمان مجردی حتی یکبار خودکشی کرده بود.
ولی آدم اگه اعتقادات مذهبی قوی داشته باشه حتی توی زندان انفرادی هم انگیزشو از دست نمیده. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] نظر معروفترین روانکاو آمریکا رو هم در این زمینه ببین.
برای مدتی باید از کامپیوتر دوری کنی.بذار برای امور واجب ازش استفاده کن نه اینکه الکی بشینی وقتت رو پشت کامپیوتر هدر بدی.
به کارهای فیزیکی مشغول شو. ورزش کن.شروع کن به مطالعات تخصصی. اینا نجاتت میده.
فراموش نکن : بهترین راهنمایی های دنیا رو هم اگر بگیری تا وقتی به کار نگیریشون هیچ فرقی توی زندگیت ایجاد نمیشه.