lıllıı نظر سنجی هشتمین مسابقه ی عکاسی [موضوع : پرتره]

[Layken]

سلام
خسته نباشید دوستان واقعا عکس ها زیبا هستن و جای تشکر دارن.

فقط مهران جان به نظرم بهتر باشه که در صفحه اول انجمن تو قسمت هشتمین مسابقه عکاسی ادرس مستقیم این قسمت نظر سنجی هم بین مطالبتون اضافه کنید بهتر باشه
دسترسی سریع تر میشه.
بازم مرسی و تشکر

[alone_boy]

تشکر از عکاسان عزیز
نمیدونم چرا ولی بیشتر با عکس شماره 5 و شماره 21 ارتباط برقرار کردم.دست عکاسهاشون درد نکنه.خیلی قشنگ شدن

[Layken]

سلام
دوستان مثل دفعه قبل من منتظرم تا دوستانی که در عکس و نقد عکس دستی دارن بیان و نکته نظراتشون رو بیان کنن
دفعه قبل که سازه و بنا بود و من تک تک مطالب رو خوندم واقعا استفاده کردم ولی این دفعه سوت و کوره در حالی که عکس ها (به نظر من ) جای بحث زیادتری نسبت به موضوع قبلی دارن...

الان عکس شماره 19 واقعا زیباست من یک سوال دارم اون دود چطور اون قدر دقیق نشون داده شده..؟
به دوربین مربوطه یا به عکاسش..؟ یا هر دو

[Ahmad]

سلام

با هنر عکاسی آشنایی چندانی ندارم
اما الان که صحبت بر سر پرتره است و همیشه پرتره چه بصورت عکس یا نقاشی مورد علاقه‌‌ام بوده ، سه نکته رو که به نظرم میرسه رو می‌نویسم

یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تونه یه پرتره رو معروف و ماندگار کنه اینه که پرتره از چهره‌ی انسانی گرفته یا کشیده بشه که چهره‌ی شناخته‌شده‌ای برای همه است

مثلا تو پرتره‌هایی که بچه‌ها زحمت کشیدن و ممنون از همشون و تو این تاپیک می‌بینیم چهره‌ی شناخته‌شده‌ای رو نمی‌بینم.

شخصی که همه‌ی مردم با اون آشنایی کامل دارن؛ از منش و رفتارش اطلاع دارن و می‌دونن چه خصوصیاتی داره و در زندگی چه کرده.

اینجاست که هنر عکاس مشخص میشه که بتونه پرتره‌ای از اون شخص رو نشون بده که گویای هر آن چیزی است که شخصیت اون انسان رو می‌سازه.

نکته‌ی بعدی سیاه و سفید بودن پرتره است که نمی‌دونم چرا شاید به‌خاطر قدمتی که به اون میده یا اینکه می‌تونه تنها سپیدی و سیاهی رو از اون برداشت کرد و ... اما برای من همیشه تاثیر‌گذارتر از عکسی رنگی بوده.

و آخر هم اینکه وقتی پرتره‌ای عمومی گرفته میشه یعتی شخصی خاص و بنام مد نظر نیست مطمئنن پرتره‌ای می‌تونه تأثیرگذارتر باشه که بتونه مفهومی خاص رو منتقل کنه.
به عنوان مثال نشان دادن رنج و درد در چهره‌ی انسانی که با دیدن عکس و نمود‌هایی که در اطراف چهره مشخصه (مثلا بنایی ویران شده یا ... که با دیدنش میتوان فهمید که اون تصویر مربوط به زلزله‌ی شهر خاصی است) بتوان به عامل اون درد پی برد.
یا چهره‌ی انسانی بشدت گرسنه که بازتابی از نور یک رستوران در چهره‌ی اون فرد افتاده
و یا شادی آزادی در چهره‌ی یک انسان. (همانند چهره‌ی ژان وال‌ژان هنگامی که پس از خودکشی ژاور میتوان آزادی رو تو چهره‌اش (با بازی لیام نیسن ) دید.)

[mehr film]

سلام

با هنر عکاسی آشنایی چندانی ندارم
اما الان که صحبت بر سر پرتره است و همیشه پرتره چه بصورت عکس یا نقاشی مورد علاقه‌‌ام بوده ، سه نکته رو که به نظرم میرسه رو می‌نویسم

یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تونه یه پرتره رو معروف و ماندگار کنه اینه که پرتره از چهره‌ی انسانی گرفته یا کشیده بشه که چهره‌ی شناخته‌شده‌ای برای همه است

مثلا تو پرتره‌هایی که بچه‌ها زحمت کشیدن و ممنون از همشون و تو این تاپیک می‌بینیم چهره‌ی شناخته‌شده‌ای رو نمی‌بینم.

شخصی که همه‌ی مردم با اون آشنایی کامل دارن؛ از منش و رفتارش اطلاع دارن و می‌دونن چه خصوصیاتی داره و در زندگی چه کرده.

اینجاست که هنر عکاس مشخص میشه که بتونه پرتره‌ای از اون شخص رو نشون بده که گویای هر آن چیزی است که شخصیت اون انسان رو می‌سازه.

نکته‌ی بعدی سیاه و سفید بودن پرتره است که نمی‌دونم چرا شاید به‌خاطر قدمتی که به اون میده یا اینکه می‌تونه تنها سپیدی و سیاهی رو از اون برداشت کرد و ... اما برای من همیشه تاثیر‌گذارتر از عکسی رنگی بوده.

و آخر هم اینکه وقتی پرتره‌ای عمومی گرفته میشه یعتی شخصی خاص و بنام مد نظر نیست مطمئنن پرتره‌ای می‌تونه تأثیرگذارتر باشه که بتونه مفهومی خاص رو منتقل کنه.
به عنوان مثال نشان دادن رنج و درد در چهره‌ی انسانی که با دیدن عکس و نمود‌هایی که در اطراف چهره مشخصه (مثلا بنایی ویران شده یا ... که با دیدنش میتوان فهمید که اون تصویر مربوط به زلزله‌ی شهر خاصی است) بتوان به عامل اون درد پی برد.
یا چهره‌ی انسانی بشدت گرسنه که بازتابی از نور یک رستوران در چهره‌ی اون فرد افتاده
و یا شادی آزادی در چهره‌ی یک انسان. (همانند چهره‌ی ژان وال‌ژان هنگامی که پس از خودکشی ژاور میتوان آزادی رو تو چهره‌اش (با بازی لیام نیسن ) دید.)

البته من با صحبت شما مخالفم . عاملی که باعث ماندگاری یک پرتره میشه معروفیت شخص سوژه نیست ...

هر چند من اگر پرتره استاد شجریان رو ببینم لذت میبرم . اما خوب شجریان هست دیگه ! هزار بار دیدم در جاهای مختلف .. یا مثلا پرتره های بازیگران معروف و ....

اما اگر تونستم شخص نا آشناییی رو طوری به تصویر بکشم اون عکس نماد احساسات درونی سوژه باشه و معرفیش کنه اون موقع هنر کردم .

[masoudtr]

عکس ها خوبن ولی تعداد رای ها کمه.بهتره هر کسی عکس داده از دوستانش در پیام خصوصی هم بخواد که بیاد و در رای گیری شرکت کنه.اینجا چند ده هزار تا عضو داره فقط 27 نفر رای دادن

[ELSIN]

اما اگر تونستم شخص نا آشناییی رو طوری به تصویر بکشم اون عکس نماد احساسات درونی سوژه باشه و معرفیش کنه اون موقع هنر کردم .

بشدت موافقم
نمونش اواتار من

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یا این یکی

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکس ها خوبن ولی تعداد رای ها کمه.بهتره هر کسی عکس داده از دوستانش در پیام خصوصی هم بخواد که بیاد و در رای گیری شرکت کنه.اینجا چند ده هزار تا عضو داره فقط 27 نفر رای دادن

بابا 27 تا که نیست 60 تاست ،نه جون من کجا رو دیدی

[Ahmad]

البته من با صحبت شما مخالفم . عاملی که باعث ماندگاری یک پرتره میشه معروفیت شخص سوژه نیست ...

هر چند من اگر پرتره استاد شجریان رو ببینم لذت میبرم . اما خوب شجریان هست دیگه ! هزار بار دیدم در جاهای مختلف .. یا مثلا پرتره های بازیگران معروف و ....

اما اگر تونستم شخص نا آشناییی رو طوری به تصویر بکشم اون عکس نماد احساسات درونی سوژه باشه و معرفیش کنه اون موقع هنر کردم .

اما من با صحبت شما مخالف نیستم .
والبته گفتم یکی از مهم‌ترین عوامل. نه اینکه تنها عامل این باشه. + اینکه عکاس بتونه با پرتره شخصیت اون فرد رو به نمایش بذاره.

درست میگین. اما بهتره از دو جهت متفاوت به این موضع نگاه کرد.

این دو در دو جهت مخالف حرکت می‌کنند اما به یک نقطه‌ی مشترک میرسن.

اون‌چه که شما میگین یه سختی داره و اون‌چه من گفتم یه سختی دیگه.

نشون دادن حس درونی و خصلت یک انسان ناشناس که کسی با اون صفت آشنا نیست و معرفی اون به مردم با استفاده از پرتره

و نشان دادن حس و یا صفت شخصی معروف که مردم با اون صفت خوب یا بد شخص که معرف اون شده کاملا آشنا هستند و هنر عکاس اینجا اینه که این حس یا صفت رو نشون بده

یعنی در حال اول حس یا صفت اخلاقی رو عکاس معرفی میکنه و به پرتره میرسه و در حالت دوم حس و صفتی مشخصی رو عکاس می‌بایست از دل پرتره بیرون بکشه.

گرچه اولی به نظرم بیشتر حس رو می‌رسونه و دومی بیشتر صفت اخلاقی رو.

به نظر شما کدوم یک سخت‌تره ؟

[mehr film]

بشدت موافقم
نمونش اواتار من



یا این یکی



بابا 27 تا که نیست 60 تاست ،نه جون من کجا رو دیدی

آره احسان جان . یا این کار استیو مک کوری به اسم دختر افغان که بسیار هم معروف هست

اما من با صحبت شما مخالف نیستم .
والبته گفتم یکی از مهم‌ترین عوامل. نه اینکه تنها عامل این باشه. + اینکه عکاس بتونه با پرتره شخصیت اون فرد رو به نمایش بذاره.

درست میگین. اما بهتره از دو جهت متفاوت به این موضع نگاه کرد.

این دو در دو جهت مخالف حرکت می‌کنند اما به یک نقطه‌ی مشترک میرسن.

اون‌چه که شما میگین یه سختی داره و اون‌چه من گفتم یه سختی دیگه.

نشون دادن حس درونی و خصلت یک انسان ناشناس که کسی با اون صفت آشنا نیست و معرفی اون به مردم با استفاده از پرتره

و نشان دادن حس و یا صفت شخصی معروف که مردم با اون صفت خوب یا بد شخص که معرف اون شده کاملا آشنا هستند و هنر عکاس اینجا اینه که این حس یا صفت رو نشون بده

یعنی در حال اول حس یا صفت اخلاقی رو عکاس معرفی میکنه و به پرتره میرسه و در حالت دوم حس و صفتی مشخصی رو عکاس می‌بایست از دل پرتره بیرون بکشه.

گرچه اولی به نظرم بیشتر حس رو می‌رسونه و دومی بیشتر صفت اخلاقی رو.

به نظر شما کدوم یک سخت‌تره ؟

درسته ... من نمیتونم بگم کدوم سختتره یا آسون تر .. ولی به شخصه با مورد اول بیشتر ارتباط برقرار میکنم . تا اینکه برم جلوی یک آدم معروف وایسم و سعی کنم چیزی رو ثبت کنم که مردم از اون قبلا دیدن و میدونن ...

[a.g g.a]

عجب رقابق تنگاتنگی 31,30,29 !! مسابقه تموم شد آخر هیشکی عکسا رو نقد نکرد,اگه وقت داشتم یه نقد در حد خودم می نوشتم