سلام
منم با مطلب بالا کاملا موافقم
این ما هستیم که باید باعث پیشرفت سرزمین خودمان بشیم و از دیگران انتظار داشتن و به امید اونها نشستن بی فایده است
این روزگار و حال و احوال ما هم تقسیر خودمون است و از ماست که برماست
منم بعد از 10 سال وقتی به خوزستان برگشتم واقعا از کمبودها و نوافص زیاد و ریشه ای اینجا ناراحت شدم و می خواستم هرجور شده برگردم تهران، ولی دیدم که بالاخره باید ایستاد و از یک جا شروع کرد.
اگه دقت کرده باشید اکثر هموطن های استان های دیگه هستند که میان اینجا و از ثروت و منابع خوزستان استفاده می کنند (مخصوصا اصفهانی ها و...) و مردم نجیب و زحنت کش این استان در مرحله بعد قرار دارند (اگه یه سر به شهرک های صنتعتی شهر های مختلف استان بزنید کاملا مشهود هست)
امیدوارم که بتونیم دست به دست هم یکی یکی و به سرعت این عقب موندگی ها و نواقص رو جبران کنیم.