باشه من تحلیل میکنم
اول میگم مونیتور من نیاز به تعویض داره چون قدیمی شده کوچیک هستش و جای زیادی رو روی میزم اشغال میکنه
پولم دارم میتونم مونیتور مورد نظرم رو بخریم
ولی این پول ممکنه به این زودی ها برای من دیگه جور نشه
خب نگاه میکنم ببینم اولویت دیگه ای دارم؟ مثلا آیا جایی هست که باید مقداری از پول رو هزینه کنم؟
خب تو این حالت دو مورد پیش میاد
یکی اینکه این مورد دیگه وجود داره و باید اهمیت اون مورد رو بسنجم
و دومی اینکه این مورد وجود نداره و تا مدتهای زیادی به این پول نیاز ندارم پس میتونم بخرم
ولی آیا میتونم با کمی هزینه کمتر مونیتور رو عوض کنم؟
اینم بررسی میکنم و بعدا تصمیم میگیرم
بعد این که رسیدم به اینجا که همه موارد حل میشه و من هنوز متقاعد نمیشم که بخرم یا نخرم
رجوع میکنم به احساسم
چقدر دوس دارم این مونیتور رو داشته باشم ؟
خب به کارم میاد پولی رو که میخوام صرف خریدش بکنم تا مدتها نیاز ندارم و خریدنش به من چه احساسی میده؟
سعی میکنم این احساس رو درک کنم
خودم رو تو اون وضعیت تصور میکنم که خریدمش و الان اون پ.ل دستم نیست
خوبم بدم خوشحالم بد حالم
اینجاش دیگه به خودت میرسه .
اگه از داشتنش احساس خوبی رو در خودت دیدی پس تعلل نکن چون بعدا از نخریدنش پشیمون میشی
چون یک جورایی عقل تو با احساست همسو هستش ولی شک داره
اگه اینها با هم همسو نباشن مطمئن باش خودت اینطوری دو دل نمیکمونی یک باره میگی نمیخوام ولش