حداقل مهارت های یک برنامه نویس دات نت!

[MicrosoftH]

كارشناسي باشه ارشد باشه هرچي باشه كنكوره زياد مهم نيست

[ompc]

كارشناسي باشه ارشد باشه هرچي باشه كنكوره زياد مهم نيست

سلام

پس یه لطفی بکن یکم تایپتو سریع کن و پی دی افتو بده دست ملت(ما که خیلی منتظریم)

مردم بسکه این صفحه رو باز کردم و هیچی به هیچی

[MicrosoftH]

چشم دوست عزیز متاسفانه این کنکور من رو کشته

[Mr Mohabat]

ما همچنان منتظریم ...
شاید این جمعه بیاید شاید ...

[MicrosoftH]

namespace یه راهی برای سازماندهی کردن کلاس ها یا همون جدا سازی منطقی کلاس مثلا Using
فضانام يک طرح نامگذاری منطقی برای گروه بندی کلاس های مرتبط است اين طرح مانع از آن می شود تا کلاس هايی که برای متدها و خصوصيات از يک شناسه يکسان استفاده می کنند تداخل داشته باشند.
System.Data.SqlClient
اگراین رو به داخل پروژه import کنید می تونید از دستورات sqlconnection و ... استفاده کنید پس تمامی کدهای مربوط به SQL رو دراین فضای نامی میتونید استفاده کنید فرض کنید کتاب های دارید که طبقه بندی شده است وقتی کتاب برنامه نویسی میخواید به بخش کامپیوتر مراجعه میکنید به همین راحتی بفرض مثال
System.Data: امکان دسترسی به کلاس ها و رابطهايی را فراهم می کند که معماری ADO.NET را برای دسترسی به داده های عمومی تشکيل می دهند.

System.Drawing: دربرگيرنده کلاس ها و رابطهايی است که عملکرد گرافيکی اوليه را تامين می کنند. فضانام System.Drawing نيز از طريق فضانام System.Drawing.Drawing2D و System.Drawing.Imaging عملکرد پيشرفته تری فراهم می کند.

System.Web: کلاس ها و رابطهايی تامين می کند که ارتباط مرورگر/سرويس دهنده را امکان پذير می کنند. اين فضانام دربرگيرنده کلاس HTTPRequest (فراهم کننده اطلاعات وسيعی درباره درخواست HTTP جاری)، کلاس HTTPResponse (فراهم آورنده امکان دسترسی به فرآيندها و يوتيليتی های سمت سرويس

دهنده) است.

System.Web.SessionState: فراهم کننده کلاس ها و متدهايی برای مديريت وضعيت جلسات کاری می باشد.

System.Web.UI: فراهم کننده کلاس ها و رابطهايی برای رابط واسط کاربر برنامه کاربردی ASP.NET است که موجب می شوند برنامه کاربردی با سطوح مختلف صفحه، ارتباط برقرار کند. کلاس اصلی اين فضانام، کلاس Page می باشد که دربرگيرنده همه خصوصيتها، متدها، و سازنده های صفحه است. اشياء اصلی Active Server Page زير خصوصيتهايی در کلاس Page هستند: Application ،Response ،Request ،Server و Session.

System.Web.UI.HTMLControls: کلاس هايی برای عناصر HTML استاندارد، شامل فرم ها، کنترل های ورودی، آنکور، جداول، قسمتهای متنی، و غيره فراهم می کند. اين کنترلها همانند تگهای عادی HTML هستند با اين تفاوت که داری دو صفت runat="server" و id="controlname" می باشند.

System.Web.UI.HTMLControls: برای کنترلهای سرويس دهنده ای که شبيه کنترلهای HTML هستند ولی انعطاف پذيری بيشتر و عملکرد پيچيده تری دارند کلاس هايی را تامين می کند.

برخی فضانام های مهم و پرکاربرد ديگر به شرح زير می باشند.

System.IO: دربرگيرنده رابطها و کلاس هايی است که امکان خواندن و نوشتن همگام و غيرهمگام فايل ها و جريانهای داده را فراهم می کنند.

System.Data.OleDb: امکان دسترسی به کلاس ها و رابطهای مخصوص دسترسی به يک منبع داده از طريق ADO را فراهم می کند.

System.Data.SqlClient: امکان دسترسی به کلاس ها و رابطهای مخصوص دسترسی به داده های خاص Microsoft SQL Server از طريق ADO را فراهم می کند.

System.Web.Security: امکان دسترسی به کلاسها و رابطهای مخصوص امنيت برنامه کاربردی ASP.NET را فراهم می کند. دستيابی به رمزنگاری، مجوزها، و تنظيمات خط مشی برنامه کاربردی در اين فضانام قرار می گيرند.

System.XML: امکان دسترسی به کلاسها و رابطهای مخصوص پردازش اسناد XML را فراهم می کند.

فضانام Microsoft
علاوه بر فضانام System که در چارچوب NET. يافت می شود، مايکروسافت چند فضانام اضافه کرده است که برای زبان برنامه سازی ای که می خواهيد از آن در برنامه کاربردی خود استفاده کنيد عملکرد لازم را تامين می کنند. ممکن است شما بصورت مستقيم با اين فضانام کاری نداشته باشيد.

Microsoft.VisualBasic: اين فضانام محتوی CLR يا زمان اجرای Visual Basic.NET است. از اين زمان اجرا با زبان Visual Basic.NET استفاده می شود. اين فضانام همچنين دربرگيرنده کلاس هايی است که از کامپايل و توليد کد با استفاده از زبان ويژوال بيسيک پشتيبانی می کنند.

Microsoft.CSharp: اين فضای نام دربرگيرنده کلاس هايی است که از کامپايل و توليد کد با استفاده از زبان #C پشتيبانی می کنند.

Microsoft.JScript: اين فضای نام دربرگيرنده کلاس هايی است که از کامپايل و توليد کد با استفاده از زبان JScript پشتيبانی می کنند.

Microsoft.Win32: کلاسها و رابطهای مورد نياز برای کار با کليدها و hiveهای رجيستری را تامين می کند.

[MicrosoftH]

بتواند با استفاده از کلمات کلیدی private، public، protected، internal و internal protected دسترسی به کلاس ها را کنترل
کند

لغت کلیدی public ,private بیانگر نحوه امکان دسترسی به یک متغیر میباشد وقتی که نوعی متغیر Public باشد بدان معنی است که این متغیر در هرجایی از برنامه قابل دسترسی است ولی اگر از نوع private باشد بدان معنی است که متغیرمذکور فقط در کلاس خود قابل دسترسی میباشد
***نکته.بهتر است که متغیر های خصوصی در یک لیست و متغیرهای عمومی در لیست دیگر باشد
***نکته.تمامی متغیرهای یک کلاس را بصورت خصوصی تعریف کنید و توسط توابع عمومی سعی در دسترسی به مقادیر آنها و تغییر مقادیر آنها داشته باشید با این عمل داده های یک شیء در وضعیت پایدار تری قرار خواهند گرفت.
***نکته.اگر در خارج از کلاس نیاز به دسترسی به متغیر نیست آنرا بصورت خصوصی تعریف کنید
اعضای محافظت شده (Protected): اعضای خصوصی توسط اعضای کلاس پایه قابل دسترسی هستند متغیرهای محافظت شده،سطح واسطی میان متغیرهای عمومی و متغیرهای خصوصی ست یک متغیر محافظت شده فقط توسط کلاس پایه یا کلاس مشتق شده از کلاس پایه قابل دسترسی میباشد
نوع دیگر متغیرها داخلی(Internal) میباشداعضای internal یک کلاس پایه فقط توسط اشیایی قابل استفاده میباشند که از همان گروه باشند
البته دوستان شرمنده چون واقعا این ترم دستم بد جوری بنده سعی میکنم مثال هایی رو هم بیارم و توضیح بدم