صحبتهای دوستمون H2 تا حدودی درسته برای دیتاهای حجیم ساختار XML ساختار مناسبی نیست، ولی اینکه بگی XML اصلاً برای نگه داری دیتا مناسب نیست اشتباهه، در موارد خاصی از XML به عنوان پایگاه داده استفاده میشه البته درسته زمان جستجو، خوندن و یا ذخیرهي داده خاص روی فایل XML شاید بیشتر از دیتابیس باشه دلیلشم اینه که فایلهای در قالب XML معمولاً به صورت خط به خط Parse و Tokenize میشن و مثل انجینهای دیتابیسهای مختلف الگوریتمهای خاصی برای جستجو یا ایندکسگذاری اطلاعات وجود نداره با این حال از اون جایی که خاصیت XML منطقپذیر بودن و امکان اختصاصیسازیش هست در خیلی از ابزارهای خاص منظوره به خاطر منطقهای پیچیدهای که روی دیتا میزارن استفاده از پایگاههای دادهی رابطهای معمولاً غیر ممکنه یا خیلی سخت هست، از طرف دیگه ساختار XML بشدت ساده و روون هست که اینم یکی دیگه از مزایاش هست که تو پیادهسازیهای پیچیدهی منطق روی دادهها فوقالعاده کارا هست.
من خودم تجربهی کار کردن در مورد یک نمونه از همچین مواردی رو که پروژهی هوشمصنوعی در مورد پیادهسازی یک Chatbot بود دارم که اونجا دیتا و اطلاعات با منطق یا فرمت خاصی در قالب زبونی به اسم AIML در فایلهای XML ذخیره میشن، و تا 70-80 هزارتا رکورد XML هم که من کار میکردم بدون هیچ مشکلی و افت پرفرمنسی دیتا ذخیره یا بازیابی میشد.