من فکر میکنم ارثیه
من و مامانم و خواهرام از آب زیاد مث دریا و ارتفاع میترسیم
یادمه بچه بودم هر موقع بابام منو میفرستاد بالا پشت بوم تا آنتن رو درست کنم همیشه چشام از ترس ارتفاع خیس اشک میشد...![]()
من فکر میکنم ارثیه
من و مامانم و خواهرام از آب زیاد مث دریا و ارتفاع میترسیم
یادمه بچه بودم هر موقع بابام منو میفرستاد بالا پشت بوم تا آنتن رو درست کنم همیشه چشام از ترس ارتفاع خیس اشک میشد...![]()
درسته اما عوامل محيطي مث سو مصرف داروها هم خيلي تاثير دارن
من فکر میکنم ارثیه
بسیاری از ترسها مانند ترس از حیوانات . ترس از تاریکی و غیره بیشتر جنبه اکتسابی و یادگیری و همچنین نا آگاهی دارد
خوب ما یک مشکل داریم
ما یک مسیری هست هفته ای چند بار رد میشیم
اگر از روی این مسیر رد بشم (همون که ارتفاع و بلندی داره) با کلی ترس و مکافات هست
رد هم نشیم و مسیر دیگری رو انتخاب کنیم که مردم هزار تا حرف در میارن![]()
آدم مونده والا .شما بودید چه میکردید؟
Last edited by Life24; 04-12-2010 at 17:00.
منم بچه که بودم از ارتفاع،ماشین های سنگین، کمی هم از تاریکی می ترسیدم که الان خیلی کم شده ولی کلا خیلی آدم محتاطی هستم در ترس های ناخوآدگاه.
مثلا من به نسبت قدم پرش خوبی دارم، اما اگه بخام از پشت بام یه خونه به یه دونه دیگه که یک متر از هم فاصله دارن بپرم ترس مانع میشه.
مسير امني هست؟؟
اگر امن هست كه به نظر من رد شيد و روش توقف هم كنيد تا به مرور ترستون كم بشه
ولي اگه چند درصد هم احتمال خطر ميديد از همون راه ديگه استفاده كنيد و كاري هم به حرف مردم نداشته باشيد
كسي كه بخواد به خاطر حرف مردم تو اين دنيا كاري رو انجام بده يا انجام نده تكليفش معلومه
مردم در هر صورت يه چيزايي ميگن
شما كار خودت رو بكن (كاري كه درسته)
داداش من هم حرف شما رو قبول دارم
مردم حرف زیاد میزنن و واسه راه رفتن ادم هم حرف در میارن- از سری دیگه از همون راه میرم
حدود 2-3 متر ارتفاع داره
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)