یه مبحثی وجود داره به نام پردازش موازی، فکر کنم شما 5 تا دستورالعمل داری مثلاً 4 تا جمع، CPU قرار این اعمال رو انجام بده خوب راه اول اینه که بهترتیب یا اولویت بسته به اهمیتشون این اعمال رو انجام بده در این صورت باید یکی تموم بشه تا CPU سراغ دستورالعمل بعدی بره، راه دوم اینه که بیام بهجای یک پردازنده یا یک CPU چند پردازنده بزاریم تا این اعمال رو هر کدوم بهصورت موازی انجام بدن، در این حالت اگر 4 پردازنده داشته باشیم که 4 دستورالعمل رو به صورت موازی انجام بدن سرعت محاسبه حداکثر تا 4 برابر زیاد میشه؛ کار هستهها در CPU دقیقاً بههمین صورته یعنی یه CPU با 4 هسته مجزا انگار که 4 تا CPU هست که بهصورت موازی دستورالعملها رو انجام میدن و حالا ممکنه این هستهها بعضی از منابع پردازنده رو بهصورت مشترک استفاده کنن.
حالا اینتل چند سال پیش یه تکنولوژی رو عرضه کرد به اسم Hyper-threading که اینطور کار میکنه که مثلاً CPU اگر 4 هستهی فیزیکی واقعی داره میاد میگه ما برای اینکه بتونیم تعداد بیشتری پردازش موازی داشته باشیم 4 تا هم هستهی مجازی که سیستمعامل در اصل اونها رو کنترل میکنه هم میسازیم این هستههای مجازی از همون منابع هستههای فیزیکی دیگه استفاده میکنن و با روشها و راهکارهایی دستورالعملها رو سعی میکنن به صورت موازی انجام بدن البته چون منابع هسته محدود هست بدون شک یه هستهی مجازی نمیتونه کارایی یه هستهی فیزیکی واقعی رو داشته باشه ولی با این حال در موارد متفاوت چون بهنوعی تعداد پردازش موازی رو دو برابر کرده میتونه تأثیرگذار باشه.