تاپيك جامع مقالات آموزشي " اينترنت و شبكه "

[mostafaeshghi]

راهکارهای مناسب برای امنیت بیشتر در استفاده ی از سایتهای سرویس دهنده ی اینترنت از جمله سایتهای ارائه دهنده ی ایمیل

این موضوع مهم را در 3 بخش توضیح میدم : 1- انتخاب پسورد 2- نگهداری از پسورد انتخاب شده 3- استفاده از پسورد

به صورت کلی در یه تقسیم بندی ساده میشه گفت که درصد از دست دادن پسورد در این مراحل به شرح زیر است
در قسمت اول (انتخاب پسورد) : 15 درصد
در قسمت دوم (نگهداری از پسورد) : 35 درصد
در قسمت سوم (استفاده از پسورد) : 50 درصد !


1- انتخاب پسورد : پسورد را خیلی با دقت انتخاب کنید ، به هر حال گذر واژه ی امنیت شما و ورود به دنیای خصوصی شماست و شما باید نهایت دقت را در انتخاب و نگه داری آن انجام دهید!

پسوردهای انتخاب شده ی تان هر چه بیشتر ویژگیهای زیر را داشته باشد قویتر و بهتر است:

الف- تعداد کاراکتر بالای 8 تا

ب- کاراکترها ترکیبی از حروف و عدد ( وبعضا بزرگی و کوچکی حروف) فقط طوری باشه که از ذهن خودتان فراموش نشه.

ج- عدم استفاده از تاریخ تولد و 123456 و هر گونه پسورد ساده ی از این دست ، چون در صورت استفاده به راحتی باید احتمال 70% بدید که اگر کسی در صدد به دست آوردن پسوردتان باشه میتونه به راحتی آنرا به دست بیاره!

د- پسورد طوری نباشه که نتونید حفظ کنید و یا با گذشت کمی زمان آنرا از خاطر ببرید ، هر لحظه در یاد داشته باشید که مراحل بازیابی پسورد اصلا آسان نیست.

ه- سعی کنید در تمامی سایتها از یک پسورد خاص استفاده نکنید ، و اگر استفاده میکنید در یک بازه ی زمانی مشخص به طور مرتب آن پسورد را عوض کنید!

2- نگهداری از پسورد : بعد از انتخاب پسورد باید به درستی از آن نگهداری کنید تا کسی به آن دست پیدا نکنه! این قسمت هم چندتا نکته داره که میگم

الف- به هیچ عنوان پسوردی را که نمیتوانید حفظ کنید را انتخاب نکنید که مجبور باشید آنرا در جایی بنویسید و یادداشت کنید ، چون به هر حال امکان دیده شدن آن کم نیست.

ب- تحت هیچ شرایطی حتی در بحرانیترین اوضاع پسورد را در اختیار فرد دیگری قرار ندید ، درسته ممکنه اون وضعیت بحرانی حل بشه ولی ممکنه یه اتفاق بحرانی تر بیافته که از کار خود پشیمون بشید ! و در صورت تعویض پسورد همانطور که در بالا گفتم بازیابی پسورد رویه ی آسانی ندارد !

ج- (این کمی نظر شخصیمه) از بحث در مورد پسورد با دوستانتان بپرهیزید چون به هر حال شما حواستون به پسورد خودتان هست و ممکنه در مورد توصیه ها و مطالب جالب در مورد پسورد ، پسورد خود را به صورت ضمنی و یا ناخودآگاه لو بدید و یا فرد را به حدس زدن در مورد پسورد خود بسیار نزدیک کنید ، یعنی در کل در این جور مباحث خیلی خیلی مواظب گفتار خود باشید که رگه هایی از اطلاعات خودتان توش نباشه.

د- در نظر داشته باشید که هکرها و نفوذگران با تحقیق گسترده در مورد شما حدسهای زیادی در مورد پسوردتان میزنند پس اول سعی کنید پسوردی را که انتخاب میکنید اصلا از اطلاعات زندگی عمومیتون نباشه و یا اگر از این دست اطلاعات برای انتخاب پسورد استفاده کردید با افراد غریبه در ایمیل و چت اصلا حول و محور اون اطلاعات مورد استفاده ی پسوردتان صحبت نکنید ! (این خیلی کم پیش میاد ولی به هر حال خطرش تهدید میکنه)



3- استفاده از پسورد : همانطور که در اول بحث عنوان کردم نصف اشتباهات افراد در از دست دادن پسورد در این قسمت شکل میگیره که به توضیحش میپردازم

الف- به آدرس سایت سرویس میلتان توجه زیادی کنید ، چون افراد سودجو با توجه به اشتباهات ممکنه در تایپ ، دامینخای شبیه به اون سایت را میخرند و طراحی صفحه را به شکل سرویس میل انجام میدند و افراد ساده و کم تجربه به این خیال که این همان صفحه ی سرویس میل مورد نظرشون هست اطلاعات مورد نیاز لاگین را وارد میکنند و متاسفانه پسورد و به طور کلی میل و اطلاعاتشان را از دست میدند. اگر کمی دقیق باشید متوجه ی تفاوتهای فاحش این جور سایتها با سایتهای اصلی میشوید! پس در وارد کردن آدرس سایت سرویس دهنده ی میل دقت بیشتری کنید.

ب- سایتهایی هستند که با درست کردن سرویسهای خاصی افراد دارای میل را به سمت خود میکشند و با صمیمت خاص و اعتمادی که ایجاد میکنند آیدی و پسورد فرد را میگیرند ، الآن کامل توضیح میدم با مثال که متوجه بشید. من سایتی دیدم که تاریخ تولد دوستانتان را با میل یادآوری میکرد وقتی ثبت نام میکردید از شما میخواست که یوزر و پسورد سرویس میلتان را در اختیارش بگذارید تا اطلاعات مربوط به تاریخ تولدها را از دفترچه مخاطب میلتان استخراج کند ! این چیزی بود که میگفت ولی در عمل : سایت درسته که اطلاعات را استخراج میکرد ولی در کنار آن یه میل به تمام آن افراد میزد که دوست شما (یعنی خود شما) از شما تقاضا داره(یا مثلا دعوتتان کرده) که از سرویس این سایت استفاده کنید ، و اون فرد هم از همه جا بیخبر این کار را انجام میده و تمام این اعمال در مورد اونهم اجرا میشه شما دقت کنید که زنجیره وار چقدر از افراد اطلاعات میلشان را در اختیار این سایتها میگذارند ، و این سایتها هم به اهداف خود رسیده که میتونند به هر شکل از این اطلاعات سوءاستفاده کنند. این یک مثال از این نوع سایتها بود وباید گفت که هزاران راه و شگرد مانند این در این دنیای مجازی وجود داره که با کمی تامل میشه ، مچ این سایتها را گرفت!

ج- تنظیمات مربوط به امنیت مرورگرتان را به بالاترین حد افزایش دهید (ممکنه کمی اذیتتان کند ولی به فایده اش میارزه) در این مورد پاک کردن کوکیها و ردپاای بر جای مانده در اینترنت (که مورد استفاده ی هکرها و نفوذگران است) را به طور منظم (مثلا هفتگی یا روزانه یا ...) هم پیشنهاد میکنم
نکته ی مهم: بالا بردن تنظیمات مرورگر مطمئنا دردسرهای زیدی داره که برای هیچ کاربری خوشایند نیست (مثل باز نشدن جاوا اسکریپتها اکتیو ایکسها و ....) به نظر من بهتره که تنظیمات امنیتی را در خد نرمال گذاشته و خود راهکارهای امنیتی را دنبال کرده و به با دقت بهشان عمل کنید !

د- از برنامه های در حال اجرای در پس زمینه ی ویندوز اطلاعات کامل کسب کنید (به خصوص در جایی که سیستم از خودتان نیست مانند کافی نت) و از اجرای برنامه های مشکوک جلوگیری کنید و برنامه های در حال اجرای مشکوک را نیز از فعالیت خارج کنید (این کار را با زدن کلیدهای کنترل+شیفت+دیلت و با رفتن به شاخه ی Processes میتاوان به راحتی انجام داد و برای جلوگیری از فعالیت برنامه ای بر روی آن کلید دیلت را بزنید) این برنامه های مخرب ممکنه از انواع برنامه های جاسوسی و افشاء اطلاعات خاص و یا ثبت کننده ی هرآن چه که بر صفحه کلید فشرده میشه باشند ! در اصطلاح کامپیوتری به برنامه های جاسوسی Spyware گفته میشه !

ه-در زمان وارد کردن اطلاعات از حضور اطرافیان در کنار خود مطلع شوید (مخصوصا در کافی نت که من خودم بارها این دقت اطرافیان را دیدم) و تا زمان مطمئن شدن اطلاعات را وارد نکنید.

و- اگر با لاگین کردن در سایت سرویس دهنده مشکل پیدا کردید اول از همه سعی کنید خود مشکل را حل کنید(در این زمینه اطلاعاتتان را بالا ببرید که بسیار مفید است) و از راهنمایی گرفتن از اطرافیان هر چند وارد بپرهیزید چون ممکنه این دوستتان ازتون پسورد را بخواهد که ....

ز- سعی کنید در مورد شگرد و راههای نفوذ سایتها و هکر ها و نفوذگران اطلاعات زیادی کسب کنید تا از این راههای مشخص و ابتدایی و مورد استفاده ی اکثر نفوذگران اطلاعاتتان را از دست ندید.

دقت کنید که قسمت آخر بسیار مهم است و تامل و دقت بیشتری را برای از دست ندادن اطلاعات میطلبد.

به عنوان توصیه ی نهایی در مورد هر کاری که میخواهید بکنید اول اطلاعات کسب کنید و همچنین در قسمت عمل با تامل و دقت

بیشتری کارتان را انجام دهید ، امید است با رعایت کردن موارد مندرج در این پست هیچ گاه اطلاعات مهم خود را از دست ندهید !

در ضمن برای سنجیدن میزان پیچیدگی و ضریب اطمینان پسوردتان میتونید از سایت زیر استفاده کنید !

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

در این سایت پسورد مورد نظرتون را در فیلد خالی وارد نمایید ، این سایت به طور دقیق و با دلایل متفاوت میزان اعتبار ضریب اطمینان پسورد رابه شما اعلام میکنه!


قربانتان: مصطفی عشقی

[Hamid Reza]

تعریف

شبکه های کامپیوتری مجموعه ای از کامپیوترهای مستقل متصل به یکدیگرند که با یکدیگر ارتباط داشته و تبادل داده می کنند. مستقل بودن کامپیوترها بدین معناست که هر کدام دارای واحدهای کنترلی و پردازشی مجزا بوده و بود و نبود یکی بر دیگری تاثیرگذار نیست. متصل بودن کامپیوترها یعنی از طریق یک رسانه فیزیکی مانند کابل ، فیبر نوری ، ماهواره ها و ... به هم وصل می باشند. دو شرط فوق شروط لازم برای ایجاد یک شبکه کامپیوتری می باشند اما شرط کافی برای تشکیل یک شبکه کامپیوتری داشتن ارتباط و تبادل داده بین کامپیوترهاست.
این موضوع در بین متخصصین قلمرو شبکه‌ مورد بحث است که آیا دو رایانه که با استفاده از نوعی از رسانه ارتباطی به یکدیگر متصل شده‌اند تشکیل یک شبکه می دهند. در این باره بعضی مطالعات می گویند که یک شبکه نیازمند دست کم ۳ رایانه متصل به هم است. یکی از این منابع با عنوان «ارتباطات راه دور: واژه‌نامه اصطلاحات ارتباطات راه دور»، یک شبکه رایانه‌ای را این طور تعریف می‌کند: «شبکه‌ای از گره‌های پردازشگر دیتا که جهت ارتباطات دیتا به یکدیگر متصل شده‌اند». در همین سند عبارت «شبکه» این طور تعریف شده است: «اتصال سه با چند نهاد ارتباطی». [۱] رایانه‌ای که به وسیله‌ای غیر رایانه‌ای متصل شده است (به عنوان نمونه از طریق ارتباط «اترنت» به یک پرینتر متصل شده است) ممکن است که یک شبکه رایانه‌ای به حساب آید، اگرچه این نوشتار به این نوع پیکربندی نمی‌پردازد.
این نوشتار از تعاریفی استفاده می‌کند که به دو یا چند رایانه متصل به هم نیازمند است تا تشکیل یک شبکه را بدهد. [۲] در مورد تعداد بیشتری رایانه که به هم متصل هستند عموماً توابع پایه‌ای مشترکی دیده می‌شود. از این بابت برای آنکه شبکه‌ای به وظیفه‌اش عمل کند، سه نیاز اولیه بایستی فراهم گردد، «اتصالات»، «ارتباطات» و «خدمات». اتصالات به بستر سخت‌افزاری اشاره دارد، ارتباطات به روشی اشاره می‌کند که بواسطه آن وسایل با یکدیگر صحبت کنند و خدمات آنهایی هستند که برای بقیه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته شده‌اند.[۳]
طبقه‌بندی شبکه‌های رایانه‌ای

بر اساس لایه شبکه
ممکن است شبکه‌های رایانه‌ای مطابق مدلهای مرجع پایه‌ای که در صنعت به عنوان استاندارد شناخته می‌شوند مانند «مدل مرجع ۷ لایه OSI» و «مدل ۴ لایه TCP/IP»، بر اساس نوع «لایه شبکه»ای که در آن عمل می‌کنند طبقه‌بندی شوند.
بر اساس اندازه
ممکن است شبکه‌های رایانه‌ای بر اساس اندازه یا گستردگی ناحیه‌ای که شبکه پوشش می‌دهد طبقه‌بندی شوند. برای نمونه «شبکه شخصی» (PAN)، «شبکه محلی» (LAN)، «شبکه دانشگاهی» (CAN)، «شبکه کلان‌شهری» (MAN) یا «شبکه گسترده» (WAN).
بر اساس نوع اتصال
ممکن است شبکه‌های رایانه‌ای بر اساس فناوری سخت‌افزاری که جهت متصل کردن هر دستگاه در شبکه استفاده می‌کنند طبقه‌بندی شوند. نمونه‌هایی از این فناوری‌ها عبارت‌اند از: «اترنت» (Ethernet)، «شبکه محلی بی‌سیم» (WLAN)، شبکه HomaPNA یا «ارتباط از طریق خطوط برق».
بر اساس معماری کاربری
ممکن است شبکه‌های رایانه‌ای بر اساس معماری کاربری که بین اعضای شبکه وجود دارد طبقه‌بندی شود، برای نمونه معماری‌های Active Networking، «مشتری-خدمتگذار» (Client-Server) و «همتا به همتا» Peer-to-Peer (گروه کاری).
بر اساس همبندی (توپولوژی)
نوشتار اصلی را بخوانید: همبندی (رایانه)
ممکن است شبکه‌های رایانه‌ای بر اساس نوع همبندی شبکه طبقه‌بندی شوند مانند: «شبکه باس» (Bus)، «شبکه ستاره» (‎(Star، «شبکه حلقه‌ای» (Ring)، «شبکه توری» (Mesh)، «شبکه ستاره-باس» (Star-Bus)، «شبکه درختی» (Tree) یا «شبکه سلسله مراتبی» (Hierarchical) و غیره.
همبندی شبکه را می‌توان بر اساس نظم هندسی ترتیب داد. همبندی‌های شبکه طرح‌های منطقی شبکه هستند. واژه منطقی در اینجا بسیار پرمعنی است. این واژه به این معنی است که همبندی شبکه به طرح فیزیکی شبکه بشتگی ندارد. مهم نیست که رایانه‌ها در یک شبکه به صورت خطی پشت سر هم قرار گرفته باشند، ولی زمانیکه از طریق یک «هاب» به یکدیگر متصل شده باشند تشکیل همبندی ستاره می‌کنند نه باس. و این عامل مهمی است که شبکه‌ها در آن فرق می‌کنند، جنبه ظاهری و جنبه عملکردی.
بر اساس قرارداد
ممکن است شبکه‌های رایانه‌ای بر اساس «قرارداد» ارتباطی طبقه‌بندی شوند. برای اطلاعات بیشتر لیست پشته‌های قرارداد شبکه و لیست قراردادهای شبکه را ببینید.
شبکه‌های رایانه‌ای از نظر اندازه

شبکه شخصی (PAN)

«شبکه شخصی» (Personal Area Network) یک «شبکه رایانه‌ای» است که برای ارتباطات میان وسایل رایانه‌ای که اطراف یک فرد می باشند (مانند «تلفن»ها و «رایانه‌های جیبی» (PDA) که به آن «دستیار دیجیتالی شخصی» نیز می گویند) بکار می رود. این که این وسایل ممکن است متعلق به آن فرد باشند یا خیر جای بحث خود را دارد. برد یک شبکه شخصی عموماً چند متر بیشتر نیست. موارد مصرف شبکه‌های خصوصی می‌تواند جهت ارتباطات وسایل شخصی چند نفر به یکدیگر و یا برقراری اتصال این وسایل به شبکه‌ای در سطح بالاتر و شبکه «اینترنت» باشد.
ارتباطات شبکه‌های شخصی ممکن است به صورت سیمی به «گذرگاه»های رایانه مانند USB و FireWire برقرار شود. همچنین با بهره‌گیری از فناوری‌هایی مانند IrDA، «بلوتوث» (Bluetooth) و UWB می‌توان شبکه‌های شخصی را به صورت بی‌سیم ساخت.
شبکه محلی (LAN)

«شبكه محلی» (Local Area Network) یك «شبکه رایانه‌ای» است كه محدوده جغرافیایی كوچكی مانند یك خانه، یك دفتر كار یا گروهی از ساختمان‌ها را پوشش می دهد. در مقایسه با «شبكه‌های گسترده» (WAN) از مشخصات تعریف‌شده شبكه‌های محلی می توان به سرعت (نرخ انتقال) بسیار بالاتر آنها، محدوده جغرافیایی كوچكتر و عدم نیاز به «خطوط استیجاری» مخابراتی اشاره كرد.
دو فناوری «اترنت» (Ethernet) روی كابل «جفت به هم تابیده بدون محافظ» (UTP) و «وای‌فای» (Wi-Fi) رایج ترین فناوری هایی هستند كه امروزه استفاده می شوند، با این حال فناوری‌های «آركنت» (ARCNET) و «توكن رینگ» (Token Ring) و بسیاری روشهای دیگر در گذشته مورد استفاده بوده اند.

شبکه کلان‌شهری (MAN)
نوشتار اصلی را بخوانید: شبکه کلان‌شهری
«شبکه کلان‌شهری» (Metropolitan Area Network) یک «شبکه رایانه‌ای» بزرگ است که معمولاً در سطح یک شهر گسترده می‌شود. در این شبکه‌ها معمولاً از «زیرساخت بی‌سیم» و یا اتصالات «فیبر نوری» جهت ارتباط محل‌های مختلف استفاده می‌شود.
شبکه گسترده (WAN)

«شبکه گسترده» (Wide Area Network) یك «شبکه رایانه‌ای» است که نسبتاً ناحیه جغرافیایی وسیعی را پوشش می‌دهد (برای نمونه از یک کشور به کشوری دیگر یا از یک قاره به قاره‌ای دیگر). این شبکه‌ها معمولاً از امکانات انتقال خدمات دهندگان عمومی مانند شرکت‌های مخابرات استفاده می‌کند. به عبارت کمتر رسمی این شبکه‌ها از «مسیریاب»ها و لینک‌های ارتباطی عمومی استفاده می‌کنند.
شبکه‌های گسترده برای اتصال شبکه‌های محلی یا دیگر انواع شبکه به یکدیگر استفاده می‌شوند. بنابراین کاربران و رایانه‌های یک مکان می‌توانند با کاربران و رایانه‌هایی در مکانهای دیگر در ارتباط باشند. بسیاری از شبکه‌های گسترده برای یک سازمان ویژه پیاده‌سازی می‌شوند و خصوصی هستند. بعضی دیگر به‌وسیله «سرویس دهندگان اینترنت» (ISP) پیاده‌سازی می‌شوند تا شبکه‌های محلی سازمانها را به اینترنت متصل کنند.
شبکه شبکه‌ها (Internetwork)

دو یا چند «شبکه» یا «زیرشبکه» (Subnet) که با استفاده از تجهیزاتی که در لایه 3 یعنی «لایه شبکه» «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند مانند یک «مسیریاب»، به یکدیگر متصل می‌شوند تشکیل یک شبکه از شبکه‌ها یا «شبکه شبکه‌ها» را می دهند. همچنین می‌توان شبکه‌ای که از اتصال داخلی میان شبکه‌های عمومی، خصوصی، تجاری، صنعتی یا دولتی به وجود می آید را «شبکه شبکه‌ها» نامید.
در کاربردهای جدید شبکه‌های به هم متصل شده از قرارداد IP استفاده می‌کنند. بسته به اینکه چه کسانی یک شبکه از شبکه‌ها را مدیریت می‌کنند و اینکه چه کسانی در این شبکه عضو هستند، می‌توان سه نوع «شبکه شبکه‌ها» دسته بندی نمود:
شبکه داخلی یا اینترانت (Intranet)
شبکه خارجی یا اکسترانت (Extranet)
شبکه‌اینترنت (Internet)
شبکه‌های داخلی یا خارجی ممکن است که اتصالاتی به شبکه اینترنت داشته و یا نداشته باشند. در صورتی که این شبکه‌ها به اینترنت متصل باشند در مقابل دسترسی‌های غیرمجاز از سوی اینترنت محافظت می‌شوند. خود شبکه اینترنت به عنوان بخشی از شبکه داخلی یا شبکه خارجی به حساب نمی‌آید، اگرچه که ممکن است شبکه اینترنت به عنوان بستری برای برقراری دسترسی بین قسمت‌هایی از یک شبکه خارجی خدماتی را ارائه دهد.
شبکه داخلی (Intranet)

یک «شبکه داخلی» مجموعه‌ای از شبکه‌های متصل به هم می باشد که از قرارداد ‎IP و ابزارهای مبتنی بر IP مانند «مرورگران وب» استفاده می‌کند و معمولاً زیر نظر یک نهاد مدیریتی کنترل می‌شود. این نهاد مدیریتی «شبکه داخلی» را نسبت به باقی قسمت‌های دنیا محصور می‌کند و به کاربران خاصی اجازه ورود به این شبکه را می‌دهد. به طور معمول‌تر شبکه درونی یک شرکت یا دیگر شرکت ها «شبکه داخلی» می باشد.
شبکه خارجی (Extranet)
نوشتار اصلی را بخوانید: شبکه خارجی
یک «شبکه خارجی» یک «شبکه» یا یک «شبکه شبکه‌ها» است که بلحاظ قلمرو محدود به یک سازمان یا نهاد است ولی همچنین شامل اتصالات محدود به شبکه‌های متعلق به یک یا چند سازمان یا نهاد دیگر است که معمولاً ولی نه همیشه قابل اعتماد هستند. برای نمونه مشتریان یک شرکت ممکن است که دسترسی به بخش‌هایی از «شبکه داخلی» آن شرکت داشته باشند که بدین ترتیب یک «شبکه خارجی» درست می‌شود، چراکه از نقطه‌نظر امنیتی این مشتریان برای شبکه قابل اعتماد به نظر نمی‌رسند. همچنین از نظر فنی می‌توان یک «شبکه خارجی» را در گروه شبکه‌های دانشگاهی، کلان‌شهری، گسترده یا دیگر انواع شبکه (هر چیزی غیر از شبکه محلی) به حساب آورد، چراکه از نظر تعریف یک «شبکه خارجی» نمی‌تواند فقط از یک شبکه محلی تشکیل شده باشد، چون بایستی دست کم یک اتصال به خارج از شبکه داشته باشد.
شبکه اینترنت (Internet)

شبکه ویژه‌ای از شبکه‌ها که حاصل اتصالات داخلی شبکه‌های دولتی، دانشگاهی، عمومی و خصوصی در سرتاسر دنیا است. این شبکه بر اساس شبکه اولیه‌ای کار می‌کند که «آرپانت» (ARPANET) نام داشت و به‌وسیله موسسه «آرپا» (ARPA) که وابسته به «وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا» است ایجاد شد. همچنین منزلگاهی برای «وب جهان‌گستر» (WWW) است. در لاتین واژه Internet‎ برای نامیدن آن بکار می رود که برای اشتباه نشدن با معنی عام واژه «شبکه شبکه‌ها» حرف اول را بزرگ می‌نویسند.
اعضای شبکه اینترنت یا شرکت‌های سرویس دهنده آنها از «آدرسهای IP» استفاده می‌کنند. این آدرس‌ها از موسسات ثبت نام آدرس تهیه می‌شوند تا تخصیص آدرسها قابل کنترل باشد. همچنین «سرویس دهندگان اینترنت» و شرکت‌های بزرگ، اطلاعات مربوط به در دسترس بودن آدرس‌هایشان را بواسطه «قرارداد دروازه لبه» (BGP) با دیگر اعضای اینترنت مبادله می‌کنند.
اجزای اصلی سخت‌افزاری

همه شبکه‌ها از اجزای سخت‌افزاری پایه‌ای تشکیل شده‌اند تا گره‌های شبکه را به یکدیگر متصل کنند، مانند «کارت‌های شبکه»، «تکرارگر»ها، «هاب»ها، «پل»ها، «راهگزین»ها و «مسیریاب»ها. علاوه بر این، بعضی روشها برای اتصال این اجزای سخت‌افزاری لازم است که معمولاً از کابلهای الکتریکی استفاده می‌شود (از همه رایجتر «کابل رده ۵» (کابل Cat5) است)، و کمتر از آنها، ارتباطات میکروویو (مانند IEEE 802.11) و («کابل فیبر نوری» Optical Fiber Cable) بکار می روند.
کارت شبکه

«کارت شبکه»، «آداپتور شبکه» یا « کارت واسط شبکه» (Network Interface Card) قطعه‌ای از سخت‌افزار رایانه است و طراحی شده تا این امکان را به رایانه‌ها بدهد که بتوانند بر روی یک شبکه رایانه‌ای با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این قطعه دسترسی فیزیکی به یک رسانه شبکه را تامین می‌کند و با استفاده از «آدرسهای MAC»، سیستمی سطح پایین جهت آدرس دهی فراهم می‌کند. این شرایط به کاربران اجازه می‌دهد تا به وسیله کابل یا به صورت بی‌سیم به یکدیگر متصل شوند.
تکرارگر
نوشتار اصلی را بخوانید: تکرارگر
«تکرارگر» تجهیزی الکترونیکی است که سیگنالی را دریافت کرده و آن را با سطح دامنه بالاتر، انرژی بیشتر و یا به سمت دیگر یک مانع ارسال می‌کند. بدین ترتیب می‌توان سیگنال را بدون کاستی به فواصل دورتری فرستاد. از آنجا که تکرارگرها با سیگنال‌های فیزیکی واقعی سروکار دارند و در جهت تفسیر داده‌ای که انتقال می‌دهند تلاشی نمی‌کنند، این تجهیزات در «لایه فیزیکی» یعنی اولین لایه از «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند.
هاب

«هاب» قطعه‌ای سخت‌افزاری است که امکان اتصال قسمت‌های یک شبکه را با هدایت ترافیک در سراسر شبکه فراهم می‌کند. هاب‌÷ها در «لایه فیزیکی» از «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند. عملکرد هاب بسیار ابتدایی است، به این ترتیب که داده رسیده از یک گره را برای تمامی گره‌های شبکه کپی می‌کند. هاب‌ها عموماً برای متصل کردن بخش‌های یک «شبکه محلی» بکار می‌روند. هر هاب چندید «درگاه» (پورت) دارد. زمانی که بسته‌ای از یک درگاه می‌رسد، به دیگر درگاه‌ها کپی می‌شود، بنابراین همه قسمت‌های شبکه محلی می‌توانند بسته‌ها را ببینند.
پل

یک «پل» دو «زیرشبکه» (سگمنت) را در «لایه پیوند داده» از «مدل مرجع OSI» به هم متصل می‌کند. پل‌ها شبیه به «تکرارگر»ها و «هاب»های شبکه‌اند که برای اتصال قسمت‌های شبکه در «لایه فیزیکی» عمل می‌کنند، با این حال پل با استفاده از مفهوم پل زدن کار می‌کند، یعنی به جای آنکه ترافیک هر شبکه بدون نظارت به دیگر درگاه‌ها کپی شود، آنرا مدیریت می‌کند.
پل ها به سه دسته تقسیم می‌شوند:
پل‌های محلی: مستقیما به «شبکه‌های محلی» متصل می‌شود.
پل‌های دوردست: از آن می‌توان برای ساختن «شبکه‌های گسترده» جهت ایجاد ارتباط بین «شبکه‌های محلی» استفاده کرد. پل‌های دور دست در شرایطی که سرعت اتصال از شبکه‌های انتهایی کمتر است با «مسیریاب»ها جایگزین می‌شوند.
پل‌های بی‌سیم: برای «اتصال شبکه‌های محلی» به «شبکه‌های محلی بی‌سیم» یا «شبکه‌های محلی بی‌سیم» به هم یا ایستگاه‌های دوردست به «شبکه‌های محلی» استفاده می‌شوند.
راهگزین

«راهگزین» که در پارسی بیشتر واژه «سوئیچ» برای آن بکار برده می‌شود، وسیله‌ای است که قسمت‌های شبکه را به یکدیگر متصل می‌کند. راهگزین‌های معمولی شبکه تقریباً ظاهری شبیه به «هاب» دارند، ولی یک راهگزین در مقایسه با هاب از هوشمندی بیشتری (و همچنین قیمت بیشتری) برخوردار است. راهگزین‌های شبکه این توانمندی را دارند که محتویات بسته‌های داده‌ای که دریافت می‌کنند را بررسی کرده، دستگاه فرستنده و گیرنده بسته را شناسایی کنند، و سپس آن بسته را به شکلی مناسب ارسال نمایند. با ارسال هر پیام فقط به دستگاه متصلی که پیام به هدف آن ارسال شده، راهگزین «پهنای باند» شبکه را به شکل بهینه‌تری استفاده می‌کند و عموماً عملکرد بهتری نسبت به یک هاب دارد.
از نظر فنی می‌توان گفت که راهگزین در «لایه پیوند داده» از «مدل مرجع OSI» عمل کنند. ولی بعضی انواع راهگزین قادرند تا در لایه‌های بالاتر نیز به بررسی محتویات بسته بپردازند و از اطلاعات بدست آمده برای تعیین مسیر مناسب ارسال بسته استفاده کنند. به این راه گزین‌ها به اصطلاح «راهگزین‌های چندلایه» (Multilayer Switch) می‌گویند.
مسیریاب

«مسیریاب»ها تجهیزات شبکه‌ای هستند که بسته‌های داده را با استفاده از «سرایند»ها و «جدول ارسال» تعیین مسیر کرده، و ارسال می‌کنند. مسیریاب ها در «لایه شبکه» از «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند. همچنین مسیریاب ها اتصال بین بسترهای فیزیکی متفاوت را امکان‌پذیر می‌کنند. این کار با چک‌ کردن سرایند یک بسته داده انجام می‌شود.
مسیریاب‌ها از «قراردادهای مسیریابی» مانند OSPF استفاده می‌کنند تا با یکدیگر گفتگو کرده و بهترین مسیر بین هر دو ایستگاه را پیکربندی کنند. هر مسیریاب دسته کم به دو شبکه، معمولاً شبکه‌های محلی، شبکه‌های گسترده و یا یک شبکه محلی و یک سرویس دهنده اینترنت متصل است. بعضی انواع مودم‌های DSL و کابلی جهت مصارف خانگی درون خود از وجود یک مسیریاب نیز بهره می برند.


منبع: wikipedia

[Nevissande]

تبديل لينك تورنت به لينك مستقيم

1. در مرورگر* خود آدرس www.torrelay.com را تايپ كنيد. حال بايد از بين دو كلاينت موجود، يكي را بر حسب نياز انتخاب كنيد. كلاينت اولي كه بيشترين امكانات را دارد بر حسب تكونولوژي آژاكس نوشته شده است و مناسب اكثر مرورگر ها است. كلاينت دومي، ورژن ساده شده اولي است و داراي امكانات كمتري است و مناسب وسايل همراه (Mobile) است.

(*اين آموزش با مرورگر فايرفاكس انجام شده است)






2. سپس بر روي گزينه Add Torrent كليك كنيد:






3. حالا بايد انتخاب كنيد كه آيا مي خواهيد لينك تورنت ذخيره شده بر روي هارد خودتان را بدهيد (Local Torrent) يا لينك هاي سايت هاي تورنت را(Online URL) :

(ما لينك سايت تورنت LegalTorrents.com را مي دهيم)







4. به سايت LegalTorrents.com مي رويم و لينك تورنت فايل مورد نظرمان را Copy مي كنيم.
توجه: لينك هاي آنلاين تورنت حتما بايد پسوند torrent. داشته باشند.







5. لينك كپي كرده را در صفحه اي كه در مرحله 3 باز كرديم Paste مي كنيم:








6. بر روي Get URL كليك مي كنيم:






7. چنانچه لينك پيست شده درست باشد به صفحه اي انتقال داده مي شويد كه در آن ليست تمام فايل هاي موجود در لينك داده شده به فهرست در مي آيد. حال شما مي توانيد از بين فايل هاي موجود، هر كدام را كه خواستيد انتخاب كنيد. ما در اين آموزش، تمام فايل ها را انتخاب مي كنيم:







8. بر روي گزينه Start كليك مي كنيم:








9. تورنت شما آغاز مي شود. فرآيند آغاز شدن، حداكثر 5 ثانيه به طول مي انجامد:








10. تورنت شما همينك آغاز شده است و شروع به دريافت اطلاعات كرده است. حالا بايد صبور باشيد. در ابتدا سرعت پائين خواهد بود اما پس از 5 تا 10 دقيقه، سرعت بهبود خواهد يافت:
(سرعت دانلود لينك ما برابر 160 كيلوبايت است)







11. همانطور كه مشاهده مي كنيد پس از گذشت دقايقي، سرعت دانلود افزايش يافته است. البته سرعت، از تورنتي تا تورنت ديگر متفاوت است. ماكسيمم سرعت براي كاربران عادي، 500 كيلوبايت است و البته خيلي بيشتر براي كاربران پريميوم.
سرعت دانلود را مشاهده كنيد:







12. دانلود به پايان رسيد. فايل هاي دانلود شده بر روي سرور به نمايش در مي آيد. هر كدام را كه خواستيم بر روي سيستم مان ذخيره كنيم بر روي گزينه save در سمت راست كليك مي كنيم. و يا اگر همه آنها را خواستيم بر روي save all as zip كليك مي كنيم:







13. كادر دانلودر فايرفاكس باز مي شود:










تهيه كننده: Nevissane

[Hamid Reza]

آموزش ثبت وبلاگ در موتور جستجو ::..

معرفی وبلاگ به موتورهای جستجوگر

فهرست شدن مطالب وبلاگ شما در موتورهای جستجوگر در نهایت باعث افزایش بازدیدکنندگان وبلاگ خواهد شد. در ادامه نحوه معرفی وبلاگ به سه موتور جستجوگر مطرح و محبوب که قابلیت جستجو در محتوای فارسی را دارند شرح داده خواهد شد.


معرفی به جستجوگر گوگل ( Google )
جهت معرفی وبلاگ به جستجوگر گوگل به این بروید و همانطور که در تصویر نیز پیداست آدرس اینترنتی وبلاگ را در قسمت URL و توضیحی مختصر درباره وبلاگ را به انگلیسی در بخش Comments بنویسید .. لازم به ذکر است که گزینه Comments اختیاری است و میتوانید آنرا پر نکنید. در ادامه کلمه موجود در تصویر را در زیر آن و دربخش مربوطه بنویسید و در نهایت دکمه Add URL را بفشارید تا پیغام مربوط به ارسال موفقیت آمیز آدرس وبلاگ به گوگل نمایش داده شود.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

معرفی به جستجوگر یاهو ( Yahoo )
برای معرفی رایگان سایت یا وبلاگ به جستجوگر یاهو لازم است تا یک نام کاربری از یاهو داشته باشید که میتوانید از ایمیل یاهو یا آی دی پیام رسان یاهو( یاهو مسنجر) استفاده کنید. پس از رفتن به جستجوگر یاهو و ورود نام کاربری یاهوی خود و کلمه عبور آن وارد صفحه ای دیگری خواهید شد که میتوانید آدرس وبلاگ خود را ثبت کنید. همانطور که در تصویر می بینید این صفحه دارای دو ورودی است که میبایست در روبروی عبارت Enter the URL for your page آدرس وبلاگ خود را وارد کنید. همچنین گزینه دیگری برای ورود آدرس RSS وبلاگ نیز وجود دارد که البته اختیاری است ولی پر کردن آن به جستجوی بهتر مطالب وبلاگ شما کمک خواهد کرد. پس از ورود آدرس وبلاگ دکمه Submit URL را بفشارید تا صفحه دریافت موفقیت آمیز آدرس وبلاگ شما توسط یاهو نمایش داده شود.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

معرفی به جستجوگر( Msn )

معرفی وبلاگ به جستجوگر Msn بخصوص از این جهت که جستجوگری در حال پیشرفت است و احتمالا نقش بیشتری در نسخه های جدید سیستم عامل ویندوز بازی می کند توصیه می شود. برای معرفی وبلاگ به به این جستجوگر رفته و همانطور که در تصویر زیر نیز پیداست روبروی عبارت Characters کلمه نوشته شده در تصویر بالای آن و در پایین عبارت Type the URL of your homepage آدرس وبلاگ خود را وارد کنید سپس دکمه Submit URL را بزنید.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

نکات و موارد مهم

• معرفی کامل و ایندکس مطالب وبلاگ شما توسط موتورهای جستحو بین پانزده روز تا دو ماه پس از معرفی آدرس وبلاگ به طول می انجامد بنابراین برای مشاهده مطالب وبلاگ در نتایج جستجو مدتی زمان لازم است. همچنین میتواند با در جستجوگر گوگل با جستجوی عبارت site:yourblog..blogfa.com از ایندکس شدن و شناخته شدن وبلاگ شما توسط این موتور جستجوگر اطمینان حاصل کنید و در دیگر موتورهای جستجوگر نیز میتوانید مستقیما آدرس وبلاگ خود را وارد کنید.
• برای کسب موقعیت بهتر در موتورهای جستجو بهتر است زمانی اقدام به معرفی وبلاگ خود کنید که وبلاگ شما حداقل دارای پنج یا ده مطلب باشد . بسیاری از اوقات وبلاگهای بدون محتوا توسط موتورهای جستجو ایندکس نشده و یا از نتایج جستجو حذف می شوند.
• از دوستانتان که دارای وبلاگ یا وب سایت هستند بخواهید که به وبلاگ شما لینک بدهند و شما نیز میتوانید متقابلاً اینکار را برای آنها انجام دهید. تعداد لینک بالاتر به کسب موقعیت بهتر در نتایج موتورهای جستجوگر کمک میکند.
• از معرفی بی دلیل و متعدد وبلاگ خود به موتورهای جستجوگر پرهیز کنید اینکار هیچ کمکی به شما نمی کند. در عین حال اگر پس از ده ماه وبلاگ شما در نتایج جستجو ظاهر نشد میتوانید مجددا اقدام به معرفی وبلاگ خود کنید

[Masoud.Neshat]

1 ) متاسفانه در وارد کردن متن در این صفحه دچار مشکل میشوم و هر بار عبارتی لاتین تایپ میکنم یا حتی درآخر جمله نقطه پایان یا دو نقطه نقل قول میگذارم کل پاراگراف به هم میریزد! پس به ناچار عکس های آپلود شده را درج میکنم. امیدوارم پوزش مرا بپذیرید. در ضمن فایل کامل پی دی اف این متن هم در آدرس زیر موجود است:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

2 ) اینجانب قبلا برای مودم ASUS AM602 درایور USB برا ویندوزهای XP,Vista 32,64 تنظیم نموده ام به همراه آخرین firmware موجود. اطلاعات کامل را در این آدرسهااز فروم ایسوس ببینید:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

فایل مذکور در آدرسهای زیر موجود است:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

با تشکر از دقت نظر شما دوستدارتان مسعود نشاط.

[tohidkh]

سلام.
در این پست، آموزش کامل انتقال فایل به هاست Adrive.com ارائه میشود.

مطلب اول:
Adrive کجاست؟؟؟
Adrive یک آپلود سنتر بسیار پرقدرت و پر سرعت هست.
ارائه ی 50 گیگ فضای رایگان، سرعت بسیار بالا، قابلیت Transfer Remote File (یا همون دانلود مستقیم از یک سایت به دامنه ی شخصی در Adrive)، ارائه لینک مستقیم دانلود، سرعت بالای دانلود، قابلیت ایست، و ..... باعث شده که این سایت با سایتهای مشابه، تفاوت بسیاری پیدا کنه.

مراحل کار:
ابتدا باید یک اکانت در Adrive.com ایجاد کنید.
لازم به ذکر هست که اکثر اوقات این سایت برای پسور ایراد مگیره.
در اینطورت یادتون باشه که حرف اول پسورد رو از حروف بزرگ انگلیسی انتخاب کنید. همچنین پسورد باید شامل اعداد و حروف بوده و طول آن کمتر از 8 کاراکتر نباشه.

چون موضوع این تاپیک، انتقال فایل هست، نمیخوام زیاد حاشیه برم.....

چند تا نکته ی مهم در انتقال فایل:
1- لینکی که شما برای انتقال به Adrive میدید، باید لینک مستقیم باشه. حالا این یعنی چی؟!
با یک مثال شرح میدم:
فرض کنید شما یک لینکی رو در tinyurl به صورت Shortcut درآوردید.
در اینصورت شما با دادن اون لینک به Adrive ، فایلتون اشتباهی دانلود میشه. یا حداقلش اینه که فرمت فایل تون، نامشخص میمونه.
به این لینک دقت کنید:
http://tinyurl.com/3tm3ng

این لینک در حقیقت Shorcut ای هست برای لینک اصلی دانلود.
حالا لینک اصلی رو چطور پیدا کنیم؟؟؟؟
خیلی ساده.
این لینک رو در آدرس بار مرورگر تون بذارید و منتظر باشید تا پنجره دانلود بیاد.
از قسمت آدرس دانلود منیجر، به راحتی میتونید لینک اصلی رو بدست بیارید. مطابق شکل:

خب....
حالا این لینک اصلی رو چیکار باید کرد؟؟؟؟
در قمت کنترل پانل Adrive، یه گزینه ای هست به نام Transfer Remote Files . (مطابق تصویر)
روی اون کلیک کنید.

در صفحه ای که براتون باز میشه، لینک مستقیم رو وارد کنید.

(بازم تاکید میکنم. لینک فایلی که میخواهید دانلود کنید باید لینک نهایی و اصلی باشه.)

بعد از چند ثانیه، یک صحه ی جدید باز میشه و فایل به هاست شما منتقل میشه.

به یک نکته هم اشاره کنم.
برای اینکه شما بتونید فایل تون رو در زمان دلخواه دانلود کنید، باید اونو Share کنید.
بدین ترتیب که جلوی هر فایلی یک علامت ذره بین کوچک وجود داره (سمت راست) روی اون کلیک کنید.
در پنجره ای که براتون باز میشه، گزینه ی Share رو انتخاب کنید. (مطابق تصویر)

تا اینجا فکر نکنم مشکلی بوده باشه.

از این کاملتر و جامع تر نمیشه.

در این رابطه، یک مطلبی مهمی هم که وجود داره اینه که چطوری لینک رپیدشیر رو به اینجا متقل کنیم.

اینتدا باید لینک رپیدشیر، مستقیم بشه. حالا یا بوسیله ی اکانت یا بدون اکانت.
اگه اکانت بود که هیچ.....
حالا اگه کسی مثل من پیدا شد که اکانت نداشت.
باید به یکی از سایتایی مراجعه کنید که لینک رپید رو مستقیم میکنند.
من خیلی وقته که از اینجا استفاده میکنم.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

البته الان یه کم شلوغ شده.... و بعضی وقتها باز نمیشه.

لینک رپید رو در سایت مستقیم کننده قرار بدین.

سپس روی کلید مربوطه کلیک کنید. بعد از مدت کوتاهی لینک برای شما مستقیم خواهد شد.

یک نکته ی بسیار بسیار مهم.

این سایتها بعضی وقتها دچار مشکل میشند.
دقت کنید که باید حجم فایلی که مورد نظرتون بود، با حجم فایلی که مستقیم شده، فرقی نداشته باشه. (خیلی مهم بودهاااااا)

پس از اتمام انتقال فایل، بازهم دو تا راه برای فهمیدن و کپی کردن لینک فایل مستقیم شده وجود داره. اولی از طریق دانلود منیجر (به همون طریقی که توضیح داده شد.)
ودیگری اینه که روی لینکی که براتون نمایش داده میشه، راست کلیک کرده و Copy Link Location رو انتخاب کنید. (اگر از IE استفاده میکنید، Copy Shortcut رو انتخاب کنید)

حالا کافیه که به قسمت Transfer Remot File در Adrive برید و لینکی رو که کپی کرده اید، Paste کنید.

نکته:
اگر هنگام انتقال فایل با پیغامی مشابه تصویر زیر مواجه شدید، بدونید که لینکی که برای انتقال داده بودید، لینک اصلی دانلود نیست.

باز هم اگه کسی از دوستان به مشکلی برخورد کنه، میتونه در تاپیک زیر مطرح کنه تا بررسی بشه. (لطفا فقط مسائل مربوط به Adrive مطرح بشه.)

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

این مطلب برای اولین بار، در اینترنت توسط اینجانب ارائه شده. لذا کپی برداری از اون، همراه با منبع (P30world) و نام نویسنده (tohidkh) بلامانع هست.

موفق باشید

[tohidkh]

تعریف ping:

پهنای باند صرفا یكی از عناصر تاثیر گذار در سرعت یك شبكه است. تاخیر( Latency ) كه نشاندهنده میزان تاخیر در پردازش داده در شبكه است، یكی دیگر از عناصر مهم در ارزیابی كارآیی و سرعت یك شبكه است كه دارای ارتباطی نزدیك با پهنای باند می‌باشد. از لحاظ تئوری سقف پهنای باند ثابت است. پهنای باند واقعی متغیر بوده و می‌تواند عامل بروز تاخیر در یك شبكه گردد. وجود تاخیر زیاد در پردازش داده در شبكه و در یك محدوده زمانی كوتاه می‌تواند باعث بروز یك بحران در شبكه شده و پیامد آن پیشگیری از حركت داده بر روی محیط انتقال و كاهش استفاده موثر از پهنای باند باشد.

از ابزارهاي شبكه‌اي متعددي نظير ping و traceroute مي‌توان به منظور اندازه گيري ميزان تاخير در يك شبكه استفاده نمود. برنامه‌هاي فوق فاصله زماني بين ارسال يك بسته اطلاعاتي از مبداء به مقصد و برگشت آن را محاسبه مي‌نمايند. به زمان فوق round-trip، گفته مي‌شود. round-tripتنها روش موجود به منظور تشخيص و يا بدست آوردن ميزان تاخير در يك شبكه نبوده و در اين رابطه مي‌توان از برنامه‌هاي متعددي استفاده نمود.
پهناي باند و تاخير دو عنصر تاثير‌گذار در كارائي يك شبكه مي‌باشند. معمولا از واژه ( QoS Quality of Service)به منظور نشان دادن وضعيت كارآيي يك شبكه استفاده مي‌گردد كه در آن دو شاخص مهم پهناي باند و تاخير مورد توجه قرار مي‌گيرد.علت بالا یا پایین بودن مقدار عدد Ping در تستهای شما یکی این مورد می باشد.

پینگ» قسمتی از عهدنامه یا پروتکل (icmp internet control message protocol) است که برای رفع مشکلات شبکه های «tcp/ip» از آن استفاده می شود .
پینگ فرمان يا ابزاري است كه به شما مي گويد آيا رایانه مورد نظر شما فعال است يا خير . پینگ فرمانی است که «ديتاگرام» (datagram) به ميزبانی مشخص ارسال می کند. اگر اين ميزبان باصطلاح زنده و آنلاین است که يا جواب می دهد يا همان ديتاگرام را بر می گرداند. اگر ديتاگرام برگشتی با ديتاگرام ارسالی مشابه بود، پس ميزبان آنلاین است.
اين فرمان همچنين می تواند زماني را محاسبه كند كه طول مي كشد ديتاگرام به ميزبان برسد. البته این ممکن است در مواقعي خطرناك باشد؛ زيرا برخي اوقات پینگ كردن هاي متوالي باعث قفل كردن سامانه ميزبان ((crash مي شود. علت اين اتفاق اين است كه با فرمان پینگ رایانه مقصد يا ميزبان مقداري از حافظه خود را كنار مي گذارد تا به این شیوه جواب فرمان را بدهد . حالا اگر به طور متوالي ميزبانی را پینگ كنيد، زماني مي رسد كه تمام منابع حافظه ميزبان استفاده مي شود و سامانه آن يا «هنگ» مي كند يا «ری استارت» (restart ) مي شود . به همین دلیل اکثر isp ها این عمل را می بندند.تا کاربر قادر به انجام نباشد.
فرمان پینگ پارامترهاي زيادي دارد؛ با تايپ كردن فرمان پینگ خالي در خط فرمان «داس» در ويندوز، مي توانيد فهرست كاملي از آنها را ببينيد.

کاربرد این دستور به صورت زیر است:

اگر نتیجه Request timed out باشد ، نشان می‌دهد که آن ip در آن لحظه فعال نیست.
ping دستوری است که مشخص می‌کند که آیا یک کامپیوتر خاص که ما ip یا domain آن را می‌دانیم، روشن و فعال (Active) هست یا نه. و اینکه اگر فعال باشد مدت زمان رسیدن بسته‌های tcp/ip از آن کامپیوتر به کامپیوتر ما چقدر است. ping ip-or-domain که به جای ip-or-domain باید شماره ip و یا domain آن (اگر داشته باشد) را می‌گذاریم.


موفق باشید

[jamshidjap]

هزينه بالاي استفاده از خدمات اينترنتي مشكل بسياري از مخاطبان فضاي مجازيست كه در اينجا راه* كارهايي جهت كاهش هزينه استفاده از اينترنت كم*سرعت Dial-up تهيه شده است.
1- براي اتصال به اينترنت با خطوط تلفن، از قانون كاهش تعرفه*هاي مخابرات بعد از ساعت 21 الي 8 صبح استفاده كنيد.
2- خطوط آنالوگ خود را به ديجيتال تبديل كنيد، “تون” به جاي “پالس” تا سرعت داده*هاي شما در اينترنت بيشتر شود.
3- از كارت*هاي شبانه كه اكثراً رايگان هستند استفاده كنيد.
4- نگذاريد وقتتان سرگرم بررسي يك سايت شود، اگر سايت را مي توانيد Save كنيد تا در حالت آفلاين آنرا مطالعه كنيد.
5- كامپيوتر خود را هر از چند گاهي Defrag كنيد تا تمام سيستم عاملتان منظم و يك پارچه شود.
6- در هنگام ارتباط به اينترنت برنامه*هاي غير ضروري را ببنديد.
7- اگر مي*خواهيد فايلي را دانلود كنيد به حجم و همچنين در صورت رمزگذاري از صحت رمز آن آگاه شويد.
8- براي دانلود فايل حتماً از نرم افزارهاي مديريت دانلود استفاده كنيد تا در صورت ديسكانكت شدن ميزان حجم دانلود شده را حفظ كنيد؛ هيچ تضميني وجود ندارد در 99% ، اينترنت شما قطع نشود.
9- يك آنتي ويروس و فايروال قوي و به روز مي*تواند بسيار به شما كمك كند، كافي است يك كرم اينترنتي بر روي سيستم شما لانه كرده باشد تا فضاي زيادي از پهناي باند شما را اشغال كند.
10- اگر از سرويس*هاي هوشمند استفاده مي*كنيد دقت كنيد از سرويس هوشمند يك ISP خوب و معتبر وارد شويد؛ سرويس*هاي هوشمند با همديگر متفاوت هستند.
11- آپديت*هاي اتوماتيك ويندوز و برنامه*هاي مختلف همانند Acrobat Reader را غيرفعال كنيد تا در هنگام كار سرعت*تان بي*دليل كاهش نيابد.
12- از مرورگرهاي خوب و قدرتمند همانند فايرفاكس، اپرا و سافاري به جاي مرورگر IE استفاده كنيد، فراموش نكنيد IE (به ويژه نسخه 6) مرورگر بسيار ضعيفي است.
13- نرم افزارهاي خاصي وجود دارند كه با كم كردن حجم عكس*هاي مشاهده شده در مرورگر به نوعي سرعت كار شما را بالا مي*برند، اين نرم افزارها نيز به كمك شما مي*آيند.
14- اگر از مرورگر فايرفاكس استفاده مي*كنيد افزونه*هايي همانند AdBlock ، تبليغات تصويري مزاحم موجود در صفحات اينترنتي را به طور اتوماتيك براي شما مسدود مي*كنند.
15- اگر سرعت اينترنت*تان واقعأ اسفناك است، قابليت نمايش تصاوير را در مرورگرتان غيرفعال كنيد تا فقط متن صفحات را مشاهده كنيد.
16- ترفندهاي جستجو در موتورهاي جستجو را فرا بگيريد، وقت شما ارزش دارد پس نبايد آن را با جستجوي غلط هدر دهيد.
17- به جاي ارسال تصاوير يا آهنگ*ها از طريق Send File ياهو مسنجر، لينك دانلود آنها را در اينترنت بيابيد و به دوستتان بدهيد.
18- با استفاده از ابزارهاي مخصوص، تبليغات موجود در ياهو مسنجر را حذف كنيد.
19- بسياري از برنامه*ها، فايل*ها و آهنگ*هايي كه شما در سيستم*تان داريد قبلأ توسط افراد ديگر در اينترنت آپلود شده*اند، پس اگر دوستتان به آنها نياز داشت به جاي آپلود آنها در فضاهاي اينترنتي سعي كنيد لينك دانلود آنها را بيابيد.
20- با استفاده از نرم افزارهاي مخصوص، ميزان استفاده خود از اينترنت در بازه*هاي زماني مختلف را بسنجيد و ببينيد تا چه حد درست و به جا از اينترنت استفاده كرده*ايد. به عنوان مثال ببينيد در اين 2 ساعتي كه آنلاين بوده*ايد چه كار مفيد و چه كار غير مفيدي انجام داده*ايد.

[mehdi_vsgh]

سلام دسوتان می خوهیم توی این تاپیک تجهیزات رو دنبال کنیم

اواین چیزی که شرکت های پپ یا دارای مجوز صبا می زارن Dslam هست که به dslam پورت ها از طریق تیمینال وصل میشن که تلفن ما می خواره توی یکی از این پورت ها

و اون میوقه به پورت سرعت میدن مثلا 128 256



---------------


DSLAm مخفف Digital Subscriber Line Access Multiplexer
دستگاه فوق در مراکز ارائه دهنده سرویس DSL نصب و امکان ارائه خدمات مبتنی بر DSL را فراهم می نماید. DSLAM اتصالات مربوط به تعدادی از مشترکین را گرفته و آنها را به یک اتصال با ظرفیت بالا برای ارسال بر روی اینترنت تبدیل می نماید. دستگاههای DSLAM دارای انعطاف لازم در خصوص استفاده از خطوط DSL متفاوت ، پروتکل های متفاوت و مدولاسیون متفاوت ( Cap,DMT ) می باشند. در برخی از مدل های فوق امکان انجام عملیات خاصی نظیر اختصاص پویای آدرس های IP به مشترکین، نیز وجود دارد.
یکی از تفاوت های مهم بین ADSL و مودم های کابلی ، نحوه برخورد و رفتار DSLAM است . کاربران مودم های کابلی از یک شبکه بسته بصورت اشتراکی استفاده می نمایند. در چنین مواردیکه همزمان با افزایش تعداد کاربران ، کارآئی آنها تنزل پیدا خواهد کرد. ADSL برای هر یک از کاربران یک ارتباط اختصاصی ایجاد و آن را به DSLAM متصل می نماید. بدین ترتیب همزمان با افزایش کاربران ، کارآئی مربوطه تنزل پیدا نخواهد کرد. وضعیت فوق تا زمانیکه کاربران از تمام ظرفیت موجود خط ارتباطی با اینترنت استفاده نکرده باشند ، ادامه خواهد یافت . در صورت استفاده از تمام ظرفیت خط ارتباطی اینترنت ، مراکز ارائه دهنده سرویس DSL می توانند نسبت به ارتقاء خط ارتباطی اینترنت اقدام تا تمام مشترکین متصل شده به DSLAM دارای کارآئی مطلوب در زمینه استفاده از اینترنت گردند.
منبع مطالب فوق:صفحه اصلی شرکت خدمات کامپیوتری سخاروش| Sakha Ravesh Co.
.................................................. .................................
دستگاهی است با برند های مختلف مانند زیمنس ،هواوی،زیسا ، کامترند که هم به صورت لایه 2 (بریج) و هم به صورت لایه 3 در بازار موجود میباشد.عموما ماژولار است ولی مدلهای غیر ماژولار هم وجود دارد.مدلهای ماژولار عموما از کارتهای پروسسور و پاور ،و کارت مشترکین (مثلا 24 پورت،48 پورت) تشکیل یافته.معمولا پاور 48 ولت دارند و کارتهای مشترکین از یک مودم برد بر پایه اتصال G. ساخته شده است.و در حالت بدون تغییر CO تنظیم گردیده .با تنظیم یکسان Encapsulation در سمت مشترک و dslam و همچنین VPI و VCI یکسان لینک up میشود.
در adsl تا سرعت 2 مگابیت در ثانیه برای مشترک امکان دریافت وجود دارد و در ADSL2+ تا سرعت 8 مگابیت در ثانیه.DSLAM از ظرفیت سیمهای مسی مازاد بر حجم استفاده شده توسط بوق برای انتقال داده استفاده مینماید.
هر کارت مشترک بسته به تعداد پورت زوج سیم مسی توسط اینترفیسی که در این خصوص تعبیه شده دریافت مینماید.سر دیگر سیمها به یک ترمینال مخصوص متصل میشود.این ترمینال برای هر مشترک 2 زوج سیم را ترکیب کرده و یک زوج سیم تحویل میدهد.
1- زوج سیم که از DSLAM خارج میشود
2- زوج سیم بوق که از سالن دستگاه میآید.
این دو مسیر با یک جک اسپلیتر ترکیب میشود و دیتا و بوق توسط یک سیم به سمت مشترک ارسال میشود.مشترک با یک اسپلیتر سمت خود بوق را از دیتا جدا کرده و از سیستم استفاده مینماید.
نرم افزار DSLAM یا همان سیستم عامل در برندهای مختلف متفاوت میباشد و اصولا یک کنسول رابط مود گرافیکی نیز دارد.که امکاناتی جهت تنظیم دستگاه و پورتها برای کاربر دستگاه فراهم میکند.معمولا قابلیتهایی مانند کنترل پهنای باند برای هر پورت و گراف های مختلف را نیز دارا می باشد.
dslam در واقع دستگاههی است برای ارتباط مشترکین در حجم بالا و سرعت بالا از طریق سیم مسی به شبکه شما که در حالت لایه 3 کار روتینگ را نیز برای مشترکین انجام میدهد.با این قابلیت که مشترک هم بوق دارد و هم دیتا.
با پوزش از دوستان خواهشمندم نقایص و ایراد ها را متذکر شوند تا همه استفاده کنیم

[mehdi_vsgh]

بزارین یه خلاصه بگم بهتون از موارد پست قبل!!
Dslam ها در یک اتاق در مراکز مخابرات قرار میگیرن که هر شرکت pap اون اتاق رو اجاره میکنه رک های دی اس لم خودشون رو اونجا قرار میدن و ماهیانه مبلغی به مخابرات بابت نگه داری و اجاره پرداخت میکنن که به اون اتاق : اتاق pap میگن

از dslam ها کابل کشی شده به اتاق mdf که خطوط مشترکین مرکز در اونجا قرار داره . و برای راه اندازی سرویس adsl خطوط مشترکین که کافی هست که از خطوط مشترک به ترمینالهایی که در mdf نصب شده ( ترمینالهای هر شرکت pap مشخص هست ) کابل کشی بشه و بصرف مشترک ارسال بشه که به این کار رانژه میگن ...