موزيسين‌هاي ايراني که در خارج مشهور شدند

[Morteza4SN]

‏"سارا دانشپور" نوازنده پيانو است. او همان دختري ست که به تازگي دانشگاه برکلي به او دکتراي افتخاري موسيقي ‏هديه کرده. سارا 18 سالش تمام نشده و چند سال پيش "لوريس چکناواريان" براي اولين بار او را به موسيقي ايران ‏معرفي کرد؛ براي او مراسمي را در سال 82 در تالار وحدت ترتيب داد که در آن "حسين عليزاده"، "کيهان کلهر" و ‏‏"شهرام ناظري" نيز حضور داشتند و در آن مراسم سارا قطعاتي از موسيقي کلاسيک را به خوبي اجرا کرد.‏

او که سال هاست در آمريکا زندگي مي کند، بسياري از جوايز مهم نوازندگي پيانو را در دنيا از آن خود کرده است.
و

[Morteza4SN]

گروه "ديپ ديش" با حضور دو جوان ايراني به نام هاي "علي شيرازي نيا" و "شهرام طيبي"، نام آشنايي بين جوانان ‏ايراني است. هر دو اين دي جي ها ساکن واشنگتن آمريکا هستند.‏

آن ها از سال 1992 با استفاده از آهنگ هاي خوانندگان معروفي همچون مدونا، شر و دايدو، بيشتر روي ريتم هاي ‏رقص قطعاتي را اقتباس و اجرا مي‌کنند. ديپ ديش به تازگي قطعه‌اي را هم به افتخار "انوشه انصاري" اولين توريست ‏فضايي ايراني ساخته، که بسيار مورد توجه قرار گرفت.‏

بزرگ ترين موفقيت ديپ ديش کسب جايزه گرمي براي ريميکس آهنگ "‏Thank You‏" دايدو است.

[Morteza4SN]

‏"عزيز ناصري" گيتاريستي است ايراني الاصل و عضو گروه موفق "هاگارد". او علاوه بر اينکه نوازندگي و ‏آهنگسازي گروه را انجام مي‌دهد، خواندن قطعات را هم بر عهده دارد. اعضاي اين گروه آلماني، ناصري را مغز متفکر ‏هاگارد مي دانند. اين گروه در ابتدا فعاليتش را با 16 نفر شروع کرد و حالا با 12 نفر ادامه مي دهد. سبک گروه هاگارد ‏متال سمفونيک است. اما سبک هايي چون نئو متال و دث متال را هم تجربه کرده است.‏

تا به حال سه آلبوم موفق از گروه هاگارد منتشر شده که آلبوم سوم به زندگي "گاليله" اختصاص داشت. آلبوم چهارم ‏هاگارد نيز به نام ‏Tales Of Ithiria‏ در راه است که موضوع آن از يک داستان تخيلي گرفته شده است.

[Morteza4SN]

‏"بهرام تاج آبادي" متولد 1355 در تهران است. او سال هاست که در زمينه موسيقي فعاليت مي کند و اين روزها فعاليت ‏خود را صرف اپرا کرده و در اين زمينه هم يکي از موفق ترين خواننده هاي ايراني اپرا بوده است؛ تا آنجا که با ‏درگذشت پاواروتي، مسئولين موسيقي کشور ايتاليا از تاج آبادي خواستند تا در بزرگداشت او در ماه نوامبر در شهر ‏فلورانس قطعاتي از اپراي "دون کارلو" وردي را بخواند.‏

تاج آبادي سال هاست که در کشور فرانسه زندگي مي کند و پيش از سفرش به اين کشور، در گروه «سوسن اصلاني» ‏آواز مي خواند. او در زمينه اپرا جوايز بسيار زيادي را کسب کرده و دائماً در حال کنسرت دادن است.

[Morteza4SN]

خواننده گروه مطرح "‏System Of A Down‏"، "سرژ تنکيان" يک ارمني است که سال هاست در لس آنجلس زندگي ‏مي کند و همواره شايعه ايراني بودن او و گروهش شنيده شده. برخي حتي پا را فراتر از اين گذاشته و مي‌گويند او تا ‏همين چند سال قبل در خيابان "جلفا" زندگي مي‌کرده است.

[perjixen]

در کل برای همه اطلاعات البته تا اینجا...................... مرسی.!

[jamshidjap]

خواننده گروه مطرح "‏System Of A Down‏"، "سرژ تنکيان" يک ارمني است که سال هاست در لس آنجلس زندگي ‏مي کند و همواره شايعه ايراني بودن او و گروهش شنيده شده. برخي حتي پا را فراتر از اين گذاشته و مي‌گويند او تا ‏همين چند سال قبل در خيابان "جلفا" زندگي مي‌کرده است.

من عاشق system of a down هستم ولي تا حالا اينو نشنيده بودم . اين شايعه هستش و يا حقيقت داره چون من تو هيچکدوم از مصاحبه هاشون نديدم که در اين مورد حرفي بزنن

[Morteza4SN]

در کل برای همه اطلاعات البته تا اینجا...................... مرسی.!

خواهش مي كنم عزيز
البته ليست مذكور تمام شد ، باز اگر كسي بود همينجا معرفي مي كنم

من عاشق system of a down هستم ولي تا حالا اينو نشنيده بودم . اين شايعه هستش و يا حقيقت داره چون من تو هيچکدوم از مصاحبه هاشون نديدم که در اين مورد حرفي بزنن

بله در متن هم به احتمال شايعه بودن اشاره شده
هر چند به قول شما چيزي رد يا تاييد هم نشده ...

[Morteza4SN]

گفتگو با لي لي افشار
محمود تهراني



محمود تهرانی در ابتدا از خانم لی لی افشار خواست تا به دوران کودکيش برگرده و از شروع علاقش به گيتار تعريف کنه. خانم افشار گفت:
"من از ده سالگی نواختن گيتار رو شروع کردم اما در سن ۱۷ سالگی رفتم به آمريکا و از اون موقع تا حالا در اونجا زندگی می کنم. در تهران هم گيتار رو اول با آقای کافی شروع کردم و بعد با آقای افراسيابی. قبل از اينکه به آمريکا مهاجرت کنم سه کنسرت در تهران اجرا کردم."

شما علاوه بر تدريس موسيقی و نوازندگی گيتار در دانشگاه ممفيس، شنيدم که اوقات فراغتتون رو با تماشای فيلم و کوهنوردی و شنا می گذرونين. می دونم که به شنا علاقه زيادی دارين، علت بخصوصی داره؟
شنا ورزش خوبيه به خصوص برای نوازنده های گيتار چون به همه ماهيچه ها کمک می کنه و به هيچ جا صدمه نمی زنه. به فيلم و سينما خيلی علاقه دارم ولی من بايد روزی ۵ – ۶ ساعت تمريم کنم و با کار تدريس در دانشگاه و برنامه ريزی برای کنسرت ها، خيلی وقت خالی برام باقی نمی مونه

ايرانی بودن شما تا چه حد روی روحيه و کارتون تاثير گذاشته. آيا اصولا خصوصيت ايرانی بودن رو در کارهاتون حس می کنيد؟
بيشتر در موسيقيم حس می کنم، مخصوصا الان که سه تار هم می زنم. من دارم سعی می کنم موسيقی ايرانی رو برای تماشاچی های خارجی ،روی صحنه ببرم. مثلا اخيرا در ممفيس کنسرتی داشتم. خوب اونجا هيچکس راجع به سه تار چيزی نمی دونه و من هر بار گفتم می خوام سه تار بزنم همه فکر کردن می گم "سی تار"، يعنی همون سی تار هندی. خلاصه برداشتم اين سه تار رو بردم روی صحنه و "مرغ صحر" رو زدم تا همه بفهمن اين چه نوع سازيه. اينکار برای من خيلی کيف داشت چون می دونين تنها خانم گيتاريست ايرانی هستم که دارم در سطح جهانی گيتار می زنم و می تونم سه تار رو برای تماشاچی های گيتار دوست معروف کنم.

چيز ديگه ای هم که دوست دارم شعره. ما در ممفيس با جمعی از ايرانی ها شب شعر داريم و من هم هميشه شرکت می کنم، شعری می خونم و با گيتارم يا سه تارم خواننده ای رو همراهی می کنم.

چطور شد که به سه تار علاقه مند شديد؟
پدرم هميشه می گفتن که خوبه من سه تار هم بزنم و اين هميشه تو گوشم بود. چند سال پيش که رفتم ايران يک سه تار گرفتم و مدتی طول کشيد تا وقت کنم و نواختن او رو به خودم ياد بدم، ولی بالاخره يک چيزهايی ياد گرفتم

می دونم که چندين بار به ايران سفر کرديد و برنامه هايی هم داشتيد. ممکنه جزييات بيشتری در اينباره در اختيار ما قرار بدين.
در اين سه سال اخير در تالار وحدت يا "تالار رودکی" خودمون ، "خانه هنرمندان" و "فرهنگسرای نياوران" برنامه داشتم. با آقای چکناواريان اجرا داشتم. هم به صورت تکنوازی و هم در کنسرتو نواختم.

توجه به اينکه گيتار يک ساز غربيه، در داخل ايران تا چه حد محبوبيت داره و آيا از نواختن اون استقبال می شه.
از گيتار خيلی استقبال می شه، حتی من يادمه اون موقعی که ايران بودم مردم خيلی به گيتار علاقه داشتن. کنسرت های گيتار هميشه پر می شد. يادمه يک بار "جولين بيزنتاين" اومده بود و مردم حتی روی صحنه هم نشسته بودن.

الان هم که من می رم کنسرت هام پر می شه و اصلا ديگه بليط نيست. شاگردهام از اصفهان، شيراز، مشهد، تبريز، خرم آباد و خلاصه همه جا ميان که با من سه روز درس فشرده بخونن. علاقه زياده اما طبق معمول کمبود نت و سی دی هست که من با خودم می برم.

آيا فکر می کنين در آينده تعداد اين سفرها به ايران و مدت اقامتتون بيشتر بشه؟
دلم می خواد بيشتر بشه، بله. در حال حاضر يکبار در سال می رم و يک ماه بيشتر نمی مونم. اما دلم می خواد ۵- ۶ ماه برم، البته بايد از دانشگاه اجازه بگيرم.

منبع : بي بي سي

[perjixen]

در نهایت باز هم مرسی...................!!!!
البته ما منتظر بعدیش هستیم................ (با خانواده میخونم!!!!).دی.