پیرزن 75 ساله رکورددار سرعت اتصال به اینترنت

[S a f a 6 4]

فکرش رو بکن روزی میتونی 100 تا فیلم دانلود کنی ,روزی 100000 گیگ برنامه ,روزی 100000 گیگ بازی ,روزی

100000000000 تا عکس و .....................................

حالا نوبت آپلوده ,روزی 100000 دفه تمامه هاردت رو آپلود کنی بازم روزی 100000 دفه تمامه هاردت رو آپلود

کنی,..............


نه ,اصلا اینجوری اینترنت رو دوست ندارم ,حال اینترنت به اینه که 1 ساعت پدر خودت رو دریاری تا بتونی 1 مگ

اطلاعات آپلود کنی

[doyenboof]

اختلاف سرعت اینترنت جبرانش می کنه ..

آره هر 5 دقیقه که هیچ هر 1 دقیقه می تونی آپ دیتش کنی

[R10MessiEtoo]

تکمیلی:
كاش من هم پيرزني سوئدي بودم!
همشهری آنلاین - آن قدر با اين اينترنت ذغالي کار کرده‌ايم و خون دل خورده‌ايم که گاهي فکر مي‌کنم همه حرف‌ها و داستان‌هايي که در مورد سرعت اينترنت در جاهاي ديگر دنيا مي‌شنوم و مي‌خوانم، خواب و خيالي بيشتر نيست.

اما گويا جداً آدم‌هايي هستند که اين حقيقت مسلم را که اينترنت بيشتر از 128kbs ، عملاً به درد نمي‌خورد و بي‌مصرف مي‌ماند را باور ندارند. بياييد مروري بر دو خبر داشته باشيم:

استکهلم، سوئد : سيگبريت لوثبرگ Sigbritt Lothberg يک تازه‌وارد به دنياي اينترنت است ولي اين پيرزن 75 ساله سريع‌ترين سرعت دسترسي به اينترنت را در دنيا دارد. وي مي‌تواند از طريق فيبر نوري با سرعت 40 گيگابيت در ثانيه به اينترنت متصل شود. مقامات شهر Karlstad که وي در آن زندگي مي‌کند، اين موضوع را تأييد کرده‌اند.

وي مي‌تواند در کمتر از 2 ثانيه يک فيلم کامل را دانلود کند که هزاران بار سريع‌تر از سرعت کاربران عادي اينترنت است. او اين سرعت دسترسي را مديون پسر خود است. پسر اين پيرزن -پيتر- با همکاري يکي از دست‌اندرکاران شبکه مخابراتي شهر کارل‌استاد، يک تکنيک مدولاسيون ابداع کرده‌اند که به ياري آن مي‌شود بدون هيچگونه دستگاه گيرنده واسطه‌اي، اطلاعات را بين دو روتور با فاصله 1240 مايل از هم، انتقال داد.

پيتر لوثبرگ که يک متخصص شبکه است در اين مورد مي‌گويد: ما مي‌خواستيم نشان بدهيم که هيچ محدوديتي در سرعت اينترنت وجود ندارد.

جالب است بدانيد که اين پيرزن پيش از اين کامپيوتري نداشت و در حال حاضر فقط براي خواندن روزنامه‌ها به اينترنت متصل مي‌شود.

سرعت دسترسي بالاي اين پيرزن بازتاب زيادي در سايت‌هاي خبري داشته است و مطالب جالبي در مورد وي نوشته شده است. مثلاً گرگوري ساليوان نويسنده يک سايت آي‌تي در پستي با عنوان «سيگبريت لوثبرگ، با من عروسي مي‌کني؟»، از اين پيرزن 75 ساله تقاضاي ازدواج کرده است.

اما خبر دوم در مورد هزينه اتصال به اينترنت با پهناي باند بالاست: اگر هزينه اشتراک ماهانه را معيار در نظر بگيريم، در سوئد بايستي 10.47 دلار بابت دسترسي به اينترنت با سرعت بالا بپردازيد، ولي در آمريکا براي همين کار بايد 15.93 دلار بپردازيد و تازه اين ارزان‌ترين اشتراک اينترنتي پهن باند در آمريکاست.

ولي اگر ما شاخص دقيق‌تري يعني شاخص مگابيت در ماه را معيار بررسي مقايسه‌مان قرار بدهيم، به نتايج جالب‌تري مي‌رسيم ، در ژاپن کاربران براي هر «مگابيت در ماه» مبلغ 22 سنت مي‌پردازند، در حالي که در آمريکا بايد 3.18 دلار براي هر «مگابيت» در ماه پرداخت کرد.

به اين ترتيب با اين معيار دقيق‌تر متوجه مي‌شويم که هزينه اتصال در آمريکا در واقع 15 بار گران‌تر از ژاپن است و آمريکا از اين لحاظ در مقام سيزدهم قرار مي‌گيرد.

در ژاپن شرکت NTT بابت اتصالي با سرعت 100 مگابيت دانلود و آپلود ماهانه از شما 49 دلار دريافت مي‌کند در حالي که Verizon FiOS در آمريکا بابت اتصال با سرعت 30 مگابيت در ثانيه دانلود و 5 مگابيت آپلود ، 191.2 دلار درخواست مي‌کند.

حالا شما ايران را در نظر بگيريد، البته در هيچ جاي دنيا سرعت 128kbs را اينترنت سرعت بالا نمي‌دانند و اگر اين حرف را به کسي بزنيد، بي‌شک مايه تفريح همگان خواهيد شد.

«فرض کنيد»، شما بابت اتصال 128kbs که حداکثر «مجاز» اتصال کاربران خانگي به اينترنت است، ماهانه 20 تومان پرداخت کنيد، به اين ترتيب با يک تناسب و ضرب و تقسيم مشخص مي‌شود که ما در بهترين حالت (اگر قطع شدن‌هاي گاه و بيگاه و کاهش سرعت را در نظر نگيريم)، بابت هر «مگابيت در ثانيه»، بيش از 160 دلار در ماه پرداخت مي‌کنيم.

به اين ترتيب در خوش‌بينانه‌ترين حالت ممکن، ما 50 برابر بيشتر از يک کاربر آمريکايي پول بابت دسترسي به اينترنت پرداخت مي‌کنيم. آن هم در شرايطي که گفته مي‌شود، هزينه اتصال به اينترنت پهن باند در آمريکا بالاست!

[Greatone]

جالب است بدانيد که اين پيرزن پيش از اين کامپيوتري نداشت و در حال حاضر فقط براي خواندن روزنامه‌ها به اينترنت متصل مي‌شود.

[*PiNk PaNTHeR*]

دوستان توجه کنین که یا قانون کپی رایت یا اینترنت بالای 1 مگ برای خانگی.
مگه خون ملت ایران از بقیه پررنگ تره؟
ایول مادرجان... اما حیف دیگه نمیتونه پاش رو توی وارزها بذاره.

[amir2011]

استکهلم ، سوئد : سیگبریت لوثبرگ Sigbritt Lothberg یک تازه‌وارد به دنیای اینترنت است ولی این پیرزن 75 ساله سریع‌ترین سرعت دسترسی به اینترنت را در دنیا دارد. وی می‌تواند از طریق فیبر نوری با سرعت 40 گیگابیت در ثانیه به اینترنت متصل شود. مقامات شهر Karlstad که وی در آن زندگی می‌کند ، این موضوع را تأیید کرده‌اند.
وی می‌تواند در کمتر از 2 ثانیه یک فیلم کامل را دانلود کند که هزاران بار سریع‌تر از سرعت کاربران عادی اینترنت است.
او این سرعت دسترسی را مدیون پسر خود است. پسر این پیرزن -پیتر- با همکاری یکی از دوست اندر کاران شبکه مخابراتی شهر کارل‌استاد ، یک تکنیک مدولاسیون ابداع کرده‌اند که به یاری آن می‌شود بدون هیچگونه دستگاه گیرنده واسطه‌ای ، اطلاعات را بین دو روتور با فاصله 1240 مایل از هم ، انتقال داد.
پیتر لوثبرگ که یک متخصص شبکه است در این مورد می‌گوید: «ما می‌خواستیم نشان بدهیم که هیچ محدودیتی در سرعت اینترنت وجود ندارد.»
جالب است بدانید که این پیرزن پیش از این کامپیوتری نداشت و در حال حاضر فقط برای خواندن روزنامه‌ها به اینترنت متصل می‌شود.
سرعت دسترسی بالای این پیرزن بازتاب زیادی در سایت‌های خبری داشته است و مطالب جالبی در مورد وی نوشته شده است ، مثلا «گرگوری سالیوان» نویسنده یک سایت آی‌تی در پست با عنوان «سیگبریت لوثبرگ ، با من عروسی می‌کنی؟» ، از این پیرزن 75 ساله تقاضای ازدواج کرده است و از او خواسته علیرغم همه موانع عرفی و فاصله فیزیکی که از هم دارند ، با هم ازدواج کنند.
قطعا این پیرزن اگر بتواند از دست خواستگاران غربی‌اش خلاص شود ، نمی‌تواند مانع خواستگاران جوان آی‌تی‌دوست ایرانی شود!
اما خبر دوم در مورد هزینه اتصال به اینترنت با پهنای باند بالا است:در آمریکا اینترنت پهن باند ، واقعا گران است
اگر هزینه اشتراک ماهانه را معیار در نظر بگیریم ، در سوئد بایستی 10.47 دلار بابت دسترسی به اینترنت با سرعت بالا بپردازید ، ولی در آمریکا برای همین کار باید 15.93 دلار بپردازید ، تازه این ارزان‌ترین اشتراک اینترنتی پهن باند در آمریکا است.
ولی اگر ما شاخص دقیق‌تری یعنی شاخص مگابیت در ماه را معیار بررسی مقایسه‌مان قرار بدهیم ، به نتایج جالب‌تری می‌رسیم ، در ژاپن کاربران برای هر «مگابیت در ماه» مبلغ 22 سنت می‌پردازند ، در حالی که در آمریکا باید 3.18‌ دلار برای هر «مگابیت» در ماه پرداخت کرد. به این ترتیب با این معیار دقیق‌تر متوجه می‌شویم که هزینه اتصال در آمریکا در واقع 15 بار گران‌تر از ژاپن است و آمریکا از این لحاظ در مقام سیزدهم قرار می‌گیرد.
در ژاپن شرکت NTT بابت اتصالی با سرعت 100 مگابیت دانلود و آپلود ماهانه از شما 49 دلار دریافت می‌کند در حالی که Verizon FiOS در آمریکا بابت اتصال با سرعت 30 مگابیت در ثانیه دانلود و 5 مگابیت آپلود ، 191.2 دلار درخواست می‌کند.
حالا شما ایران را در نظر بگیرید ، البته در هیچ جای دنیا سرعت 128kbs را اینترنت سرعت بالا نمی‌دانند و اگر این حرف را به کسی بزنید ، بی‌شک مایه تفریح همگان خواهید شد.
من دقیقا میانگین هزینه اشتراک ماهانه ADSL یا وایرلس شرکت‌ها را الان ندارم ولی «فرض کنید» ، شما بابت اتصال 128kbs که حداکثر «مجاز» اتصال کاربران خانگی به اینترنت است ، ماهانه 20 تومان پرداخت کنید ، به این ترتیب با یک تناسب و ضرب و تقسیم مشخص می‌شود که ما در بهترین حالت و اگر قطع شدن‌های گاه و بیگاه و کاهش سرعت را در نظر نگیریم ، بابت هر «مگابیت در ثانیه» ، بیش از 160 دلار در ماه پرداخت می‌کنیم.
به این ترتیب در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن ، ما 50 برابر بیشتر از یک کاربر آمریکایی پول بابت دسترسی به اینترنت پرداخت می‌کنیم. آن هم در شرایطی که گفته می‌شود ، هزینه اتصال به اینترنت پهن باند در آمریکا بالا است.

[Balrog]

منبع رو هم من به جاى ايشون مى‌گم!: وبلاگ دكتر مجيدى.

[amir2011]

منبع رو هم من به جاى ايشون مى‌گم!: وبلاگ دكتر مجيدى.

برای منبعش شرمنده چون در واقع منبع اصلی هم وبلاگ دکتر مجیدی نیست و اینجاست...

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[Balrog]

منبع اين مطلبى كه تو پست اول اومده وبلاگ دكتر مجيدى هست، با سايتى كه ازش ترجمه شده كارى نداريم.

[Aminzikzak]

به هرحال خوش بحال آخر عمری به جای اینکه بشینه واسه نوه هاش قصه تعریف کنه میره تو اینترنت تکچرخ میزنه ...