آلرژي به سادهترين بيان، يعني اينكه سيستم ايمني بدن برخي افراد نسبت به چيزهايي واكنش نشان ميدهد كه بدن اكثر افراد بدون مشكل آنها را تحمل ميكند.
افراد مبتلا به آلرژي بهطور معمول به بيش از يك ماده حساسيت دارند. موادي كه باعث آلرژي در اكثر اين افراد ميشوند عبارتند از: گرده گياهان، هاگ قارچها و كپكها، شوره بدن حيوانات خانگي، غذاها، مواد آلرژيزاي شغلي، ذرات آلودهكننده هوا و موجودات ميكروسكوپي موجود در گردوغبار(مايت).
در برخي از انواع آلرژي، سيستم ايمني بدن نوعي پادتن را به نام ايمونوگلوبين E عليه ماده آلرژيزا ترشح ميكند اما آلرژي ميتواند يك جنبه ژنتيك هم داشته باشد كه به آن «آتوپي» گفته ميشود؛ به عبارت ديگر برخي افراد از لحاظ سرشتي براي بروز آلرژي مستعد هستند.
در صورتي كه اين افراد در معرض مواد تنفسي يا خوراكي آلرژيزا قرار بگيرند، ايمونوگلوبين E در خون آنها به واسطه استعداد ژنتيك ترشح ميشود. كودكي كه هيچيك از والدين وي به آلرژي ابتلا ندارند با احتمال 20 درصد ممكن است دچار آلرژي شود. اگر فقط يكي از والدين آلرژي داشته باشند، احتمال درگيري فرزند با آلرژي در حدود 30 درصد است و اگر والدين يك كودك گرفتار آلرژي باشند، فرزند آنها با احتمال 40 تا 75 درصد آلرژي خواهد داشت. 40 درصد جمعيت عمومي آتوپيك هستند؛ يعني از نظر ژنتيك مستعد بروز آلرژي هستند.
آلرژي ميتواند به شكلهاي مختلف خود را بروز دهد. چطور؟ هر ماده آلرژيزا برحسب اينكه چگونه سيستم ايمني را به واكنش وادار سازد و بهدنبال اين واكنش باعث ترشح چه مادهاي در خون شود، علامت خاص خود را بروز ميدهد. تنگينفس (آسم)، التهاب مخاط بيني(رينيت)، قرمزي ملتحمه چشم، قرمزي پوست(درماتيت) و كهير، از شناختهشدهترين صورتهاي بروز آلرژي به شمار ميروند. خود اين مشكلات در صورت ماندگاري ممكن است به بيماريهاي ديگري منجر شوند؛ بهعنوان مثال، التهاب آلرژيك مخاط بيني ميتواند به سينوزيت و عفونت گوش مياني بينجامد.