میراحمد هاتف اصفهانی در گذشته به سال 1198 هجری از شاعر فارسیگوی ایرانی است. او همدوره با دو دودمان زند و افشار در ایران بود. او به دو زبان فارسی و عربی چیره بود. شهرتش بیشتر برای ترجیعبندهای عارفانه اوست.
چه شود به چهره زرد من نظری برای خدا كنی
كه اگر كنی همه درد من به یكی نظاره دوا كنی
تو شهی و كشور جان تو را، تو مهی و جان جهان تو را
ز ره كرم چه زیان تو را كه نظر به حال گدا كنی
ز تو گر تفقد و گر ستم، بود آن عنایت و این كرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا كنی چه وفا كنی
همه جا كشی می لاله گون ز ایاغ مدعیان دون
شكنی پیاله ما كه خون به دل شكسته ما كنی
تو كمان كشیده و در كمین، كه زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین، كه خدا نكرده خطا كنی
تو كه هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیكران
قدمی نرفته ز كوی وی، نظر از چه سوی قفا كنی
توي گوگل كه اطلاعات خوبي ميشه پيدا كرد !
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]