
CDMA به گونه اي کاملاً متفاوت نسبت بهTDMAعمل مينمايد. CDMA بعد از پروسه ديجيتال (صفر و يک) نمودن ديتا، ديتا را در کل پهناي باند موجود پخش مينمايد. تماسهاي تلفني چندگانه بر روي يکديگر در کانال قرار مي گيرند که البته به هر تماس يک کد ترتیبی منحصربفرد (Unique Sequence Code) اختصاص داده ميشود. CDMA يک شکل طيف پخش شده را دارا بوده که بسادگي به معناي اينست که ديتا در قطعات کوچک بر روي تعدادي فرکانسهاي جداگانه موجود فرستاده ميشود که اين فرکانسها براي استفاده در هر زمان در يک محدوده معين شده، قابل دسترس می باشند.
تمام کاربران در قسمتي از طيف باند پهن مشابه، ديتا را منتقل مي نمايند. سيگنال هر کاربر در کل پهناي باند با بکارگيري يک کد پخش منحصر بفرد، پخش مي شود. در دريافت، همان کد منحصر بفرد استفاده شده، که سيگنال را بازيافت نمايد. بعلت اينکه سيستمهاي CDMA نياز دارند که يک مهر زماني دقيق را بر روي هر قطعه يک سيگنال قرار دهند، آن (CDMA) به سيستم GPS براي اطلاعات مراجعه مي نمايد. بين 8 تا 10 تماس تلفني جداگانه ميتوانند در همان فضاي کانال که براي يک تماس آنالوگ AMPS فضا مي گيرد را حمل نمايند. تکنولوژي CDMA پايه استاندارد ميان زماني (Interim Standard) (IS-95) بوده و هم در باندهاي فرکانس 800 مگاهرتز و هم 1900 مگاهرتز عمل کرده و کار مي نمايد.
بطور ايده آل،TDMA و CDMA براي يکديگر شفاف و مرعي مي باشند.در عمل، سيگنالهاي CDMA با قدرت بالا زمينه پارازيت و سر و صدا را براي گيرنده هايTDMA افزايش داده، و سيگنالهاي TDMA با قدرت بالا مي توانند باعث بيش از توان بار نمودن و اختلال در گيرنده هاي CDMA شوند.