تبلیغات :
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 2 از 4 اولاول 1234 آخرآخر
نمايش نتايج 11 به 20 از 35

نام تاپيک: بهترین گیتاریست های دنیا Top Guitarists

  1. #11
    آخر فروم باز Metalzadeh's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2006
    محل سكونت
    سرزمین هرگزها
    پست ها
    2,525

    پيش فرض

    البته نسبت به صحبت دوستمون درباره ...Axl Rose البته تا اونجا که من می دونم axl گیتاریست نبوده بلکه vocal گروه Guns n roses بود.. آهنگی که توش فحش داده باشه نشنیدم..

    دوستان اسم همه گیتاریستارو بردن ولی God of guitar رو یادشون رفت..JIMI Hendrix
    کسی که بعد از سی چهل سال از تاریخ مرگشSeptember 18, 1970 هنوز توی چارت گیتاریست های بزرگترین شبکه های موسیقی جهان یعنی MTV و VH1 و خیلی چارت های دیگه هنوز اول هست...و نزدیک به 3500000صفحه وب در موردش مطلب تو صفحات وب هست تعجب نکنید اگه شما هم با دندون گیتار می زدید کمتر از این نمیشدین
    اکثرا فکر میکنن که سرعت و Rating یعنی حرفه ای بودن.. ولی اصلی ترین عنصر موسیقی رو یادشون رفته.. اونم احساس آهنگه!!
    سرعت یک امتیازه ولی همه چی نیست..گیتاریستی حرفه ایه که با یک ملودی 40 BPM بتونه شنوندگانشو به گریه بندازه یا بخندونه ویا هیجانیشون کنه!! به نظر من یه ملودی 240 bpm فقط بدونه حس هیچی جز خسته کردنه گیتاریستو شنونده نیست...به همین خاطره که تو بعضی چارت ها حتی از kurt cobain که vocal و گیتاریست گروه NIRVANA بود به عنوان 10 گیتاریست اول نام میبرن(VH1 چارت) یک کم که حرفه ای به موزیک نگاه کنی میبینی کم بیراه نگفتن..در واقع با ساده ترین ملودی ها پر حس ترین موزیک ها رو خلق کردن یک نبوغه!!
    بازم مطلب دام ولی واقعا خستم ...بعدا می نویسم
    با حرفات کاملا موافقم
    اون احساسی که موزیک منتقل می کنه مهمه نه تکنیکی و حرفه ای بودنش

  2. #12
    در آغاز فعالیت
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    4

    پيش فرض

    Metalzade جان ممکنه مرجع این نوشته هارو بزاری....یادم میاد دو سه سال پیش یه جا خونده بودم..

  3. #13
    آخر فروم باز Metalzadeh's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2006
    محل سكونت
    سرزمین هرگزها
    پست ها
    2,525

    پيش فرض اینگوی مالمستین

    Metalzade جان ممکنه مرجع این نوشته هارو بزاری....یادم میاد دو سه سال پیش یه جا خونده بودم..
    سلام متاسفانه مرجع رو اونوقتی که اینارو Save می کردم بر نداشتم (تو Word کپی کردم)
    سعی می کنم از این به بعد با مرجع باشم
    __________________________________________________ ____

    اینگوی جوان مالمستین (نام اصلی لارس جوان ینگو لانرباخ) [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و خالق سبک نئوکلاسیک راک است.
    در ۳۰ ژوئن ۱۹۶۳ در حومهٔ شهر استکهلم سوئد به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند خانواده (شامل مادرش ریگمور، خواهرش آن لوئیز و برادرش بژورن) بود. او در ابتدا علاقه‌ای به گیتار نداشت ولی پس از دیدن اجرای جیمی هندریکس در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰، به گیتار علاقه‌مند شد و روز مرگ جیمی هندریکس، همانطور که خودش گفته‌است: «اینگوی گیتاریست به دنیا آمد».

    او نوازندگی را با کار روی قطعات موسیقی گروه‌هایی مانند دیپ پرپل شروع کرد. علاقهٔ او به تاثیر موسیقی کلاسیک بر کارهای ریچی بلک‌مور، او را به کارهای کلاسیک باخ، ویوالدی، بتهون و موتزارت راهنمایی کرد. با شروع از ۱۰ سالگی او تمام انرژی خودش را صرف موسیقی کرد. در ۱۵ سالگی او نوازندگی در چند گروه موسیقی را شروع کرد. این گروه‌ها اکثرا به قدرت نوازندگی او متکی بودند. در ۱۸ سالگی او و چند تن از دوستانش یک نمونه مجموعه آهنگ نمایشی برای کمپانی CBS سوئد ضبط کردند که این قطعات هرگز پخش نشدند.

    در سال ۱۹۸۲ مایک وارنی در کمپانی شارپنل رکوردز که این کاست را شنیده بود، اینگوی را دعوت کرد تا با گروه موسیقی استیلر بر روی آلبومی به همین نام همکاری کند. مالمستین پس از این کار به گروه آلکاتراز پیوست و در سال ۱۹۸۳ آلبوم No Parole From Rock N' Roll را با این گروه ضبط کرد. پس از آن اینگوی اولین آلبوم سولوی خودش را منتشر کرد که اکنون انجیل نئو کلاسیک راک نامیده می‌شود. این آلبوم همچنین نامزد جایزهٔ گرمی برای بهترین اجرای اینسترومنتال راک شد. این آلبوم توجه منتقدان و مخاطبان زیادی را به خود جلب کرد و پایه‌گذار سبک جدیدی به نام نئوکلاسیک راک بود.

    در سال ۱۹۹۷ مالمستین ثابت کرد که فراتر از یک پدیده در موسیقی راک است. مالمستین پس از ماه‌ها تمرین، اولین اثر کاملا کلاسیک خودش را با نام Concerto Suite for Electric Guitar and Orchestra in Eb minor, Op. ۱ منتشر کرد. این آلبوم در پراگ به همراه ارکستر فلارمونیک چک و با رهبری Yoel Levi ضبط شد.

    در سال ۲۰۰۱ مالمستین توانست مجموعه قطعات خودش را با ارکستر فلارمونیک جدید ژاپن در توکیو اجرا کند. که دی‌وی‌دی این اجرا نیز در سال ۲۰۰۲ منتشر شد.

    در سال ۲۰۰۳ مالمستین به همراه استیو وی و جو ساتریانی در تور مشهور «جی۳» شرکت کرد.



    منبع : [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

  4. #14
    در آغاز فعالیت Rock `n` Roll's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    8

    پيش فرض

    اینم یه لیست از بهترین گیتاریست های دنیا به سلیقه من

    میدونم که خیلی ها رو از قلم انداختم ، شرمنده دیگه یادم نیومد .

    در ضمن این لیست به هیچ ترتیب خاصی نیست .


    Joe Satriani
    Jimmy Page
    Eddie Van Halen
    David Gilmour
    Jimi Hendrix
    Slash
    Kirk Hammet
    Randy Rhoads
    Eric Clapton
    Stevie Ray Vaughan
    Dimebag Darrel
    Eric Johnson
    Ritchie Blackmore
    Mark Knopfler
    Steve Vai
    B.B. King
    Ted Nugent
    Yngwie Malmsteen
    Michael Romeo
    Neil Young
    Carlos Santana
    Tony Iommi
    Frank Zappa
    Zakk Wylde
    Kurt Cobain
    George Harrison
    John Petrucci
    Jeff Beck
    Jason Becker
    Michael Angelo Batio
    Chuck Schuldiner
    Buckethead
    Marty Friedman

    بزرگی میگفت هر کس این گیتاریست ها را نشناسد و از دنیا برود به مرگ جاهلیت مرده است .

  5. #15
    پروفشنال Atman's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jan 2006
    پست ها
    709

    پيش فرض

    از نظر من این ها :

    Joe satriani

    Tony iommi

    kirk hammet

    Y.J Malmsteen

    و در رده های بعد :

    Agust و James Hetfield و SLash و...

  6. #16
    در آغاز فعالیت LEnIn+$'s Avatar
    تاريخ عضويت
    Nov 2006
    پست ها
    15

    پيش فرض

    ممنون ز همه دوستان!

    برای کامل شدن تاپیک بهتره به اجراهای زنده و کنسرتهاشون هم اشاره بشه..

    خب برای شروع! از بین بهترین اجراهای زنده این چند گیتاریست زیر, برای دیدن شما کدوم رو پیشنهاد میکنین؟ (از هر گیتاریست دو تا اجرای زنده)

    Joe satriani
    Y.J Malmsteen
    Michael Angelo
    Steve Vai
    Eddie Van Halen

  7. #17
    در آغاز فعالیت Rock `n` Roll's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    8

    پيش فرض

    ممنون ز همه دوستان!

    برای کامل شدن تاپیک بهتره به اجراهای زنده و کنسرتهاشون هم اشاره بشه..

    خب برای شروع! از بین بهترین اجراهای زنده این چند گیتاریست زیر, برای دیدن شما کدوم رو پیشنهاد میکنین؟ (از هر گیتاریست دو تا اجرای زنده)

    Joe satriani
    Y.J Malmsteen
    Michael Angelo
    Steve Vai
    Eddie Van Halen

    جو ستریانی که همه اجراهاش عالیه
    حالا مثلا G3-1996-2003

    حضرت مالمستین هم
    1985 Live in japan
    1989 Live in Leningrad
    این کنسرت ژاپن رو اگه ببینید باورتون نمیشه کسی تو 20 سالگی این جوری گیتار بزنه !

    Steve Vai
    کنسرت G3 1996 فقط به خاطر اجرای به یاد موندنیه For the love the god
    G3 2005 هم بد نیست ، ولی جلو John Petrucci کم میاره


    از Michael Angelo هم که من تا حالا اجرای زنده ندیدم ، دوستان کسی اگه داره به ما برسونه

  8. #18
    آخر فروم باز Metalzadeh's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2006
    محل سكونت
    سرزمین هرگزها
    پست ها
    2,525

    پيش فرض

    ممنون ز همه دوستان!

    برای کامل شدن تاپیک بهتره به اجراهای زنده و کنسرتهاشون هم اشاره بشه..

    خب برای شروع! از بین بهترین اجراهای زنده این چند گیتاریست زیر, برای دیدن شما کدوم رو پیشنهاد میکنین؟ (از هر گیتاریست دو تا اجرای زنده)

    Joe satriani
    Y.J Malmsteen
    Michael Angelo
    Steve Vai
    Eddie Van Halen
    من از هیچکدومشون Live ندیدم
    از فردا میرم دنبالش ببینم گیر میارم

  9. #19
    در آغاز فعالیت Rock `n` Roll's Avatar
    تاريخ عضويت
    Apr 2007
    پست ها
    8

    پيش فرض Joe Satriani

    Joe Satriani

    به اعتقاد بسیاری از منتقدان،جو ساتریانی یکی از تکنیکال ترین و مؤثرترین گیتاریست ها در عرصه موسیقی راک در دو دهه اخیر بوده است و نه تنها به عنوان یک ابر گیتاریست،بلکه به عنوان یک شخصیت فروتن و اخلاقمند در بین اهل هنر از احترام خاصی برخوردار میباشد. او با انتشار هر آلبوم جدید جوایز بیشماری را به نام خود کرده است و با تربیت شاگردانی چون
    «استیو وای»،«کرک همت»(متالیکا)،«لری لالند»(پریموس)،«جف تاسین»(تی راید)،
    «الکس اسکلنیک»(تستامنت) نام خود را به عنوان یکی از فرهیخته ترین معلمین گیتار به ثبت رسانده است.
    او در پانزدهم جولای 1956 میلادی به عنوان کوچکترین فرزند از یک خانواده پرجمعیت چشم به جهان گشود.پدر و مادرش هر دو نوازندگان قابلی بودند و گوش او با موسیقی کلاسیک،جاز،
    آر . اند . بی،راک اندرول و همچنین موسیقی اعتراض انگلیسی آشنایی کامل داشت و لحظه ای از کلکسیون نوار برادر و خواهران بزرگترش غافل می شد.
    در 9 سالگی فراگیری درامز را آغاز نمود و با نت خوانی و تمرین منظم موسیقی آشنا شد. به طور خلاصه عوامل بسیاری دست به دست هم دادند تا او به موسیقی راک علاقه مند شود ولی به گفته خودش این«جیمی هندریکس» بود که انگیزه گیتاریست شدن را در او زنده نمود.
    جو ساتریانی در سن 14 سالگی و در حین تمرین فوتبال با شنیدن خبر فوت «جیمی هندریکس» بی درنگ به سراغ مربی تیم رفت و ضمن عرض خداحافظی ابلاغ کرد که می خواهد گیتاریست شود.
    در دبیرستان تئوری موسیقی را فراگرفت و با عضویت در گروهای موسیقی دبیرستان به اجرای آثاری از «جیمی هندریکس»،«لدزپلین»،«بلک سابات»و... پرداخت . ولی به گفته خودش با یافتن کتابی از «جو پس» با موضوع آکوردهای جز،نوازندگی اش برای همیشه دگرگون گردید و متعاقب آن مدتی را به فراگیری موسیقی جز نزد معلم مشهور «لنی تریستانو»اختصاص داد.
    یک سال و نیم پس از شروع نوازندگی گیتار،تدریس گیتار را آغاز نمود. او خطاب به یک گفت و گوگر در جواب علت روی آوردن به تدریس گیتار می گوید:
    «خب،یه جورایی به خاطر نیاز مالی به تدریس گیتار روی آوردم.قبل از این به شغل هایی چون باغبانی،بنایی، حتی کار در فروشگاه لباس پرداخته بودم.ولی آرزوی به جز ورود به دنیای موسیقی نداشتم.»
    و در گفت و گویی دیگر می گوید:
    «من در دوره دبیرستان تدریس گیتار را شروع کردم خوب، مادر من معلم مدرسه بود و برای همین فکر می کردم باید کار راحتی باشه و از طرفی به خاطر نوازندگی در گروه موسیقی دبیرستان و همچنین اجراهای که در نمایشگاه پارک داشتم به شهرت نسبتا خوبی دست پیدا کرده بودم.»
    و در جایی دیگر می گوید:
    «استیو وای از اولین شاگردان من بود و یک روز وقتی خیلی کوچک بود در حالی که یک گیتار دست دوم بدون سیم در یک دستش بود و یک بسته سیم هم هم در دست دیگرش،اومد در خونمون و می خواست گیتار یاد بگیره و شکر خدا امروز با اون قد بلندش یکی از قابل ترین گیتاریست های دنیا محسوب می شه.»
    «استیو وای» نیز در تایید این خاطره می گوید:
    «اون روز حتی بلد نبودم سیم های گیتار رو بندازم و وقتی وارد اتاق جو شدم از دیدن پوستر های روی دیوار و امپ بامزه و کابل فنری گیتارش حسابی ذوق کرده بودم.»
    جو ساتریانی در سال 1967 عازم برکلی شد و در پرداخت اجاره یک آپارتمان کوچک با دو خواهر بزرگترش شریک شد و شب ها با نوازندگی در یک گروه راک به نام«اسکوئرز» و روزها با تدریس در یک فروشگاه گیتار،رفته رفته اسم و رسمی پیدا کرد و در همین فروشگاه شاگردان گمنامی چون«کرک همت» و«لری لالند»را به اوج شهرت رساند.
    «اسکوئرز» یک کاور بند بود و از خودش هیچ قطعه ای نداشت و جو دریافت که ادامه فعالیت در این گروه آینده ای به دنبال نخواهد داشت،پس به خلق آثاری برای گیتار مشغول شد. به همین منظور در تعطیلات کریسمس با یک استودیوی محلی تماس گرفت و با هزینه ای ناچیز پنج قطعه ضبط نمود.در این قطعات کلیه اصوات توسط گیتار تولید می شد . مثلا برای ارائه صدای گیتار باس سیم ششم گیتار را شل نمود و برای ارائه صدایی شبیه به درامز با اچار آلن به روی پیکاپ کوبید.
    مدتی بعد ضبط چهار قطعه دیگر را نیز در برنامه کار خود قرار داد که متاسفانه به علت عدم استطاعت مالی،پروژه متوقف گردید تا این که با افتتاح دسته چک و گرفتن یک کارت اعتباری با اعتبار پنج هزار دولار دوباره کار به جریان افتاد و این اعتبار برای اتمام اولین آلبوم وی
    «Not of this earth» کفایت نمود.
    جو ساتریانی نسخه ای از آلبومش را برای دوست قدیمی اش «استیو وای» که در آن زمان با نوازندگی در گروه«فرانک زاپا»به شهرت قابل توجهی دست یافته بود فرستاد و او نیز در تمامی مصاحبه ها از جو ساتریانی به عنوان بهترین گیتاریست دنیا یاد نمود و جنجالی مطبوعاتی به راه انداخت.
    هر چند این آلبوم مورد توجه مجلات معتبر موسیقی واقع شد و تا حدی نام او را مطرح نمود، ولی در واقع انتشار آلبوم دوم او یعنی «Surfing with the alien»در سال 1987 او را نه تنها در حیطه گیتار بلکه در دنیای موسیقی به شهرتی غیر قابل تصور رساند.او برای ظبط این آلبوم با این ایده وارد استودیو شد تا آلبومی با تمرکز کامل بر روی تکنیک های گیتار خلق نماید و شگفت آن که در واقع هر یک از آثار خلق شده در این آلبوم به تنهایی برای جاودانه شدن نام
    جو ساتریانی کافی بود.
    بعضی از شاهکارهای این آلبوم عبارتند از:
    Surfing with the alien
    Snatch boogie
    Crashing day
    Always with you always with me
    و همین آلبوم بود که نوازندگی سولو در تور جهانی«مایک جاگر»را برای او به ارمغان آورد.
    آثار منتشر شده از «جو ساتریانی» به ترتیب تا به امروز عبارتند از:
    Not of this earth (1986)
    Surfing with the alien (1987)
    Dreaming # 11 (1988)
    Flying in a blue dream (1989)
    The extremist (1992)
    The beautiful guitar (European compilation album (1993)
    Time machine (1993)
    Joe satriani (1995)
    GThree : Live in concert (1997)
    Crystal planet (1998)
    Engines of creation (2000)
    Additional creations (Bonus CD with limited “Engines of creation”) (2000)
    Live in san Francisco (previously recorded material) (2001)
    Strange beautiful music (2002)
    The electric Joe Satriani : An anthology (2003)
    GThree : Rockin’ in the free world (2004)
    Is there love in space? (2004)
    GThree : Live in tokyo (2005)
    Super colossal (2006)
    جو ساتریانی گذشته از خلق آثار شخصی از معاشرتی ترین نوازندگان گیتار نیز محسوب می گردد. از همکاری های دوستانه او می توان از همنوازی به همراه «مایک جاگر» و«آلیس کوپر» و عضویت در گروه «دیپ پارپل» در سال 1994 و اجراهای پی در پی G3 به همراه «اریک جانسون» ، «اینگوی مالم استین» ، «جان پتروچی» ، «روبرت فریپ» ، «کنی وان شفرد» ، «مایکل شینکلر» و... نام برد. که البته علاوه بر یک معاشرت دوستانه شاید بتوان از G3 به عنوان یک زورآزمایی هنری نیز نام برد که در آن
    جو ساتریانی و استیو وای یعنی شاگرد ارشد او پای ثابت می باشند.
    یک گفت و گوگر از بدترین خراب کاری سر صحنه سئوال می کند؟!
    «خدای من ، خیلی پیش آمده ولی بدترینش وقتی بود که آلیس کوپر با یک معرفی جانانه در حضور ده هزار نفر من را به صحنه دعوت کرد و من به داخل صحنه دویدم و اون قبل از اینکه وسائلم را چک کنم شروع به خواندن کرد. قطعه چند دقیقه طول کشید و البته امپ من کار
    نمی کرد و من مثل احمق ها در صحنه ایستاده بودم و حتی یک نت هم ننواختم و در انتها باید تعظیم می کردم.»
    شخصیت ظاهری ساتریانی
    جو ساتریانی بسیار افتاده و فروتن می باشد و اغلب یک تیشرت استرچ بر تن دارد و یک عینک آفتابی بر چشم می زند و سرش را از ته می تراشد . بدون گیتار و عینکش یک فرد مهربان،ظریف ، کمی رنگ پریده با لبخندی ملایم و چشمانی هوشمند می باشد.»
    نام همسر او Rubina می باشد . نام پسرش ZZ می باشد که البته برگرفته از نام پدرش یعنی Zachariah Zane می باشد.
    اتاق شخصی جو یک استودیوی کوچک با دیوارهای کوتاه و بدون پنجره در طبقه همکف می باشد . دیوارهای اتاق او پوشیده از پوسترهای قهرمانان راک همچون جیمی هندریکس و لدزپلین و همچنین جوایز طلایی مربوط به ساخته های خودش می باشد.
    یک درامز کوچک در گوشه اتاق به چشم می خورد و به عنوان یک ابر گیتاریست تعداد کمی گیتار در اتاقش وجود دارد. جو بر روی یک صندلی بدون دسته و در مقابل یک کامپیوتر با صدایی در حد یک رادیوی اتومبیل روزانه بین 8 تا 10 ساعت به نوازندگی و خلق آثارش مشغول می باشد.
    ضمنا او امسال کاندیدای گرفتن جایزه Grammy شد ، هر چند موفق به دریافت آن نگردید و داوران «مادونا» را موزیسین قابل تری دانستند!!!!
    تحت تاثیر چه گیتاریست یا گروه هایی بوده است:
    جیمی هندریکس ، جیمی پیج ، ون هلن ، آلوین لی ، جانی وینتر ، زی زی تاپ ، بیتلز،
    اریک کلاپتون ، جان مک لافلین ، سانتانا ، کوئین و...
    گیتار:
    گیتارهای Ibanez JS با سلیقه جو ساتریانی طراحی شده اند :
    JS 100 - JS 900 - JS 1000 - JS 1200 - JS 2000
    در کلیه این گیتارها به غیر از JS 100 از پیکاپ Dimarzio استفاده شده این سری از گیتار ها دو پیکاپ جلو و دو پیکاپ در عقب دارند و هیچ کدام در وسط پیکاپ ندارند هر چند قابل ذکر است که در موقع ضبط آلبوم «Surfing with the alien» اصلا مدل JS وجود نداشته و خودش هم با مدل های پائین تر Ibanez که حتی پیکاپ وسط داشته قطعه «Satch boogie» را اجرا کرده (ولی به هر حال پیکاپ وسط مزاحم مظراب نوازی است و اغلب گیتاریست های تکنیکال عطایش را به لقایش می بخشند.)
    دسته گیتار او اساسا Rosewood و 22 فرت می باشد.
    سیستم مکانیکی Tremolo bar در کلیه این گیتارها (Floyd Rose) Edge Pro Bridge
    می باشد و در سر دسته حتما Lock وجود دارد.
    جو از سیم 009 جهت سیم یک و 042 جهت سیم شش استفاده می نماید و گیتارش را استاندارد یعنی E کوک می کند.


    در خاتمه اگر قصد دارید روزی یکی از بهترین گیتاریستهای دنیا شوید، این نصیحت را از
    Joe Satriani داشته باشید:
    «خب باید قبل از هر چیز ساعت کار و تمرین گیتارت را جدا کنی چون به هر حال تو احتیاج به تمرین زیاد داری.چیزهایی مثل نت ها، گام ها و آکوردها و دیگه اینکه تلاش کنی منحصر به فرد باشی و این چیزی است که شنوندگان می خواهند.
    باید حضوری غیر منتظره داشته باشی و به هر حال تا چیزی منحصر به فرد ابداع نکردی یک حرفه ای محسوب نمی شوی»


    برگرفته از وبلاگ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
    Last edited by Rock `n` Roll; 23-04-2007 at 14:35.

  10. #20
    آخر فروم باز LeBron's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jun 2006
    محل سكونت
    تهران
    پست ها
    2,119

    پيش فرض

    100 تای برتر در طول تاریخ
    Jimi Hendrix 1
    2 Duane Allman of the Allman Brothers Band
    3 B.B. King
    4 Eric Clapton
    5 Robert Johnson
    6 Chuck Berry
    7 Stevie Ray Vaughan
    8 Ry Cooder
    9 Jimmy Page of Led Zeppelin
    10 Keith Richards of the Rolling Stones
    Kirk Hammett of Metallica 11
    12 Kurt Cobain of Nirvana
    13 Jerry Garcia of the Grateful Dead
    14 Jeff Beck
    15 Carlos Santana
    16 Johnny Ramone of the Ramones
    17 Jack White of the White Stripes
    18 John Frusciante of the Red Hot Chili Peppers
    19 Richard Thompson
    20 James Burton
    21 George Harrison
    22 Mike Bloomfield
    23 Warren Haynes
    24 The Edge of U2
    25 Freddy King
    26 Tom Morello of Rage Against the Machine and Audioslave
    27 Mark Knopfler of Dire Straits
    28 Stephen Stills
    29 Ron Asheton of the Stooges
    30 Buddy Guy
    31 Dick Dale
    32 John Cipollina of Quicksilver Messenger Service
    33 & 34 Lee Ranaldo, Thurston Moore of Sonic Youth
    35 John Fahey
    36 Steve Cropper of Booker T. and the MG's
    37 Bo Diddley
    38 Peter Green of Fleetwood Mac
    39 Brian May of Queen
    40 John Fogerty of Creedence Clearwater Revival
    41 Clarence White of the Byrds
    42 Robert Fripp of King Crimson
    43 Eddie Hazel of Funkadelic
    44 Scotty Moore
    45 Frank Zappa
    46 Les Paul
    47 T-Bone Walker
    48 Joe Perry of Aerosmith
    49 John McLaughlin
    50 Pete Townshend
    51 Paul Kossoff of Free
    52 Lou Reed
    53 Mickey Baker
    54 Jorma Kaukonen of Jefferson Airplane
    55 Ritchie Blackmore of Deep Purple
    56 Tom Verlaine of Television
    57 Roy Buchanan
    58 Dickey Betts
    59 & 60 Jonny Greenwood, Ed O'Brien of Radiohead
    61 Ike Turner
    62 Zoot Horn Rollo of the Magic Band
    63 Danny Gatton
    64 Mick Ronson
    65 Hubert Sumlin
    66 Vernon Reid of Living Colour
    67 Link Wray
    68 Jerry Miller of Moby Grape
    69 Steve Howe of Yes
    70 Eddie Van Halen
    71 Lightnin' Hopkins
    72 Joni Mitchell
    73 Trey Anastasio of Phish
    74 Johnny Winter
    75 Adam Jones of Tool
    76 Ali Farka Toure
    77 Henry Vestine of Canned Heat
    78 Robbie Robertson of the Band
    79 Cliff Gallup of the Blue Caps (1997)
    80 Robert Quine of the Voidoids
    81 Derek Trucks
    82 David Gilmour of Pink Floyd
    83 Neil Young
    84 Eddie Cochran
    85 Randy Rhoads
    86 Tony Iommi of Black Sabbath
    87 Joan Jett
    88 Dave Davies of the Kinks
    89 D. Boon of the Minutemen
    90 Glen Buxton of Alice Cooper
    91 Robby Krieger of the Doors
    92 & 93 Fred "Sonic" Smith, Wayne Kramer of the MC5
    94 Bert Jansch
    95 Kevin Shields of My Bloody Valentine
    96 Angus Young of AC/DC
    97 Robert Randolph
    98 Leigh Stephens of Blue Cheer
    99 Greg Ginn of Black Flag
    100 Kim Thayil of Soundgarden
    Last edited by LeBron; 10-05-2007 at 21:22.

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •