کم کم دارم به این پی میبرم که هر کدوم از ما یک ترولِ درون داریم !!
و اینطور به نظر میرسد که ترول های طبیعی سن و سال دارند، ترول کودک و شیطون ، ترول جوان و داغ، ترول پیر و صبور !!
شاید بشه با این سه نوع ترول کنار اومد، چون اجازه میدن که باهاشون باشی و بخش های ترولینگ درونشون رو بزدایی.
زیرا خودشون هم راضی نیستند.
اما یک عده ترول درون طبیعی ندارن و اینقدر این قضیه رو کش میدن که این کش دادن دیگه آزار دهنده میشه. اینهارو میشه گفت ترول مصنوعی !!!
خواهشا یکسری دوستان در تالار علوم انسانی این ترولینگ مصنوعی رو اینقدر کش ندن.
ترولینگ برای یک تجربه و شیطنت یا حتی انتقام قابل توجیهه ولی باور کنید کش دار کردن ترولینگ یکجور بیماریه که به زندگی واقعیتون لطمه میزنه.
امیدوارم همه ما به خودمون بیاییم و ترول درونمون رو آروم کنیم و اگر هم بنا به هر دلیلی روزی بیش فعال شد اینقدر کشش ندیم و یک پایانی هم براش در نظر بگیریم.