مشاعره

[Marichka]

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار
این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز سفر نگزیدم به عمر خویش
در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف
ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

دورم به صورت از در دولت سرای تو
لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم

حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان
در این خیال ار بدهد عمر مهلتم

[anish]

مه و خورشيد و فلك مي خوانند
هم اواز براي تو مي خوانند

اگر مي خواهي برو
ديگر راه برگشت نيست

[magmagf]

تو و چون گل شکفتن ها تو و تا اوج رفتن ها
من و خار جنون دردل من و تیرخطر در پر
تمام سینه سرخان روی بال خویش می بردند
تو را وقتی که زخم یک کبوتر داشتی در پر
چه می خواهی دگر از من بگیر و یک جنون بشکن
اگر آیینه آیینه اگر دل دل اگر پر پر

[anish]

رازدان دل چاره جوي راز ست
ان چه بدان راز عاشقان گويند

[magmagf]

درك تنهايي و دلتنگي ام

يك دنيا صبر مي خواست و مهر

و تو چه با سخاوت هر دو را در برداشتي

اي معني سبز تمام كلام ناگفته ام

تو را تا هنگام كه نفسي در كنج سينه باشد

با همه وجود و با دستان خاليم

به خاطر خواهم داشت ...

[anish]

تا فرداي تو باشم و باشي
تا سايبان زندگيم باشي و باشم

[magmagf]

من خواب دیده‌ام
که کسی نمی آید
کسی به فکر ما نیست
و کسانی که دوست داریم
هی کم و کم‌تر می شوند

[anish]

دلم دارد ميخواندچشم مي گريد كسي نمي بيند
بستم زمونه نمي بينم
لحظه اي نمي نگرم
خواب نمي بينم /بيدار بيدارم
سحرگاهان خواب تو مي بينم
بي تو با دلم خلوت كردم
با تو خلوت كردم

[magmagf]

من و این دو روز عمری که به زیستن نیرزد

پس از آنکه من نباشم به گریستن نیرزد

[sise]

در سلسله عشق تو مغموم و صبورم
نازم بكش اي دوست كه مظلوم و صبورم

رندان همگي فرصت ديدار تو دارند
غير از من دل ساده كه محروم و صبورم

در شهر تو اي دوست چنان زار و غريبم
در دست تو اي دوست چنان موم و صبورم

دل بد مكن انديشه پرواز ندارم
حاجت به قفس نيست كه مصدوم و صبورم

هرگز نكنم عشق تو را پيش كسي فاش
در پرده اسرار تو مكتوم و صبورم

دنياي عجيبيست ز آلودگي خلق
گريانم از اين درد كه معصوم و صبورم