بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

[M3HRD@D]

نمي توانستم كسي را پرستش كنم كه ما را به دنيايي چنين ترحم انگيز تبعيد كرده.


اتاق افسران / مارک دوگن

[malkemid]

از هنگامی که به دنیا آمدم گوشم را با کلمه پرچم و وطن پر کرده اند و همیشه به من آموخته اند که باید به شهید شدن و به شهادت رسیدن افتخار کرد و بالید. هرگز کسی به من نگفت که چرا کشتن به خاطر دزدی یک گناه بزرگ است در حالی که کشتن در لباس سربازی باعث افتخار!

زندگی، جنگ و دیگر هیچ -- اوریانا فالاچی

[Ahmad]

وقتی شخص به حکم حرفه یا استعداد ذاتی درباره‌ی آدمی تأمل بسیار کرده باشد، هنگامی می‌رسد که برای انسان‌های نخستین احساس دلتنگی کند.
لااقل، آنها افکار پنهانی در سر ندارند.



سقوط / آلبر کامو | شورانگیز فرخ \ نشر نیلوفر
صفحه‌ی 36 و 37

[malkemid]

نورمن یازده ماه است که به ویتنام آمده ولی می گوید این یازده ماه به نظرش یازده سال می آید. او گفت:
- تازه عروسی کرده بودم که به ویتنام آمدم، زنم با رفتن من به جبهه مخالف بود و دائم گریه می کرد. آه که چقدر گریه کرد. به همین خاطر به هنگام شب وقتی او خوابیده بود، آمدم. چقدر در خواب زیبا شده بود. من حتی از ترس اینکه بیدار شود او را نبوسیدم، اگر دیگر او را نبینم چه؟
- ولی نورمن تو یک ماه دیگر پهلوی او می روی.
- در مدت یک ماه می شود سی و شش میلیون بار مرد. امروز صبح کاپیتان دنبال داوطلب می گشت تا به تپه برود. من جواب رد به او دادم ولی اگر او می خواست، می توانست مرا بفرستد.
می دانی، اصلا از کشتن خوشم نمی آید. من نمی دانم چرا باید کشت. من خیلی ها را کشته ام. ولی در آن موقع فکر هیچ چیز را نمی کنیم فقط به تلافی کشته شدن دوستانمان ما هم می کشیم. از این دنیا بیزار می شویم و در آن موقع درشمن برای ما نماینده ای از این دنیای کثیف جنگ است. ولی بعد از کشتن دشمن، پشیمان می شویم و با خود می گوییم: خدایا، مرا ببخش، خدایا!

برگرفته از زندگی، جنگ و دیگر هیچ -- اوریانا فالاچی

[Ahmad]

وقتی قیافه‌ی تازه‌ای را می‌بینم، کسی در من زنگ خطر را به‌صدا درمی‌آورد: "خطر، آهسته برانید!" حتی وقتی هم که احساس دوستی قوی است، باز احتیاط می‌کنم.

سقوط / آلبر کامو | شورانگیز فرخ \ نشر نیلوفر
صفحه‌ی 43


ادامه‌ی این بخش در تاپیک کتاب

[malkemid]

وقتی کسی را دور انداختیم٬ دیگر نباید سعی کنیم اشتباهاتش را تشریح کنیم. فقط هنگامی دنبال چرا ها و اشتباهات او می رویم که هنوز او را کاملا دور نینداخته باشیم.
زندگی٬ جنگ و دیگر هیچ -- اوریانا فالاچی

[malkemid]

گاهی برای بشر بودن، باید مٌرد.

زندگی، جنگ و دیگر هیچ -- اوریانا فالاچی

[Ahmad]

من هرگز شب از روی پل نمی‌گذرم.
این نتیجه‌ی عهدی است که با خود بسته‌ام. آخر فکرش را بکنید که کسی خودش را در آب بیندازد.
و آنوقت از دو حال خارج نیست: یا شما برای نجاتش خود را به آب می‌افکنید و در فصل سرما به عواقب بسیار سخت دچار می‌شوید ! یا او را به حال خود وامی‌گذارید، و شیرجه‌های نرفته گاهی کوفتگی‌های عجیبی به‌جا می‌گذارد.


سقوط / آلبر کامو | شورانگیز فرخ \ نشر نیلوفر
صفحه‌ی 47

[Ahmad]

مردم از انگیزه‌های شما و صداقت شما و اهمیت رنج‌هایتان جز با مرگ شما متقاعد نمی‌شوند.
تا وقتی که زنده‌اید، وضع شما برایشان مشکوک است، فقط شایسته‌ی تردید آن‌ها هستید.
بنابراین، اگر تنها این یقین وجود می‌داشت که می‌توان از تماشای نمایش مستفیض شد، آن‌وقت به زحمتش می‌ارزید که آن‌چه را نمی‌خواهند باور کنند برایشان ثابت کرد و تعجبشان را برانگیخت.
ولی شما خودتان را می‌کشید و چه حاصل که آن‌ها حرف شما را باور کنند یا نکنند: آن‌جا نیستید تا تعجب و یا ندامتشان را، که گذشته از آن دیری هم نمی‌پاید، بپذیرید و عاقبت، بر وفق آرزویی که همه‌کس دارد، در تشییع جنازه‌ی خود حضور یابید.
برای اینکه وضع شما دیگر مشکوک نباشد اصلا باید که دیگر وجود نداشته باشید.


سقوط / آلبر کامو | شورانگیز فرخ \ نشر نیلوفر
صفحه‌ی99

[- Saman -]

«شاملو» برای كار عجيب و هنرمندانه شاپور، اسمی عجيب گذاشت و در همان روزها كسانی كه غم زبان فارسی رو می خوردند، از اين كلمه مركب نيمه فارسی و نيمه فرنگی جا خوردند. اما كلمه جای خود را باز كرد و «كاريكلماتور» به فرهنگ لغات فارسی اضافه شد.

كيومرث صابری

ای مرد نيك شوخ صبور، ای آدم خوب و زيبا. هرگز فراموش ياد من نمی شوي. ای پرويز شاپور.

محمود دولت آبادی

او اينك فاتحانه بر قله خويش ايستاده است و به جهان لبخند می زند.

عمران صالحی

پرويز شاپور همان طور كه می نويسد كه می كشد و در طرحهای مطايبه آميزش همان نوشته های طنز آميزش را می بينم. انكار ابتذال و اجتناب از سوژه های معمول، به اضافه يك ظرافت عالی و استفاده از حداقل كلمات و خطوط برای بيان مقصود. زيبايی و ظرافت در آثار شاپور هميشه با هم ظاهر می شوند.

اردشير محصص

كارهای شاپور در طننز مدرن و كاريكاتور مدرن ما بی نظير است و خاص خود او. شاپور با نوشته‌ها و طرحها و نقاشی‌هايش، يك راه، يك طريق است.

كاميار شاپور

اين متن پشت كتاب "قلبم را قلبت ميزان می كنم" هست كه حاوی كاريكلماتور های "پرويز شاپور" می باشد.