چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[Zeitgeist]

باز هم عزیزانی با توان روانشناسی از راه دور...

متأسفانه اغلب افراد، دنیا رو از دریچه ی تنگ پیشفرض های فکری و روانی خویش میبینن.

---

---

اینایی که میگین نشانه های افسردیگی و انزواس.
جایزگینی لذت های در خلوت با لذت های اجتماعی.
اگر قبول ندارید مشخصات آدمای افسرده رو لیست کنین ببینید چقدر وجه اشتراک وجود داره.

افسردگی یک "مشخصات خاص" ندارد که لیست کنید و درباره ی تمام افراد معنی دهد.

آیا بنده گفتم که از این وضعیت ناراضی هستم؟

انسان اگه امروز به این سطح علم رسیده به خاطر زندگی اجتماعی و تضارب آرا بوده.
وگرنه هیچ دلیلی وجود نداشته که دانشمندان کمکی به علم کنن و بخوان انسان ها زندگی بهتری داشته باشن.
سختی کشیدن و امید داشتن و درست کردن زندگی خود و دیگران هنره.

زندگی اجتماعی و ایجاد و گسترش زبان، به گسترش دانش کمک کرده، ولی تمام دانشمندان با هدف خدمت به بشریت یا برای خوشحالی عده ی دیگری کار نمیکردن و بسیاری فقط به خاطر لذت شخصی از علم و حل کردن معماها بوده و هست. این دید سطحی نگرانه ای بر اساس عدم دانش است که عنوان نمودید...

---

---

---

سلام دوست عزیز....
حرف های منو به عنوان یک همسن , یک برادر بخون .

به نظر میرسه این موضوع بیشتر برمیگرده به خودتون ... نه دیگران و همه ی افراد

مگه من خلاف این رو گفتم؟

شما کم و کاستی هایی در روابط اجتماعی دارید و دارید از همون ضربه میخوردید.

من از بسیاری از مردم خوشم نمیاد و در روابط اجتماعی، با توجه به اینکه قادر به درک خزعبلات بسیار ابلهانه ای که اونها میپسندن نیستم (از مطالب مورد علاقه ـشون تا موسیقی هایی که میپسندن و غیره)، پس اصولاً هیچ حرفی برای گفتن در جمع چنین افرادی ندارم و از هم-نشینی باهاشون جداً لذت نمیبرم.

ترجیح میدم با افراد کمتری که درکشون میکنم و درکم میکنن معاشرت داشته باشم تا با یک جمع کثیری از عوام نادان! به نظر خودم "ضربه ای" نخوردم در گذشته، حال، یا آینده از چندان همنشین نشدن با ابلهان!

شما حتی به خودت هم اطمینان نداری ( مطالب بالای خودت با رنگ قرمز ) بعد چطور توقع داری دیگران بخوان هم درکت کنن و هم مطابق میل شما رفتار کنن !؟

مگه من گفتم میخوام کسی مطابق میل من رفتار کنه؛ درواقع بنده به شخصه به شدت مخالف روابط در جوامع مذهبی و سنتی هستم که یک طرف، فقط به عنوان جنس مصرفی خرید و فروش میشه و قراره با میل "مرد" مطابق بشه و اصولاً مغز خویش رو تعطیل کنه طبق دستوراتی از مردانی خشن در آسمان!

زندگی هیچ گاه مطابق خواسته ی انسان ها نبوده و نیست

دقیقاً به همین دلیل من ترجیح میدم تنها با افرادی باشم که مشابه خودم هستن تا زندگی مطابق خواسته ی من باشه: سکوت و کم وراجی کردن های بیهوده و احساسی ابلهانه...

چرا اینو میگی ؟!
مگه امثال ماها داریم دروغ میگیم و ریا کاری میکنیم ! ( یا صحنه سازی میکنیم ! )
نه برادر من ... این حرفا نیست ... شما فوقش میگردی یک نفر رو پیدا میکنی که اینجوری نباشه ... اون آدم بده هم میره با یکی مثل خودش ... هر کی با یکی مثل خودش
چیزی که زیاده انتخابه . و البته هیچ اجباری هم در کار نیست و.

همه ی انسان ها دروغ گفته و میگن؛ این یک واقعیت بشر است که جزئی جدایی ناپذیر از هوش ماست که انسان رو تعریف میکنه (بحث طولانی ای هست). قرار نیست دروغگویی همواره یک صفت "بد" باشد.

پیشفرض های فکری و خیالی شما، قرار نیست واقعیات جوامع انسانی باشند.

در پایان ببین دوست عزیز ...
من هم سن و سال خودتم... این مطالبی رو که شما گفتی رو هم چندین سال قبل من باهاش مواجه بودم ... دقیقا همین عقاید و طرز فکر ...
کاری که کردم واسه درست کردنش, یک بازنگری در روابط اجتماعیم کردم . به اصطلاح فیکسش کردم .

الان اطرافیانم همونجور با من رفتار میکنن که من باهاشون رفتار میکنم . رابطه متقابله .
و از همه مهمتر مجبورم این جمله تکراری رو بگم که : همه آدم ها مثل هم نیستن ...

"منم اینطور بودم حالا اونطورم، تو بدی و من مطئنم که من خوبم" <- این رو این روزا زیاد میشنوم، فکر کنم مدل جدید قانع نمودن طرف مقابل در مَباحثه که بگن "آره من همه ی اینا رو تجربه کردم و الان خیلی پیشرفته تر از تو هستم"...

بهش میگن: "برداشت خودخواسته و تعصب خود-صادق-بینی"! اینکه شما از نظرت یه چیزی خوبه، قرار نیست از نظر دیگران هم عالی باشه و به نتیجه ی مشابه شما دست یابند.

شاید همین الانم شما به عقایدتون ایمان داشته باشید و فرض رو بر این بگیریم که چون دیگران بد هستن شما نیازی نمیبینی که حتی به این موضوع فکر کنی ...
ولی یک درصد هم فکر کن یک روز میاد که یک نفر مثل خودت رو پیدا میکنی ( جنس مخالف رو منظورمه ) اون موقع دیگه تازه شروع راه شما خواهد بود .

من هیچگاه نگفتم دیگران بد هستن؛ بنده فرمودم و منظورم این بود که اغلب مردم ابلهند!

حالا چرا فقط "جنس مخالف"؟ باز هم پیشفرض های فکری شما از "خوب"؟

این جیزایی که گفتی خیلی خوبه . ولی فکرش رو بکن یک عمر بخوای این وضعیت رو تحمل کنی !!! واقعا هدف زندگی همینه ؟

آری

هدف زندگی از نظر طبیعت: تولید مثل، بازنشر ژن های موفق، پیشبرد انتخاب طبیعی.

من ترجیح میدم از این فرصتی که به واسطه ی شانس از طبیعت به دست آوردم، برای تصور به چیزی فراتر از "امیال حیوانی و تولید مثل" (هرچند که تا حد بالایی همچنان برده ی غرایزیم) و بهینه تر استفاده کنم برای درک جهان و لذت بردن از زنده بودن؛ نه اینکه همون کاری رو بکنم که صدها میلیون سال انجام شده!

اتم های درون بدن من، 13.75 میلیارد سال طول کشیده تا این فرم رو بر اساس شانس و اتفاقی بس عظیم بدست بیارن و بشن مغز نسبتاً هوشمند من. تصور میکنم که واقعاً یک اسراف و اتلاف عظیمی خواهد بود اگر که این پتانسیل عظیم رو به پای افکار و اعمال طبیعی بازمانده از دوران زندگی روی درخت ها، به هدر بدم.

روابط اجتماعی با افراد لایق، متمدن، و تحصیلکرده خوبه و به بالا رفتن دانش و بهبود نحوه ی تفکر فرد کمک میکند، ولی بخش بزرگی از غرایز و رفتارهایی که در ما از اجداد حیوانمان باقی مانده، به واقع که مناسب یک جامعه ی مدرن نیستند و دیر یا زود شاید بشر به این نتیجه برسه که برخی رو از ریشه پاک کنه تا به این وضعیت لجن متوحش جهان و فرهنگ فعلی، پایان داده بشه.

فکرش رو بکن یک روز بخوان این چیزا رو ازت بگیرن . مثلا دیگه نه اینترنتی در کار باشه نه تلویزیونی ! اون موقع چه کار میکنی !؟

آن روز احتمالاً مغز من مُرده است زیرا چنین چیزی عملاً احتمال رخ دادنش بسیار پایینه. اینترنت و tv و فیلم برای من نوعی سرگرمی هستن و تمام وقتم به اینها نمیره (تازه فقط بعضی محتواها رو میپسندم و از درام و داستان های ابلهانه و اغلب reality shows متنفرم)! مسلماً چیزایی مثل موسیقی و علم، به این راحتی، مثل این نحوه سؤالات خزعبل "اگر روزی فلان بشه فولون بشه"، از زندگی ما حذف نخواهند گردید.

ولی فکرش رو بکن با اون کسی که دوستش داری بشینی همین تجربه هایی داشته باشی ! آیا لذت بخش تر نیست از تنهایی ؟

خیر

بشین به این فکر کن که آیا همیشه میخوای اینجوری باشه ؟ مثلا موقعی که سنت بالا رفت بازم همین حرف رو تایید میکنی ؟

آری میخوام همیشه اینطور باشه. دارم روی برخی سازها هم کار میکنم که عالی هستن و لذتی بی نهایت به انسان میدن که حاضر نیستم این لذت ها رو با هیچ چیزی جایگزین کنم.

ترجیح میدم از زندگیم طوری که میخوام لذت ببرم و با افرادی که میپسندم و ازشون چیزی می آموزم نشست و برخواست کنم تا اینکه با یک فردی که احتمالاً بیشتر اوقات باعث رنجش روانی برای من خواهد شد، دائماً زندگی کنم!

wow اصلاً تصور چنین چیزی هم وحشتناکه که بخوام یک نفر رو دائم در کنارم داشته باشم و بخش بسیار weird و عجیب ماجرا هم تصور این هست که بخوام احساسات مصنوعی بروز بدم و احساسی باشم! کابوس من خواهد بود چنین موقعیتی (همینطور که هست در زندگی روزمره و واقعاً هیچی ندارم بگم دربرابر سخنان احساسی مردم! لغات مناسب نمیتونم پیدا کنم چون اصولاً درکشون نمیکنم). بخش وحشتناک ترش بچه ها خواهند بود!


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دوست و دوستی های این چنینی قطعا موقتی هستش . ( تجربه کردم که میگم )

فکر نمیکنم دوستی که واقعاً "دوست" باشه و از هم-صحبتی با هم لذت ببرید، انقدرا هم موقت باشه. به هر حال هم-صحبت همیشه میشه پیدا کرد برای گذران وقت...

در آخر بشین به این فکر که در 10 سال آینده وضعیتت چطور خواهد ؟ آیا اون موقع هم همین حرف ها رو میزنی !؟

من متأسفانه همچون شما قادر به پیشگویی نیستم...


و توصیه ی بنده به شما: قرار نیست همه همچون شما تفکر کنن و هرآنچه به نظر شخص شما ممکنه خوب و عالی باشه، از نظر دیگران هم همینگونه باشه. سیم کشی مغزها متفاوته و باعث تفاوت نحوه ی تفکرات میشه.

مرتبط: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در پایان هم لازم به ذکره که بنده از ابتدا قصد بحث و جدل با کسی رو نداشتم و درواقع حوصله ی این کارا رو دیگه ندارم. فقط نظراتم رو گفتم.

---

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
البته هر دو level ها (سطوح) مختلفی دارن و قرار نیست هر فرد دارای این ویژگی ها، تمامی خصوصیات رو به طور کامل و 100% بروز بده. "بیماری" هم در بسیاری موارد نیستن و برخی جاها، به اشتباه معنی شدن یا در دسته بندی های اشتباهی قرار دارن.

[javad34]

دیشب داشتیم بر میگشتیم خونه .یکی از دوستای قدیمیم رو دیدم که قرار بود عروسی کنه امسال.نامزد بود 1 ساله. گفتش بهم زدیم.گفتم چرا؟ گفتش تو این دوره زمونه آدم خرج خودش به تنهایی رو به زور در میاره چه برسه به 2 نفر.

[Captain_America]

دیشب داشتیم بر میگشتیم خونه .یکی از دوستای قدیمیم رو دیدم که قرار بود عروسی کنه امسال.نامزد بود 1 ساله. گفتش بهم زدیم.گفتم چرا؟ گفتش تو این دوره زمونه آدم خرج خودش به تنهایی رو به زور در میاره چه برسه به 2 نفر.

خرج و مخارج بهانه است، یه نفر تو زندگی مشترک اونقدر خرج اضافه نمیکنه که کسی فکر کنه دو برابر میشه مثلا کرایه خونه رو انگار میخوان دوبرابر بدن.

[Stream]

خرج و مخارج بهانه است، یه نفر تو زندگی مشترک اونقدر خرج اضافه نمیکنه که کسی فکر کنه دو برابر میشه مثلا کرایه خونه رو انگار میخوان دوبرابر بدن.

اگه فرضیه شما این باشه که هر کدوم الان دارن مجردی در خونه خودشون زندگی می کنند و از همه خرج و مخارج بر میان بله درسته هزینه ها دو برابر نمیشه بعد از ازدواج و حتی هزینه مجموع کمتر هم میشه (و در حالتی که یک نفر چنین شرایطی داشته باشه باز هم هزینه بطور محسوس زیادتر نخواهد شد). مسئله اینجاست این شاید فقط برای 1 درصد یا کمتر از جامعه صدق کنه! اکثریت افراد قبل از ازدواج (بازه سنی 20-30 سال) پیش والدینشون زندگی می کنند و نه کرایه خونه میدن نه پول آب و برق و ... و باز هم از پس مخارج خودشون به زور بر میان (و خیلی ها که بر نمیان و هنوز نیازمند خانواده هستند). برای اون افراد هزینه ازدواج و زندگی مشترک و ... بیشتر از دو برابر هزینه های فعلی میشه که خودشون پرداخت می کنند.

[Captain_America]

اگه فرضیه شما این باشه که هر کدوم الان دارن مجردی در خونه خودشون زندگی می کنند و از همه خرج و مخارج بر میان بله درسته هزینه ها دو برابر نمیشه بعد از ازدواج و حتی هزینه مجموع کمتر هم میشه (و در حالتی که یک نفر چنین شرایطی داشته باشه باز هم هزینه بطور محسوس زیادتر نخواهد شد). مسئله اینجاست این شاید فقط برای 1 درصد یا کمتر از جامعه صدق کنه! اکثریت افراد قبل از ازدواج (بازه سنی 20-30 سال) پیش والدینشون زندگی می کنند و نه کرایه خونه میدن نه پول آب و برق و ... و باز هم از پس مخارج خودشون به زور بر میان (و خیلی ها که بر نمیان و هنوز نیازمند خانواده هستند). برای اون افراد هزینه ازدواج و زندگی مشترک و ... بیشتر از دو برابر هزینه های فعلی میشه که خودشون پرداخت می کنند.

پس مشکل این افراد مخارج ازدواج نیست مشکلاتشون بزرگ تر از این چیزهاست، من الان سالهاست که مستقل دارم زندگی میکنم وابسته مالی به کسی نیستم با هر حقوق و درآمدی هم که شما حساب کنی میشه آدم رو پای خودش بایسته، پسری (یا بهتره بگیم مرد بالغی) که تو 20 تا 30 سالگی خونه والدینش باشه حیفه که اسم مرد روش باشه چه برسه اینکه بخواد زن هم بگیره.

[Stream]

پس مشکل این افراد مخارج ازدواج نیست مشکلاتشون بزرگ تر از این چیزهاست، من الان سالهاست که مستقل دارم زندگی میکنم وابسته مالی به کسی نیستم با هر حقوق و درآمدی هم که شما حساب کنی میشه آدم رو پای خودش بایسته، پسری (یا بهتره بگیم مرد بالغی) که تو 20 تا 30 سالگی خونه والدینش باشه حیفه که اسم مرد روش باشه چه برسه اینکه بخواد زن هم بگیره.

این هم از اون حرف هاست. در این شرایط خیلی بد اقتصادی کشور و این نرخ تورم و بیکاری بسیار گسترده شما می فرمایید با هر حقوق و درآمدی آدم میشه روی پای خودش بایسته و کلا مستقل زندگی کنه. واضحه شما اصلا اون روی جامعه رو ندیدید که اینقدر راحت میگید حیفه اسم مرد روی افرادی باشه که جامعه و کشورش به این صورت بهش خیانت کردند (به والدینشون گفتند تا میتونید بچه بیارید و بهشون وعده های افسانه ای دادند و حالا که این بچه ها به سن اشتغال رسیدند اون صنعت و ساختاری نیست که بتونه جوابگوی این همه جوان آماده کار باشه).

اینکه برای هر شغل 500 هزار تومانی در کشور که به زور هزینه رفت و آمد به سر کار رو تامین می کنه، 20-30 نفر اقدام می کنند و اکثرشون هم حداقل لیسانس رو دارند ربطی به "حیف بودن اسم مرد" روی اون افراد نداره. بی ارتباط نیست این همه مشکلات اقتصادی کشور در این دهه و به سن اشتغال رسیدن دهه 60 ای هایی که با وعده های افسانه ای بمب رشد جمعیت بودند. خیلی از همین افرادی که نمی تونند مستقل باشند و شما میگید لایق اسم مرد نیستند در روز خیلی بیشتر از امثال من و شما کار می کنند و زحمت می کشند.

[Captain_America]

این هم از اون حرف هاست. در این شرایط خیلی بد اقتصادی کشور و این نرخ تورم و بیکاری بسیار گسترده شما می فرمایید با هر حقوق و درآمدی آدم میشه روی پای خودش بایسته و کلا مستقل زندگی کنه. واضحه شما اصلا اون روی جامعه رو ندیدید که اینقدر راحت میگید حیفه اسم مرد روی افرادی باشه که جامعه و کشورش به این صورت بهش خیانت کردند (به والدینشون گفتند تا میتونید بچه بیارید و بهشون وعده های افسانه ای دادند و حالا که این بچه ها به سن اشتغال رسیدند اون صنعت و ساختاری نیست که بتونه جوابگوی این همه جوان آماده کار باشه).

اینکه برای هر شغل 500 هزار تومانی در کشور که به زور هزینه رفت و آمد به سر کار رو تامین می کنه، 20-30 نفر اقدام می کنند و اکثرشون هم حداقل لیسانس رو دارند ربطی به "حیف بودن اسم مرد" روی اون افراد نداره. بی ارتباط نیست این همه مشکلات اقتصادی کشور در این دهه و به سن اشتغال رسیدن دهه 60 ای هایی که با وعده های افسانه ای بمب رشد جمعیت بودند. خیلی از همین افرادی که نمی تونند مستقل باشند و شما میگید لایق اسم مرد نیستند در روز خیلی بیشتر از امثال من و شما کار می کنند و زحمت می کشند.

همه چی برمیگرده به اینکه بچه از اول چطور تربیت شده باشه من از وقتی یادم هست از مدرسه که تعطیل میشدم میرفتم مغازه کمک دست آقام تا شب که باهاش برمیگشتم خونه، بعدش هم که به سن راهنمایی و دبیرستان رسیدم هر سال تابستون سر یه حرفه ای بودم از مکانیکی تا نقاشی و نجاری و... ، بعدش هم که دانشگاه شهرستان قبول شدم از خونه رفتم و تا الان مستقل هستم، شرایط تربیت من ازم یه آدم مسئولیت پذیر و مستقل ساخته مگر نه با مدرک کارشناسی ارشد هم که من دارم یه کیلو سبزی هم جایی نمیدادن.
اون افراد هم که شما میگی اگه هر کاری رو از سن کم شروع کرده بودن الان استادکار شده بودن واسه خودشون چندتا خانواده رو هم نون میدادن. مشکل از تربیتشون هست در درجه اول درجه دوم هم خودشون که کاری برای تغییر این شرایط نمیکنن.

[titan.ity]

همه چی برمیگرده به اینکه بچه از اول چطور تربیت شده باشه من از وقتی یادم هست از مدرسه که تعطیل میشدم میرفتم مغازه کمک دست آقام تا شب که باهاش برمیگشتم خونه، بعدش هم که به سن راهنمایی و دبیرستان رسیدم هر سال تابستون سر یه حرفه ای بودم از مکانیکی تا نقاشی و نجاری و... ، بعدش هم که دانشگاه شهرستان قبول شدم از خونه رفتم و تا الان مستقل هستم، شرایط تربیت من ازم یه آدم مسئولیت پذیر و مستقل ساخته مگر نه با مدرک کارشناسی ارشد هم که من دارم یه کیلو سبزی هم جایی نمیدادن.
اون افراد هم که شما میگی اگه هر کاری رو از سن کم شروع کرده بودن الان استادکار شده بودن واسه خودشون چندتا خانواده رو هم نون میدادن. مشکل از تربیتشون هست در درجه اول درجه دوم هم خودشون که کاری برای تغییر این شرایط نمیکنن.

الان اون کسی که مغازه آقاش نبوده بره از بچگی کار کنه مهارتش رو سعی کرده تو زمینه های مختلف کسب کنه درسش رو خونده دانشگاهش رو رفته والان دنبال کار هست ولی کاری نتونسته پیدا کنه باید بره بمیره ؟ یا تربیتش ایراد داشته ؟

دقیقا باید چی کار کنه برای تغییر شرایط ؟!

لطفا کل جامعه رو بر اساس زندگی شخصی خودتون نسنجین ! چون من تونستم بقیه هم حتما میتونسن و اگر نتونستن مشکل از خودشون بوده؟! ااحتمالا اگر شما از نظر مالی نمیتونستین مستقل بشین اعتقاد دارشتین چون شما نتونستین حتما بقیه هم نمی تونن و در این حالت قطعا جامعه یه مشکلی داره!!

[Stream]

همه چی برمیگرده به اینکه بچه از اول چطور تربیت شده باشه من از وقتی یادم هست از مدرسه که تعطیل میشدم میرفتم مغازه کمک دست آقام تا شب که باهاش برمیگشتم خونه، بعدش هم که به سن راهنمایی و دبیرستان رسیدم هر سال تابستون سر یه حرفه ای بودم از مکانیکی تا نقاشی و نجاری و... ، بعدش هم که دانشگاه شهرستان قبول شدم از خونه رفتم و تا الان مستقل هستم، شرایط تربیت من ازم یه آدم مسئولیت پذیر و مستقل ساخته مگر نه با مدرک کارشناسی ارشد هم که من دارم یه کیلو سبزی هم جایی نمیدادن.
اون افراد هم که شما میگی اگه هر کاری رو از سن کم شروع کرده بودن الان استادکار شده بودن واسه خودشون چندتا خانواده رو هم نون میدادن. مشکل از تربیتشون هست در درجه اول درجه دوم هم خودشون که کاری برای تغییر این شرایط نمیکنن.

پس به نظر شما هر کسی که بیکاره، درآمد مناسب نداره، وضعیتش مساعد نیست و ... مشکل از جامعه و تورم و اقتصاد ضعیف و صنعت تقریبا ناچیز و مصرف کننده بودن کشور و بحران جمعیت بالا و ... نیست، مشکل از تربیت نامناسب افراد است که مسئولیت پذیر بار نیومدن و اینکه خودشون تنبل هستند و کاری نمی کنند! اینکه قشر عظیمی دارن در روز چهار شیفت پاره وقت و هفت روز هفته می کنند ولی وضعشون خیلی بد است دلیلش "تربیت خانوادگی ضعیف" است.

دقیقا همون حرفی که در طول تاریخ در همه جهان، افرادی که وضعشون خوب بوده به فقیرها زدند و می زنند: تقصیر خودتونه که وضعتون بده. شما کار کنین و زحمت بکشین به اندازه کافی، وضعتون خوب میشه! اگه نشد حیفه روی شما اسم مرد بذارن! جدا از اینکه حرف های شما "مردسالارانه" و "زن ستیزانه" است وقتی میگید "مردی که فلان طور نباشه مرد نیست" ، شما Classist و Elitist هم هستید و از روی وضعیت مالی افراد درباره "تربیت خانوادگی" اونها قضاوت می کنید.

اگه میشه توضیح بدین چرا خیلی از افرادی که در کشور به قول شما "درست تربیت نشدن" و "خودشون کاری برای تغییر شرایط نمی کنن" ، وقتی مهاجرت می کنند به کشورهایی مثل سوئد، استرالیا، کانادا و ... ، همه مشکلاتشون حل میشه؟ میرن سر کار و درآمد مناسب دارند و زندگیشون هم خوب میشه همزمان با ساعت ها و فشار کاری بسیار کمتر، و بعضی هاشون که در ایران حتی براشون شغل کارمندی هم نیست در اونجا استاد دانشگاه یا محققان درجه یک صنعتی هم می تونند بشن؟

[OMiD.1080p]

همه چی برمیگرده به اینکه بچه از اول چطور تربیت شده باشه من از وقتی یادم هست از مدرسه که تعطیل میشدم میرفتم مغازه کمک دست آقام تا شب که باهاش برمیگشتم خونه، بعدش هم که به سن راهنمایی و دبیرستان رسیدم هر سال تابستون سر یه حرفه ای بودم از مکانیکی تا نقاشی و نجاری و... ، بعدش هم که دانشگاه شهرستان قبول شدم از خونه رفتم و تا الان مستقل هستم، شرایط تربیت من ازم یه آدم مسئولیت پذیر و مستقل ساخته مگر نه با مدرک کارشناسی ارشد هم که من دارم یه کیلو سبزی هم جایی نمیدادن.
اون افراد هم که شما میگی اگه هر کاری رو از سن کم شروع کرده بودن الان استادکار شده بودن واسه خودشون چندتا خانواده رو هم نون میدادن. مشکل از تربیتشون هست در درجه اول درجه دوم هم خودشون که کاری برای تغییر این شرایط نمیکنن.

همون طور که گفته شد , شرایط افراد مثل هم نیست .
درسته شما از بچگی با پدرتون کار میکردید ولی اینو در نظر بگیرید خیلی از افراد یا پدرشون در قید حیات نبودن , یا هم پدرشون واسه خودش کار نمیکرده که بخواد فرزندش رو هم وارد کار خودش کنه .
همین الان خیلی ها رو دارم میبینم پول یک هزار تومانی شارژ تلفن همراهشون رو ندارن , و دست شون تو جیب پدر و مادرشون هست .