مشاعره

[mohammad99]

نظرگاه گر روم با تو نگارا

بگیرم دامن شیر خدا را

بگیرم تاخدا رحمش بیاید

نهم برچشم خود قلفهای طلا را

بیا که بریم به مزار ملا محمد جان

سیر گل لاله زار ملا محمد جان

[RohAm Ram2]

نای نامانده بر پاهایی که خسته است
به دستان نیز نتوانم که بسته است

قلم خود خواهد نویسد و خود برقصد
بنویس بر کاغذ دل که از نامش چه مست است

[mohammad99]

تو بال و پر گرفتی
به چیدن ستاره
دادی منو به خاک
این غربت دوباره



شب بخیر

[RohAm Ram2]

همه عمرم گدشت بدون خال لبت
ندیدم یک روز سیاهی موی شبت

کاش بال و پری داشتم برای پروازت
چشمم نمیدید پرواز بدون بال و پرت

شب بخیر !

[magmagf]

پرنده ، هم قفس ، همخونهء من
زمستون رفت و شد فصل پریدن

همین دیروز تو از این خونه رفتی
ولی از اومدن چیزی نگفتی

تو را در حنجره یک دشت آواز
تو را در سر هوای خوب پرواز

من اینجا خسته و غمگین و تنهام
نمیدونم كه می مونم تا فردا

چی میشد اون هوای برفی و سرد
تو رو راهی به این خونه نمیكرد

بهار كاغذین خونهء من
تو رو راضی نكرد آخر به موندن

[Mahdi Hero]

نه چراغيست در آن پايان
هر چه از دور نمايان است
شايد آن نقطه ي نوراني
چشم گرگان بيابان است
مي فرومانده به جام
سر به سجاده نهادن تا كي؟
او در اينجاست نهان
مي درخشد در مي

[RohAm Ram2]

یکه در باران ایستادم به نظاره
بر عبورش از جاده نیست چاره

بر نمیگردد تا نیم نگاهی حتی
ندارد طاقت دیدن قلب پاره پاره

[sise]

هر چه از دنیا و عقبی راحت و آسایشست
گر تو با ما خوش درآیی ما از آن آسوده‌ایم

برق نوروزی گر آتش می‌زند در شاخسار
ور گل افشان می‌کند در بوستان آسوده‌ایم

باغبان را گو اگر در گلستان آلاله‌ایست
دیگری را ده که ما با دلستان آسوده‌ایم

گر سیاست می‌کند سلطان و قاضی حاکمند
ور ملامت می‌کند پیر و جوان آسوده‌ایم

[Asalbanoo]

می گفتم این عجیب است

ایـنـقدر ناگـهانی دل بـستن

از من که بی تـعارف دیـری ست

زیـن خـیل ورشکـسته کـسی را

در خـورد دل نـهادن

پیدا نـکرده ام...

[sise]

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد
تا روی در این منزل ویرانه نهادیم

در دل ندهم ره پس از این مهر بتان را
مُهر لب او بر در این خانه نهادیم

در خرقه از این بیش منافق نتوان بود
بنیاد از این شیوه رندانه نهادیم