هراس "قلعه نوعي" از دچار شدن به سرنوشت "هيتسفيلد"
اين گفته ها اولين جمله هايي بود که "اوتمارهيستفيلد" بعد از شکت تيمش برابر منچستر يونايتد در فينال فصل 99 – 98، آن هم در حالي که تا دقيقه 91 نتيجه به نفع بايرن مونيخ بود، مطرح کرد و احتمالا هنوز هم اين مربي سوييسي حسرت آن روز و 2 گل "سولسشاير" و "شرينگهام" را مي خورد.
قانون نانوشته اي در فوتبال، تيم هاي پيروز و بازيکنان موفق را با افت هاي محسوس و شکست هاي پيش بيني نشده مواجه مي کند و در اين بين "سرمربي" به عنوان نزديکترين فرد به بازيکنان، مسووليت خروج از شرايط نامساعد اينچنيني را بر عهده دارد.
امير قلعه نويي درحالي استقلال را آماده رويارويي با نزديکترين رقيب و چهار بازي ديگر هفته هاي پاياني ليگ برتر مي کند که به خوبي مي داند بعد از تساوي در شهرآورد تهران از شرايط رويايي فاصله گرفته و صدرنشين بلامنازع ليگ،در چند بازي اخير افت کرده و نتوانسته انتظارات را آنطور که بايد برآورده کند، به طوري که کسب 5 امتياز در چهار ديدار متوالي براي صدرنشين بلامنازع ليگ اين مساله را به اثبات مي رساند.
سرمربي آبي پوشان تهراني در هفته هاي دشوار آخر ليگ برتر، دغدغه هاي مهمي دارد که براي موفق شدن بايد با شيوه هاي خاص خودش آنها را برطرف کند تا بتواند هفته هاي پيش رو را همچون اکثر هفته هاي ليگ برتر با موفقيت سپري کند.
حالا قلعه نويي بايد با روشي منطقي و کارساز به بازيکنانش تفهيم کند که ليگ برتر تمام نشده است و همانطور که قرمزهاي مونيخي در وقت هاي تلف شده فينال ليگ قهرمانان اروپا، قهرماني را از دست داده و به شاگردان الکس فرگوسن تقديم کردند،استقلال هم با وجود به دست آوردن رکوردهاي زياد، احتمال از دست دادن رتبه اولي را نبايد "صفر" بداند.
با نگاهي به خطوط مختلف استقلال و مهره هايي که در جاهاي مختلف زمين براي اين تيم به ميدان مي روند، مي توان به اين نتيجه رسيد که آنها تيمي غني هستند و تيم هاي غني نمي توانند در طول مدت زمان کوتاهي تا به اين حد به لحاظ فني افت کرده و شادابي خود را از دست بدهند.
گل هاي مقاومت سپاسي و فرصت هايي که پاسي ها و همچنين بازيکنان پيکان از دست دادند، نشان مي دهد که مدافعاني چون قرباني، منتظري و کوشکي که هر کدام در طول ليگ قابليت هاي خود را بارها به نمايش گذاشته اند، به مانند هفته هاي قبل استحکام ندارند و با اين ذهنيت که " از ديگران بالاتر هستند" در ميدان ظاهر مي شوند.
دقيقا مثل آرش برهاني که بعد از زدن هجدهمين گل که موجب شد با فاصله اي قابل توجه نسبت به دومين گل زن، با تمام شدن هفته بيست و پنجم جدي ترين و شايد بتوان گفت تنها مدعي آقاي گلي ليگ شود، خود را تافته اي جدا بافته ديد و حالا با احتساب گل زني اش در دقيقه هفتاد بازي با راه آهن، 360 دقيقه است که نتوانسته در گل زدن به حريفان موفق عمل کند.
همچنين با نگاهي به شرايط خط هافبک اين تيم در غياب "جان واريو"ي برزيلي، مي توان افت چشم گيري را در ميانه ميدان استقلال مشاهده کرد.اين در حالي است که يک تيم مدعي نمي تواند و نبايد به يک مهره خاص اتکا داشته باشد.اما انگار همه هافبکهاي استقلال هم به اين ذهنيت رسيده اند که بار عمده اي از برنامه ها را مهره برزيلي به دوش مي کشيد و حالا که او نمي تواند در ترکيب باشد، نبايد کسي انتظار عملکرد چند هفته قبل را داشته باشد!
حالا امير قلعه نويي مانده و يک دنيا انتظاراتي که به واسطه درخشش تيمش به وجود آورده است و البته تيمي که آمادگي روحي چندان مطلوبي براي سپري کردن هفته هاي دشوار آخر ليگ ندارد.
به اين بازي ها دقت کنيد:
استقلال و ذوب آهن اصفهان در خانه حريف، استقلال و ملوان در ورزشگاه آزادي، استقلال و فولاد اهواز در خانه حريف، استقلال و سايپا در ورزشگاه آزادي و بالاخره استقلال و پيام در خانه حريف. اين بازي ها حداقل روي کاغذ نمي تواند براي صدرنشين ليگ برتر ديدارهايي راحت باشد و احتمال از دست دادن امتياز به جز ديدار با ملوان که در ورزشگاه آزادي برگزار مي شود، به همان اندازه است که احتمال دارد استقلال تعداد پيروزي هايش را اضافه کند.
اين برنامه و حريفاني که قلعه نويي در تقابل با آنها بايد امتيازهاي لازم را جمع کند، اهميت روزهاي باقي مانده را براي سرمربي آبي پوشان، بيش از پيش نشان مي دهد.
پس او که تيمش را چه به لحاظ گل زده و چه به لحاظ گل خورده و البته برخورداري از نظم تيمي در شرايط ايده آلي مي بيند، بايد انرژِي خود را صرف شرايط روحي و رواني کند تا استقلال به سرنوشت بايرن 1999 و خودش به سرنوشت اوتمار هيتسفيلد دچار نشود.
چرا که ذوب آهن اصفهان حالا در يک قدمي اش است و کمترين لغزش استقلال، قلعه نويي را به سرنوشت استقلال مرفاوي دچار مي کند. استقلالي که در چهار هفته پاياني ليگ ششم حرفه اي، قهرماني را با عنوان سومي عوض کرد.
جواب بصورت نقل قول
