مشاعره

[Asalbanoo]

تو ظـریفی





مثـل گلدوزی یک دختر عاشق





- که دل انگـیزترین گلها را





روی روبالشیِ عـاشق خود می دوزد .





با تو بودن خـوبست





تو چـراغی ، من شب





که به نور تو کتابِ دلِ تو





و کتابِ دلِ خود را که خطوط تن تست





خوش خوشک می خوانم





تو درختی ، من آب





من کنار تو آواز بهاران را ، می خندم و می خوانم



می گریم و می خوانم .





با تو بودن خـوبست





تو قـشنگی





مثل تو ، مثل خـودت





مثل وقتی که سخـن می گوئی





مثل هر وقت که برمی گردی از کوچـه به خـانه





مثل تصویر درخـتی در آب





روی کاشانه ، در چشمان منتظـرم می روئی .

[Mahdi Hero]

ياري به من بده كه در او بينم
يك گوشه از صفاي سرشت تو
يك شب ز لوح خاطر من بزداي
تصوير عشق و نقش فريبش را

[magmagf]

این خانه را بگذار و بگذر
با من بیا تا کعبه ی دل
باور نکن تنهایی ات را
من با توام منزل به منزل

[SHOREH]

شبست وشاهد بيداريم شمع
گواه ازغمت بيماريم شمع
به آب ديده سوز دل نشانم
اگرامشب نمايدياريم شمع

[boy iran]

این خانه را بگذار و بگذر
با من بیا تا کعبه ی دل
باور نکن تنهایی ات را
من با توام منزل به منزل

لب مرگ و بي تو بوسيدم ،‌ بيا

ديگه من از غصه پوسيدم ، بيا

[morrigan_neit]

آن كس كه بداند و بداند كه بداند اسب خرد از گنبد گردون بجهاند.
آن كس كه بداند و نداند كه بداند لنگان خرك خويش به منزل برساند.
آن كس كه نداند و بداند كه نداند بيدارش كنيد كه در خواب نماند.
آن كس كه نداند و نداند كه نداند در جهل مركب ابد دهر بماند

[Mahdi Hero]

درشتی کند با غریبان کسی
که نابوده باشد به غربت بسی

[ashna86]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

[mohammad99]

تا چون غبار کوي او ~ در کوي جان منزل کنم
واي، ز دردي که درمان ندارد ~ فتادم به راهي که پايان ندارم

[Marichka]

...

محمل جانان ببوس آنگه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

من که قول ناصحان را خواندمی قول رباب
گو شمالی دیدم از هجران که اینم پند بس

عشرت شبگیر کن می نوش که اندر راه عشق
شبروان را آشناییهاست با میر عسس

عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز
زآنکه گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس

دل به رغبت می سپارد جان به چشم مست یار
گر چه هشیاران ندادند اختیار خود به کس

طوطیان در شکرستان کامرانی می کنند
وز تحسر دست بر سر می زند مسکین مگس

نام حافظ گر براید بر زبان کلک دوست
از جناب حضرت شاهم بسست این ملتمس