مشاعره سنتی

[click_dez]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

حافظ

[t.s.m.t]

دامنین دولدور سا گردون درّایله تؤک ابر تک
درّ ایچؤن تلخ ائتمه کامین بحر تر دامن گیبی
سال نظردن لعل هم گؤرسن،سرشک آل تک
لعل ایچؤن هر داشا اورما باشینی معدن گیبی

مولانا حکیم ملا محمد فضولی بغدادی(بیاتلی)

[Tabasom.Sweet]

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

نه هرکه اینه سازد سکندری داند

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن

که دوست خود روش بنده پروری داند

غلام همت ان رند عافیت سوزم

که در گدا صغتی کیمیاگری داند


حافظ

--------
ببخشید این شعر به چه زبان و چه قالبی هست؟
مصرع های فردش ظاهرا قافیه داره درسته؟

دامنین دولدور سا گردون درّایله تؤک ابر تک
درّ ایچؤن تلخ ائتمه کامین بحر تر دامن گیبی
سال نظردن لعل هم گؤرسن،سرشک آل تک
لعل ایچؤن هر داشا اورما باشینی معدن ایچؤن

[دل تنگم]

دلي داشتم وقتي، اکنون ندارم
چه پرسي ز من حالِ دل، چون ندارم

غريق ِ دو طوفانم از ديده تا لب
ز خونابِ اين دل که اکنون ندارم


خاقانی

[click_dez]

مرغی دیدم نشسته بر باره توس
در چنگ گرفته کله کیکاوس

با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرس ها و کجا ناله کوس

خیام

[دل تنگم]

سرود آبشار ِ دلکش ِ پس قلعه‌ام در گوش
شبِ پائيز ِ تبريز است در باغ ِ گلستانم

گروهِ کودکان، سرگشته‌ي چرخ و فلک بازي
من از بازيِ اين چرخ ِفلک سر در گريبانم

به مغزم جعبه‌ي شهر ِفرنگِ عمر ِبي‌حاصل
به چرخ اُفتاده و گوئي در آفاقست جولانم


شهریار

[t.s.m.t]

ببخشید این شعر به چه زبان و چه قالبی هست؟
مصرع های فردش ظاهرا قافیه داره درسته؟

شاید یک زبان ایرانی باشد!(ترکی آزربایجان)
در قالب غزل، مصرع های زوجش ردیف و قافیه دارد.(ردیف مصرع چهارم اشتباه تایپی بود،اصلاح شد)

[t.s.m.t]

سرود آبشار ِ دلکش ِ پس قلعه‌ام در گوش
شبِ پائيز ِ تبريز است در باغ ِ گلستانم

گروهِ کودکان، سرگشته‌ي چرخ و فلک بازي
من از بازيِ اين چرخ ِفلک سر در گريبانم

به مغزم جعبه‌ي شهر ِفرنگِ عمر ِبي‌حاصل
به چرخ اُفتاده و گوئي در آفاقست جولانم


شهریار

مقیم زاویه ی محنت و بلا نشدیم
مقام راحت ما خاک درگه خان شد
ای آفتاب فلک سایه،خان فرخ رخ!
که از قضا همه دشوار بر تو آسان شد!

مولانا حکیم ملا محمد فضولی بغدادی(بیاتلی)

[دل تنگم]

دردي است درد عشق که درمان پذير نيست
از جان گريز هست و ز جانان گريز نيست

شب نيست تا ز جنبش زنجير مِهر او
حلقه‌ي دلم به حلقه‌ي زلفش اسير نيست

گفتا به روزگار بيابي وصالِ ما
منّت پذيرم ار چه مرا دل‌پذير نيست

دل بر اميد وعده‌ي او چون توان نهاد
چون عمر پايدار و فلک دستگير نيست


خاقانی

[Tabasom.Sweet]

تنت به ناز طبیبان نیاز مند مباد

وجود نازکت ازرده گزمد مباد

سلامت همه افاق در سلامت توست

به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

حافظ