بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

[gipsy2009]

-مکان داستان در جهنم است!-


پیشخدمت:خواهی دید که در یک سالن دوره امپراتوری دوم,انقدرها هم بد نمیگذرد.

گارسن:ها؟خوب,خوب,خوب.(اطرافش را نگاه میکند)با اینحال انتظار چنین چیزهایی را نداشتم..شما از حرفهایی که آنجا تعریف میکنند چیزی میدانید؟

پیشخدمت:درباره چی؟

گارسن:خوب دیگر...(با یک حرکت مبهم و لاابالی)درباره همین چیزها!

پیشخدمت:شما چطور میتوانید این مزخرفات را باور کنید؟آن هم از کسانی که هرگز پا به اینجا نگذاشته اند.چون بالاخره اگر اینجا بودند....

گارسن:آره.(دوتایی با هم میخندند.گارسن ناگهان قیافه جدی به خود میگیرد.)گرزها کو؟

پیشخدمت:چی؟

گارسن:گرز اتشین,سیخ داغ,شلاق های سیمین

پیشخدمت :شوخیتان گرفته؟

-کمی بعد-

پیشخدمت: ببخشید.اخر من چکار کنم:همه ی مشتری ها این چیزها را از آدم میپرسند.هر که میاید میپرسد"شلاق کو,گرز کجاست؟".در این لحظه اصلا به فکر آرایش خودشان نیستند.قسم میخورم اما بعد همین که خاطر جمع شدند گرز و شلاقی در کار نیست.به فکر مسواکشان میافتند.ولی تو را به خدا هیچ فکر میکنید؟جون بالاخره از شما میپرسم:برای چه دندانتان را مسواک میکنید؟...

دوزخ(خلوتگاه)-سارتر


P.S:نمایش نامه داستان 3ادمی هستش که تو دوزخ کنار هم تو یه اتاق میوفتن و در حقیقت هر2تاشون که با هم کنار میان.نفر سوم کار رو خراب میکنه و به همین ترتیب بدون هیچ گرز و شلاقی خود ادمها باعث عذاب خودشون میشن.

[مصطفی]

-مکان داستان در جهنم است!-
دوزخ(خلوتگاه)-سارتر

عزیز ، میشه مشخصات کتاب و ناشر رو بگی ؟ توی وب خواستم پیدا کنم چیزی دستگیرم نشد .
سپاس

[gipsy2009]

عزیز ، میشه مشخصات کتاب و ناشر رو بگی ؟ توی وب خواستم پیدا کنم چیزی دستگیرم نشد .
سپاس

خروج ممنوع(Huis Clos که با نام های No Exit و In Camera به انگلیسی ترجمه شده)
این اثر با اسم های دیگه هم به انگلیسی ترجمه شده که به فارسی با اسم های (پشت درهای بسته)-(در بسته)-(جلسه سری)-(بن بست)
معمولا میشناسنش.
اولین بار با اسم دوزخ به فارسی ترجمه شد,بعد با اسم خلوتگاه منتشر شد.که هردوش ممنوع شد و یا تو ممیزی گیر کرد
سومین بار خلوتگاه قاطی یه دونه نمایش نامه دیگه چاپ شد تا کسی شک نکنه
به اسم"مرده های بی کفن و دفن,( و خلوتگاه)" -انتشارات جامی شاید بتونی پیدا کنی اگه جمع نکرده باشن باز!یا تموم نشده باشه

راستی اینم بگم که این نمایشنامه ادامه درام مگس ها (Les Mouches) هست(از لحاظ تئاتر سارتر)

[gipsy2009]

باور-همانند ترس یا عشق,نیرویی است که باید انرا درک کرد,همانگونه که پدیده نسبیت یا عدم قطعیت را درک میکنیم.پدیده ای که مسیر زندگی ما را تعیین میکند.
دیروز,زندگی من به یک سو میرفت.امروز,به سویی دیگر.دیروز باور داشتم کاری را که امروز کردم,هرگز انجام نخواهم داد.
چنین نیروهایی که اغلب زمان و فضا را بازسازی میکنند و میتوانند تصور ما از خودمان را شکل و یا تغییر دهند,مدتها پیش از تولد ما اغاز شده و پس از نابودی ما ادامه میابد.
زندگی ما و انتخاب های ما مانند خط سیر کوانتومی لحظه به لحظه درک میشود
و در هر نقطه تلاقی,در هر برخورد.جهت جدید ممکنی را پیشنهاد میدهند......

اطلس ابر-دیوید میتشل

[malkemid]

ایگنیشس گفت:
دست بند و زنجیر کاربردهایی در زندگی مدرن دارند که سازندگان تب دارشان در دوران ساده تر قدیم اصلا تصورش را نمی کردند. من اگر یک بساز بفروش در حومه شهر بودم دست کم یک دست زنجیر به دیوارهای آجری زرد خانه های ویلایی دوبلکس نصب می کردم. وقتی که ساکنان حومه از تلویزیون و پینگ پونگ و کارهای دیگری که در خانه های کوچک شان می کنند خسته بشوند، همدیگر را تا مدتی زنجیر خواهند کرد. همه عاشق این کار خواهند شد. زن ها می گویند " شوهرم دیشب منو به زنجیر کشید. عالی بود. شوهرت اخیرا این کار رو با تو کرده؟" و بچه ها با اشتیاق دوان دوان از مدرسه به خانه می آیند تا مادر زنجیرشان کند. به کودکان کمک خواهد شد تا تخیلاتی را که تلویزیون از ایشان گرفته دوباره به دست بیاورند و ضمنا از میزان بزهکاری اطفال هم کاسته خواهد شد. وقتی پدر از سر کار به خانه باز می گردد تمام خانواده دست و پایش را می گیرند و به این دلیل که آن قدر احمق است که صبح تا شب برای تهیه مخارج شان کار کرده او را به زنجیر می کشند. بستگان پیر دردسرساز در گاراژ زنجیر می شوند. دستان شان فقط ماهی یک بار باز می شود، آن هم برای امضای چک بیمه بازنشستگی. دست بند و زنجیر زندگی بهتری برای ما به ارمغان می آورند. باید در نوشته هایم به این بحث بپردازم.

اتحادیه ابلهان -- جان کندی تول

[Harvest_moon_majid]

اطاق خاموش | نویسنده : M.H | (چاپ 1339 - این کتاب مال پدرم بــود...البته خود اون هم از پدرش گرفته بود |

یکی از کمیاب ترین کتاب هاست ...تو نت چیزی ازش نمی تونید پیدا کنید...کتاب انگلیسی نوشته شده بود که مترجمش مرتضی

دارازاده بود...این کتابو تا به امروز هیچ جا پیدا نکردم.
..|


تا به حال فکر کردید چه کسی کشته شد؟؟؟ انگلستان,جان ما آزادی خواهان را گرفت...اشراقیون به رهبری رییس دولت 13 ایالت کبیر , جورج _

واشنگتن و اشراقیون وابسته به واتیکان و روم کبیر به آزادی خواهان مکتب ضد جهاد اشراقی حمله برده , نقره داغ کردند و آن ها را در تاریخ دفن کردند...

وقتی این شنود ها را فاش می کنم تن من می لرزد ... این وقایع کاملا واقعی و حقیقی است...اوکولومانسی تنها راه ما آزادی خواهان برای

نفوذ نکردن وقایع تاریک لوسیفر به ذهن ماست...تنها من از آن جهاد زنده ماندم... دنیایی که اشراقیون برای ما ساخته اند زاده فکر لوسیفر و فرزندانش بود...مدت ها به فرزندان لوسیفر اعتقاد نداشته ام ... ولی آن ها را با چشم خود دیدم کنار خیابان های تاریک لندن به ذهن مردم نفوذ می کنند..

آنان نتوانستند به مغز ما نفوذ کنند و دیواری به نام ماتریس تشکیل دهند .

اشراقیون اظهار دارند مرگ دست لوسیفر است اما الهه مرگ از سوی خدا می آید نه از سوی فرزندان لوسیفر , و خداوند یکتاست.




پی نوشت

این کتاب رو صد ها هزار بار خوندم... وقایعی رو آشکار میکنه که واقعا ترسناکند...

(واژه Matrix رو دیدی که به صورت ماتریس تلفظ می شد؟؟؟ همه شما فیلم The Matrix رو دیدید؟؟)

[poolfa]

"حقیقت ناب و ساده" به ندرت ناب است و هیچوقت ساده نیست.

- اسکار وایلد -

برگرفته از نمایشنامه ی "اهمّیّت ارنست بودن"

برگردان: شکاک منطق

[Йeda]

- آئوگوستا همیشه می گفت : " یکی از واجبات زندگی این است که مدام در انتظارِ چیزی باشی "

هیچ یک از آنها بازنمی گردد / آلبا دِ سس پِدِس

[gipsy2009]

چه بسیار خیال بهشت یا چندین بهشت پی در پی را در سر میپروریم اما همه شان

بسیار پیش از آنکه مرده باشیم,بهشت گمشده اند و شاید در آنها خود را گمشده بیابیم


واقعیت و خیال-مارسل پروست

[gipsy2009]

میگفت آری ولی شاید جواب درست نه بود ،

بایستی به کمک حافظه ای تیره وتار به عقب برمیگشت،

هیچ چیز مسلم نبود.حافظه ی فقرا از حافظه ی ثروتمندان کم مایه تر است،

در مکان ، مرجع های کمتری دارد، چون فقرا محل زندگی خود را کمتر ترک میکنند.

در زمان هم با آن زندگی یکنواخت وتیره مرجع های کمتری دارد.

البته حافظه ای هم هست که در دل جای دارد و میگویند از همه مطمئن تر است

اما دل را هم رنج و کار فرسوده می سازد و آن نیز در زیر بار خستگی زودتر فراموش میکند .

زمان از دست رفته را فقط ثروتمندان باز می یابند. زمان برای فقرا فقط نشانه های مبهمی در راه مرگ به جای میگذارد.

درضمن فقرا برای آنکه بتوانند دوام بیاورند نباید گذشته را زیاد به خاطر آورند.



آدم اول-کامو