مشاعره سنتی

[click_dez]

شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علتهای ما

ای دوای نخوت و ناموس ما
ای تو افلاطون و جالینوس ما

جسم خاك از عشق بر افلاك شد
كوه در رقص آمد و چالاك شد

مولوی

[Tabasom.Sweet]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت بر خاست

حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت بر خاست

[دل تنگم]

تير عشقت بر دل و جان مي‌خورم
زخم زير پرده پنهان مي‌خورم

چون غم تو کيمياي شادي است
چون شکر زهر غمت زان مي‌خورم

چون ز درد توست درمان دلم
دُرديِ دَردت فراوان مي‌خورم

چند گويم کز تو غم خوردم بسي
کين زمان صد بار چندان مي‌خورم


عطار

[click_dez]

مرگا به من که با پر طاووس عالمی
یک موی گربه وطنم را عوض کنم

وقتی چراغ مه شکنم را شکسته اند
باید چراغ مه شکنم را عوض کنم

ناصر فیض

[Tabasom.Sweet]

مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا

مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده با

بر خوان شیران یک شبی بوزینه ای همراه شد

استیزه رو گر نیستی او از کجا شیر از کجا

مولوی

[click_dez]

ایران من بلات، مهل بر سر آورند
مگذار در تو اجنبیان سر برآورند

در تو مباد میهن مستان و راستان
تزویر را به تخت به زور زر آورند

چیزی نمانده است که فرزندهای تو
از بس شلوغ حوصله ات را سر آورند

همسنگران به جان هم افتاده اند و سخت
در تو مباد حمله به هم سنگر آورند

امیری

[t.s.m.t]

دمادم عکس آلیر مرآت عالم قهر و لؤطفؤندن
آنینچؤن گه کدورت ظاهیر ائیله ر،گه صفا پیدا
گهی تورپاغا ائیلر حیکمتین بین مه لقا پنهان
گهی صُنعؤن قیلیر توپراقیدان بین مه لقا پیدا

مولانا فضولی

[Tabasom.Sweet]

از دست رفته بود وجود ضعیف من

صبحم به بوی وصل تو جان باز داد باد

حافظ نهاد نیک تو کامت براورد

جان ها فدای مردم نیکو نهاد باد

حافظ

[دل تنگم]

در عشق همي بلا همي جويم
درد دل مبتلا همي جويم

درمان چه طلب کنم که در عشقش
يک درد به صد دعا همي جويم

از صوفِ صفاي دل نمي‌يابم
از درد مغان صفا همي جويم


عطار

[Tabasom.Sweet]

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست

هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

افسوس که شد دلبر و در دیده گریان

تحریر خیال و خط او نقش بر اب است

بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود

زین سیل دمادم که در این منزل خواب است

حافظ